Καραμπίνης: «Τίθεται θέμα επαναπροσδιορισμού της έννοιας του ασύλου και όχι άρσης ή μη»Ξανανοίγει ο φάκελος για το πανεπιστημιακό άσυλο, αφού αποτέλεσε κεντρικό θέμα στη σύνοδο των πρυτάνεων την περασμένη εβδομάδα, σε μια περίοδο μάλιστα φοιτητικών κινητοποιήσεων και παραιτήσεων.
Έτσι, για ακόμη μια φορά υπάρχουν διενέξεις ανάμεσα σε αυτούς που πιστεύουν ότι το άσυλο πρέπει να αρθεί, γιατί δημιουργεί στα πανεπιστήμια εστίες βίας και σε αυτούς που αρνούνται την οποιαδήποτε μετατροπή του.
Πάντως σύσσωμη η πανεπιστημιακή κοινότητα τάσσεται υπέρ της διατήρησης του θεσμού του ακαδημαϊκού ασύλου, τονίζοντας όμως ταυτόχρονα ότι θα πρέπει να προστατεύεται πιο μαχητικά από τους φοιτητές και τους καθηγητές, ώστε να αποτρέπονται έκνομες ενέργειες από εξωπανεπιστημιακά στοιχεία. Μια πρόταση μάλιστα λέει πως θα πρέπει να υπάρχει ελεγχόμενη είσοδος στα πανεπιστήμια με την επίδειξη της φοιτητικής ταυτότητας.
Από την πλευρά τους οι εκπρόσωποι των φοιτητικών παρατάξεων εμφανίζονται αρνητικοί στο ενδεχόμενο αλλαγής του καθεστώτος που διέπει το άσυλο, τονίζοντας πως θα βρεθούν απέναντι σε όποιον επιχειρήσει τον περιορισμό του ακαδημαϊκού ασύλου.
Οι περισσότεροι πάντως κρίνουν επαρκή το νόμο για το άσυλο και επιμερίζουν ευθύνες για τη μη εφαρμογή του τόσο στην ακαδημαϊκή κοινότητα, τη δικαιοσύνη και την αστυνομία όσο και στην έλλειψη πολιτικής βούλησης.
Σύμφωνα με το νόμο, το ακαδημαϊκό άσυλο καλύπτει όλους τους χώρους του ΑΕΙ στους οποίους γίνεται εκπαίδευση και έρευνα. Οι χώροι αυτοί καθορίζονται με απόφαση και ευθύνη της Συγκλήτου για τα Πανεπιστήμια και της Συνέλευσης για τα ΤΕΙ. Δεν επιτρέπεται η επέμβαση δημόσιας δύναμης στους παραπάνω χώρους, παρά μόνο κατόπιν προσκλήσεως ή άδειας του αρμόδιου οργάνου του Ιδρύματος και με την παρουσία εκπροσώπου της δικαστικής αρχής. Αρμόδιο όργανο είναι το Πρυτανικό Συμβούλιο για τα Πανεπιστήμια και το Συμβούλιο για τα ΤΕΙ, με δικαίωμα ψήφου όλων των μελών τους. Τα όργανα αυτά συνέρχονται άμεσα, αυτεπαγγέλτως ή έπειτα από καταγγελία. Το αρμόδιο όργανο αποφασίζει κατά πλειοψηφία. Επέμβαση δημόσιας δύναμης χωρίς την άδεια του αρμοδίου οργάνου του ΑΕΙ επιτρέπεται μόνο εφόσον διαπράττονται αυτόφωρα κακουργήματα ή αυτόφωρα εγκλήματα κατά της ζωής.
Σύμφωνα πάντως με τον αντιπρύτανη του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης κ. Καραμπίνη, το κύριο ζήτημα είναι να επαναπροσδιοριστεί η έννοια του ασύλου και να καταπολεμηθεί η ωμή βία στους πανεπιστημιακούς χώρους.
«Το πανεπιστημιακό άσυλο στην ευρύτερη έννοιά του, που θα μπορούσε κανείς να το αναζητήσει στο ’74, ήταν ότι μπορεί ο καθένας να λέει οτιδήποτε θέλει μέσα στο πανεπιστήμιο, να κυκλοφορεί τις οποιεσδήποτε ιδέες, χωρίς να φοβάται ότι αυτό θα μπορούσε να έχει ποινικές ή ακαδημαϊκές επιπτώσεις. Το να κουβεντιάζουμε σήμερα αν θα πρέπει να έχουν άσυλο οι μισοί ή όλοι ή αν θα πρέπει να καθιερωθεί το άσυλο μόνο σε ορισμένους οι οποίοι προσπαθούν να το κρατήσουν ή να το επιβάλλουν με τη βία, νομίζω ότι μας κάνει να ξεφεύγουμε από το στόχο.
Άσυλο θα πρέπει να έχουν όλοι όσοι είναι στην πανεπιστημιακή κοινότητα και δε νοείται να έχουν μόνο ορισμένοι. Άσυλο καλύπτει και εμένα και το φοιτητή, χωρίς όμως ο ένας από τους δύο μας να χρησιμοποιεί ωμή βία προκειμένου να περάσει τις απόψεις του.»
Η άσχημη πραγματικότητα όμως είναι πως κάθε φορά που υπάρχουν επεισόδια, υπάρχουν και ισχνές μειοψηφίες που στο όνομα του ασύλου καταλύουν το ίδιο το άσυλο, βρίσκοντας την πλειοψηφία των φοιτητών απέναντί τους.
Σύμφωνα με τον κ Καραμπίνη, το θέμα δεν τίθεται στην κατάργηση ή μη του ασύλου αλλά στον επαναπροσδιορισμό του τι είναι πανεπιστημιακό άσυλο. Κλείνοντας τάσσεται υπέρ της ύπαρξης του ασύλου αλλά έτσι όπως πρέπει να είναι, δηλαδή να μην καλύπτει τη βία, τις κακουργηματικές πράξεις και τα έκτροπα που βλέπουμε καθημερινά αλλά να καλύπτει την ελεύθερη διακίνηση ιδεών.
Σύμφωνα πάντως με δηλώσεις του εκπρόσωπου της κυβέρνησης κ. Πεταλωτή, δεν υφίσταται θέμα αλλαγής για το άσυλο, αλλά μόνο θέμα εφαρμογής τού υφιστάμενου νομικού πλαισίου για το άσυλο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου