ΤΟΛΜΗ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ

Μόνο ταλαιπωρία προσφέρουν σε επισκέπτες και Ξανθιώτες
Άδικα ξοδεύονται τόσα χρήματα για την τουριστική μας προβολή
Ή πεζοδρομείς όλο το κέντρο της πόλης ή δεν το πειράζεις καθόλου κύριε Δήμαρχε
Η καλύτερη διαφήμιση για μια πόλη είναι ο ευχαριστημένος επισκέπτης
Σε μια εποχή που ο τουρισμός είναι ένας από τους κυριότερους μοχλούς ανάπτυξης για τον κάθε δήμο, για την κάθε περιοχή, σε μια εποχή που δημόσιοι φορείς και ιδιώτες κάνουν τα πάντα προκειμένου να προσελκύσουν τους ελάχιστους πλέον πολίτες που μέσα στην οικονομική κρίση έχουν τη δυνατότητα να πραγματοποιούν ταξίδια και να αποτελούν μια ανάσα για τους επαγγελματίες των περιοχών που επισκέπτονται, ο δήμος Ξάνθης φαίνεται πως πράττει το ακριβώς αντίθετο.
Από τη μια ξοδεύονται τεράστια ποσά για την τουριστική προβολή της πόλης και από την άλλη, η ίδια η πόλη, έτσι όπως την έχουν διαμορφώσει, αποτελεί τη χειρότερη δυσφήμιση. Εξάλλου η καλύτερη διαφήμιση για μια περιοχή είναι οι ευχαριστημένοι επισκέπτες της, αλλά με τις υπάρχουσες συνθήκες στην Ξάνθη, μόνο ευχαριστημένους επισκέπτες δε θα πρέπει να έχουμε.
Ειδικά όσοι ήρθαν στην πόλη μας τους τελευταίους μήνες, είτε για τις Γιορτές Παλιάς Πόλης και το Χατζιδάκειο φεστιβάλ που είχαμε είτε για μια απλή βόλτα, μόνο ταλαιπωρία και απογοήτευση βρήκαν και να είναι σίγουροι στο δήμο Ξάνθης πως οι άνθρωποι αυτοί πολύ δύσκολα θα αποφασίσουν να επισκεφτούν ξανά την Ξάνθη.
Δεν είναι βέβαια μόνο οι επισκέπτες που ταλαιπωρούνται αφού και εμείς που ζούμε στην πόλη αυτή και είμαστε κάθε μέρα στους δρόμους της, δεινοπαθούμε κάθε φορά που πρέπει να βρεθούμε στο κέντρο της. Δυστυχώς η γνωστή πλέον ελληνική νοοτροπία, να σχεδιάζουμε τώρα και να υλοποιούμε το σχεδιασμό μας μετά από 20 χρόνια, έχει φέρει την πόλη στη σημερινή της κατάσταση.
Από τη μια έχουμε την πεζοδρόμηση του κέντρου και θεωρώ πως κανένας από τους Ξανθιώτες δε διαφωνεί μ’ αυτό. Από την άλλη όμως, μέσα σ’ αυτό το πεζοδρομημένο κέντρο, οι φωστήρες του σχεδίου αυτού, αποφάσισαν να αφήσουν αρκετούς δρόμους και για τα αυτοκίνητα, με αποτέλεσμα να έχουμε ένα κέντρο που κανείς δεν ξέρει αν τελικά είναι για τους πεζούς ή για τα αυτοκίνητα.
Σε οποιαδήποτε άλλη πόλη στην οποία έχει πεζοδρομηθεί το κέντρο κι αν πάει κανείς, θα δει ένα κέντρο εξ ολοκλήρου πεζοδρομημένο και όχι το μπάχαλο που επικρατεί στην Ξάνθη. Αφού αποφάσισαν να πεζοδρομήσουν το κέντρο της πόλης μας, έπρεπε να συμπεριλάβουν στη πεζοδρόμηση αυτή όλους τους δρόμους που ανήκουν σ’ αυτό που λέμε κέντρο της πόλης. Π. Τσαλδάρη, Β. Κωνσταντίνου, 28ης Οκτωβρίου, Μ. Καραολή, Ηρώων και άλλοι δρόμοι δε θα έπρεπε να υπάρχουν, ώστε να ξέρουμε όλοι ότι έχουμε ένα κέντρο στο οποίο δε θα μπαίνει κανένα αυτοκίνητο.
Το πιο μεγάλο όμως πρόβλημα εντοπίζεται σε μια από τις πλέον φορτωμένες από αυτοκίνητα περιοχές της πόλης μας. Φυσικά μιλάω για την περιοχή γύρω από τη δημοτική αγορά, Πεσόντων, Ηρώων καθώς και ο δρόμος από και προς ΙΚΑ – Νομαρχία. Εκεί δυστυχώς σε καθημερινή πλέον βάση επικρατεί ένα κυκλοφοριακό χάος το οποίο προέρχεται κυρίως από τα αστικά λεωφορεία.
Μέσα σε όλο αυτό το μπάχαλο, κανένας εκ των αρμοδίων δεν μπόρεσε να σκεφτεί ότι η παρουσία των αστικών στο συγκεκριμένο σημείο, μόνο προβλήματα προκαλεί. Μην ξεχνάτε ότι κάθε 5 και 10 λεπτά της ώρας, αναχωρούν από το σημείο αυτό δύο ή πολλές φορές και τρία αστικά μαζί, γεγονός που μπλοκάρει όλη την κυκλοφορία. Μέχρι να περάσουν δύο αστικά, οι φωτεινοί σηματοδότες έχουν κοκκινίσει πάλι, με αποτέλεσμα το σχηματισμό τεράστιων ουρών από αυτοκίνητα.
Πέρα όμως από τα φανάρια και μέσα στους δρόμους κολλάει πολλές φορές η κυκλοφορία, αφού τα σταθμευμένα αριστερά και δεξιά αυτοκίνητα - μιας και κανένας ως τώρα δε φρόντισε για τη δημιουργία χώρων στάθμευσης και αναγκαστικά ο καθένας σταθμεύει το αυτοκίνητό του όπου βρει λίγο χώρο - εμποδίζουν τη διέλευση των αστικών.
Για πόσο ακόμα άραγε τα αστικά αυτά θα παραμένουν επί της οδού Πεσόντων; Είναι τόσο δύσκολο να τα μεταφέρουν αλλού; Σκεφτείτε ότι μιλάμε για μια κατάσταση που δεν τη βιώνουμε μια φορά την εβδομάδα ή μια φορά το μήνα αλλά τη ζούμε κάθε μέρα, κάθε ώρα. Πως λοιπόν έχουμε την απαίτηση αυτοί που επισκέπτονται την πόλη μας να φεύγουν ευχαριστημένοι; Ποιος θα ήθελε να ξαναπάει σε μια τέτοια πόλη όπου συναντάει μόνο ταλαιπωρία; Όλα αυτά τα σκέφτηκε άραγε κανένας από εκείνους που αποφάσισαν να κάνουν αυτές τις αλλαγές στην πόλη;

Σ. Καραχότζα