Τετάρτη 26 Αυγούστου 2009


Σιώπησαν για τα συνεταιριστικά «σκοτώθηκαν» για την Αθωνική

Μπορεί οι κυβερνητικοί παράγοντες και τα στελέχη να σιώπησαν όταν η περιοχή έχανε θέσεις εργασίας, όταν τα έμπαινε λουκέτο στα συνεταιριστικά ωστόσο έφθασε η ίδρυση ενός εμπορικού κέντρου προκειμένου να κάνει λαλίστατους εκείνους που μέχρι σήμερα δεν αντιλαμβάνονταν την οικονομική συρρίκνωση του τόπου.




Εμπορικά Κέντρα αντί Εργοστασίων

Μια νέα φιλοσοφία διατρέχει την οικονομική ζωή του τόπου η οποία θέλει τις σταθερές θέσεις εργασίας που έδιναν τα εργοστάσια του νομού να αντικαθίστανται από τετράωρη απασχόληση που προσφέρουν τα εμπορικά κέντρα.

Ένα περίεργο παιχνίδι εξελίσσεται τα τελευταία χρόνια στο νομό Ξάνθης με φόντο τα εμπορικά κέντρα. Ο κύκλος άνοιξε με την αποβιομηχάνιση της περιοχής, η οποία ακούμπησε ακόμη και τα συνεταιριστικά εργοστάσια, και συνεχίζεται με έντονο παρασκήνιο προς όφελος των μεγάλων συμφερόντων.
Η Ξάνθη με τον αναπτυξιακό νόμο παίρνει πνοή και γίνεται ένας επενδυτικός παράδεισος προσελκύοντας πλήθος επιχειρήσεων οι οποίες δίνουν χιλιάδες θέσεις εργασίας. Αρωγός στην οικονομική της ευρωστία και τα συνεταιριστικά τα οποία στηρίζουν το εισόδημα όχι μόνο των εργαζομένων αλλά και των παραγωγών. Δίπλα σε αυτόν τον κύκλο προστίθεται και η μικρομεσαία επιχείρηση που γνωρίζει άνθιση καθώς υπάρχει το ρευστό που επενδύεται στην αγορά της πόλης.
Ξαφνικά όμως, εν ριπή οφθαλμού, τα πάντα αρχίζουν και γκρεμίζονται. Οι επιχειρηματίες αφού έκαναν χρήση όλων των ευεργετημάτων που τους έδινε ο αναπτυξιακός αρχίζουν και τα μαζεύουν ψάχνοντας νέες αγορές με φθηνό εργατικό δυναμικό και ως εκ τούτου φθηνό κόστος παραγωγής και μεγαλύτερο κέρδος. Η περιοχή αρχίζει να ταλανίζεται από τις χαμένες θέσεις εργασίας και τις ουρές της ανεργίας να αυξάνονται. Το τελειωτικό χτύπημα δίνεται με τα συνεταιριστικά αρχής γενομένης με την πώληση της Ροδόπης, το κλείσιμο του εργοστασίου ζάχαρης και το λουκέτο σε ΣΕΒΑΘ και ΣΕΠΕΚ. Οι χαμένες θέσεις εργασίας που πλέον καταμετρώνται ξεπερνούν την αντοχή του τόπου.
Η οικονομία της περιοχής αρχίζει να κλυδωνίζεται. Ο κοινωνικός ιστός αρχίζει να χάνει τη συνοχή του δημιουργώντας ρήγματα που συνεχώς διευρύνονται. Μέσα σε αυτή την πραγματικότητα εμφανίζονται οι «σωτήρες» οι οποίοι υπόσχονται θέσεις εργασίας με τη δημιουργία εμπορικών κέντρων στα κουφάρια των εργοστασίων, εκεί που κάποτε έσφυζε η ζωή και σήμερα αντικρίζει κανείς μόνο τα απομεινάρια μιας παλιάς αίγλης.
Ποια είναι όμως η πραγματικότητα; Τι υπόσχονται και τι πραγματικά προσφέρουν τα μεγάλα εμπορικά κέντρα για τα οποία άλλοι παλεύουν με νύχια και δόντια να αποτρέψουν και άλλοι εγκρίνουν την εγκατάστασή τους εν ριπή οφθαλμού; Και τι παιχνίδια άραγε παίζονται στην Ξάνθη με φόντο αυτά τα πολυκαταστήματα; Ας πάρουμε λοιπόν τα πράγματα με τη σειρά. Τα εργοστάσια του νομού Ξάνθης έδιναν σταθερές θέσεις πλήρους απασχόλησης. Στον αντίποδα τα περιβόητα εμπορικά κέντρα προσφέρουν θέσεις εργασίας με τετράωρη απασχόληση η οποία στην ουσία μετατρέπεται σε οκτάωρο άνευ αποδοχών. Τα μαγαζιά της Ξάνθης προσφέρουν σταθερές θέσεις εργασίας, με διαπροσωπικές σχέσεις μεταξύ υπαλλήλων και ιδιοκτητών, με διαπροσωπικές σχέσεις μεταξύ ιδιοκτητών και πελατών. Τα εμπορικά κέντρα προσφέρουν ανάλγητους μεγαλοϊδιοκτήτες, συνήθως ανώνυμες εταιρείες, οι οποίες προσμετρούν τον άνθρωπο μόνο βάση της παραγωγικότητας. Οι καταναλωτές μπορεί να βγαίνουν κερδισμένοι σε πολλές των περιπτώσεων από τις μειωμένες τιμές, που ορισμένα εξ αυτών προσφέρουν, ωστόσο μακροπρόθεσμα το όποιο όφελος εξαργυρώνεται στην συρρίκνωση της μικρομεσαίας επιχείρησης, στην απώλεια των θέσεων εργασίας από παραγωγικές μονάδες, στην μείωση του συνολικού εισοδήματος, στην μεταφορά των όποιων κεφαλαίων εκτός περιοχής.
Τι παίζεται όμως πραγματικά στην περιοχή της Ξάνθης; Γιατί τόσο μεγάλο ενδιαφέρον των πολυεθνικών ή των ανώνυμων εταιρειών να επενδύσουν στο νομό; Και γιατί η τόση έντονη αντιπαράθεση μεταξύ των στελεχών του κυβερνώντος κόμματος για την εγκατάσταση ή όχι των πολυκαταστημάτων;


Οι εξελίξεις όπως διαμορφώνονται δημιουργούν πραγματικά προβληματισμό ο οποίος μάλιστα εντείνεται μετά και από τα όσα δρομολογούνται για το φιλέτο της ΣΕΒΑΘ και την αποψίλωση του εργοστασίου ζάχαρης. Ποια συμφέρονται κρύβονται και εξυπηρετούνται πίσω από αυτές τις κινήσεις και τις έριδες που έχουν ξεσπάσει; Είναι δυνατόν μία παράταξη η οποία εμφανιζόταν αρραγής τη στιγμή που η αποβιομηχάνιση της περιοχής έφθανε στο κατακόρυφο, τη στιγμή που ξεπουλιούνταν ή έβαζαν λουκέτο τα συνεταιριστικά, σήμερα να σπαράσσεται με φόντο τα εμπορικά κέντρα; Υπάρχει λογική εξήγηση για όλους εκείνους που έκλειναν ερμητικά τα μάτια και στο στόμα όταν οι άνεργοι αυξάνονταν, σήμερα να βγάζουν τα μαχαίρια για την εξυπηρέτηση αλλότριων συμφερόντων; Είναι δυνατόν εκείνοι που μιλούσαν για επιλεκτική ανεργία, εκείνοι που σιωπούσαν όταν αλώνονται οι εργασιακές σχέσεις, εκείνοι που έκλειναν τις πόρτες στους ανθρώπους που έχασαν τη δουλειά τους, σήμερα να χωρίζονται σε δύο πλευρές; Ποιος αλήθεια μπορεί να πιστέψει ότι εδώ δεν τρέχει τίποτε; Ποιος μπορεί να πεισθεί ότι ο όποιος θόρυβος έχει να κάνει μόνο με το «καλό» αυτού του τόπου και των ανθρώπων του;
Το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι. Και εδώ αναδίδεται μια περίεργη μπόχα η οποία ίσως να μην μπορούμε ακόμη να καταλάβουμε από πού προέρχεται σίγουρα όμως αρχίζει και μας ενοχλεί έντονα παρά τις προσπάθειες που γίνονται προκειμένου τα απόνερα αυτής της περίεργης ιστορίας να μην φθάσουν έως εμάς. Όπως όμως κανείς δεν μπορεί να ελέγξει το νερό που κυλάει, έτσι δεν μπορεί να ελέγξει και τους κραδασμούς που δημιούργησε, αρχής γενομένης στην τοπική ΝΟΔΕ και στους παράγοντες του κόμματος στην Ξάνθη, η ιστορία που διαδραματίζεται με τα εμπορικά κέντρα. Και σίγουρα θα έρθει η στιγμή που όλα θα βγουν στο φως. Το ζητούμενο είναι τι τίμημα θα έχουμε ήδη πληρώσει προκειμένου ορισμένοι να κάνουν ανενόχλητοι τα όποια παιχνίδια τους.



ΜΕΤΑΞΥ ΣΦΥΡΑΣ ΚΑΙ ΑΚΜΟΝΟΣ



…παραγοντίσκοι που νομίζουν ότι μπορούν να καθοδηγούν τους πολίτες στο τι θα πουν και τι όχι, που νομίζουν ότι μπορούν να εκφοβίσουν και να κλείσουν τα στόματα. Μάλλον κάποιος θα πρέπει επιτέλους να τους πληροφορήσει ότι η εποχή του «κομματάρχη» εδώ και χρόνια έχει θαφτεί βαθιά στη γη από μια χώρα που ανέκτησε τη δημοκρατία από το 1974. Καλά θα κάνουν λοιπόν οι νοσταλγοί τέτοιων νοοτροπιών, οι οποίοι δυστυχώς δίνουν συνεχώς το ίδιο δείγμα γραφής, να προσαρμοστούν στην εποχή τους και να πάψουν να θεωρούν ότι ζουν στο καθεστώς της επταετίας, τότε που οι όμοιοί τους έλυναν και έδεναν. Παρόμοιες συμπεριφορές την επόμενη φορά δεν θα αναφερθούν με γενικότητες αλλά ονομαστικά. Ο νοών νοείτω.

…το εμπορικό κέντρο της Αθωνικής που έκανε τελικά άνω κάτω τον συνδυασμό Παυλίδη αφού αρκετά προβατάκια φαίνεται ότι έφυγαν από το μαντρί, γεγονός που προκάλεσε τριγμούς. Βέβαια δεν μπορούμε να καταλάβουμε γιατί βγαίνουν τώρα και δικαιολογούνται για τη ψήφο τους. Άποψή τους και καλά έκαναν και την κατέθεσαν εντός της αιθούσης. Ο θόρυβος όμως που οι ίδιοι δημιουργούν μας κάνει να προβληματιζόμαστε ακόμη περισσότερο για το άγριο παρασκήνιο που παίχτηκε και το οποίο καμιά σχέση δεν έχει με την δήθεν προάσπιση των συμφερόντων των επαγγελματιών της Ξάνθης. Έτσι για να ξέρουμε τι λέμε.

…νομαρχιακοί σύμβουλοι οι οποίοι επί του ίδιου θέματος διαβεβαίωναν για τη θετική τους ψήφο και την τελευταία στιγμή «λάκισαν» που λέει και ο λαός μας. Αλήθεια τι μεσολάβησε από τη μια στιγμή στην άλλη; Καλό θα ήταν να το ξέρουμε κι εμείς. Όχι βέβαια ότι δεν γνωρίζουμε τι παίχτηκε αλλά για να μάθει και αυτός ο κοσμάκης που ψηφίζει πώς στήνονται τα πράγματα. Θα μου πείτε. Ψιλά γράμματα. Ποιος δίνει σημασία σε αυτές τις λεπτομέρειες. Μόνο που ορισμένοι ξεχνούν ότι μπορεί να υπάρχουν ακόμη αφελείς όμως οι περισσότεροι πολίτες δεν τρώνε κουτόχορτο. Οσο γρηγορότερα το συνειδητοποιήσουν και μας σεβαστούν τόσο το καλύτερο γι αυτούς. Πάντως όλες οι πληροφορίες που ήθελαν νομαρχιακοί σύμβουλοι να έχουν πλευριστεί από την Αθωνική καθώς επίσης και αυτές που έλεγαν ότι τελικά η αδειοδότηση δεν θα περάσει, και οι οποίες ήταν γνωστές πριν ακόμη ξεκινήσει η συνεδρίαση, επιβεβαιώθηκαν. Αυτό κάτι λέει ακόμη και για τον πιο αδαή.

…οι φήμες που ήθελαν το ξεπούλημα της ΣΕΒΑΘ προκειμένου να καρπωθούν το φιλετάκι ιδιώτες και οι οποίες τελικά φαίνεται να επιβεβαιώνονται. Τόσος κόσμος στο δρόμο, τόσοι παραγωγοί στο έλεος των ιδιωτών μόνο και μόνο για να ευνοηθούν συμφέροντα. Αντίστοιχο σκηνικό και στην βιομηχανία ζάχαρης που ήδη άρχισε η αποψίλωσή της. Κατά τα άλλα θέλουμε αυτός ο τόπος να πάει μπροστά. Δώστε λοιπόν παλικάρια τα πάντα στα χέρια των ιδιωτών, δώστε και την ίδια τη ζωή μας, για να ξεμπερδεύουμε. Ετσι κι αλλιώς με την αποβιομηχάνιση της περιοχής ζούμε καθημερινά έναν προαναγγελθέντα θάνατο. Όσο πιο γρήγορα λοιπόν δοθεί και η χαριστική βολή τόσο το καλύτερο. Τουλάχιστον θα σταματήσουμε να τρέφουμε φρούδες ελπίδες. Και φυσικά να αναμασάμε υποσχέσεις κρύβοντας το κεφάλι μας στην άμμο σαν την στρουθοκάμηλο. Η αλήθεια είναι όμως ότι δεν μπορούμε να παραπονιόμαστε. Το αφήσαμε να συμβεί. Και η ευθύνη βαραίνει τον καθένα μας χωριστά.


...η Παλιά Πόλη η οποία ετοιμάζεται να βάλει τα καλά της και να δεχθεί και αυτή τη χρονιά χιλιάδες επισκεπτών. Μόνο που ορισμένοι θα πρέπει να καταλάβουν ότι το όποιο ενδιαφέρον δεν πρέπει να εξαντλείται σε αυτή την περίοδο. Δευτέρα βράδυ περιδιαβαίνοντας τα σοκάκια της, μαζί με αρκετούς είναι η αλήθεια επισκέπτες, πραγματικά αγριεύτηκα αφού, εκτός από τα σημεία που υπάρχουν τα καφέ, παντού επικρατούσε απόλυτο σκοτάδι. Και μπροστά στο Λαογραφικό Μουσείο, και στο σπίτι της Γκέρμαν, και στα στενά προς το νησάκι. Φυσικά δεν συνέβαινε το ίδιο στο γνωστό μαγαζί, που κυριολεκτικά έχει κάνει κατάληψη στο δρόμο, αφού εκεί ο φωτισμός ήταν απλόχερος. Η παλιά Ξάνθη όμως δεν είναι τα διάφορα καφέ. Είναι τα μικρά γραφικά της σοκάκια και οι καθημερινοί άνθρωποι που εξακολουθούν να κάθονται στις λουλουδιασμένες αυλές. Κάτι το οποίο η δημοτική αρχή δεν έχει αντιληφθεί εξαντλώντας τις όποιες προσπάθειες ανάδειξης προς όφελος των επαγγελματιών που δραστηριοποιούνται στην περιοχή.




Μ.ΚΩΣΤΟΓΛΟΥ

  • Ενοικιάζουν ό,τι πληρώνουν οι φοιτητές;



Πάνω από 500 φοιτητές αναμένεται να φτάσουν στην πόλη μας στα τέλη Αυγούστου και οι ιδιοκτήτες διαμερισμάτων ετοιμάζονται για την αναζήτηση ενοικιαστών. Βέβαια το όχι και σπάνιο φαινόμενο στη χώρα μας είναι πως ενώ τα ίδια αυτά σπίτια την περίοδο που διανύουμε μπορεί να ενοικιάζονται σε αρκετά χαμηλές τιμές, με την άφιξη των φοιτητών οι τιμές αυτές θα εκτοξευθούν στα ύψη. Από τη μεριά τους οι ιδιοκτήτες μεσιτικών γραφείων τονίζουν πως είναι λογική αυτή η άνοδος των τιμών καθώς όταν ένα πράγμα έχει μεγάλη ζήτηση είναι επόμενο πως θα διατίθεται και σε μεγαλύτερη τιμή.
Εκείνο όμως που συνιστούν προς τους ιδιοκτήτες των διαμερισμάτων είναι να διατηρούν τα ακίνητα τους σε καλή κατάσταση ώστε και τα ίδια τα γραφεία να μπορούν να τα δείξουν πιο εύκολα στους ενδιαφερόμενους, αλλά και τα ίδια τα διαμερίσματα να ενοικιαστούν με μεγαλύτερη ευκολία. Επειδή όμως στην πόλη της Ξάνθης είναι συχνό το φαινόμενο διαμερισμάτων με πολλά προβλήματα και έλλειψη υποδομών να ενοικιάζονται σε αρκετά υψηλές τιμές, οι ιδιοκτήτες μεσιτικών γραφείων προβλέπουν πως φέτος θα έχουμε πολλά σπίτια τα οποία θα ενοικιαστούν για δύο με τρεις μήνες και στη συνέχεια θα μείνουν ανοίκιαστα καθώς οι ενοικιαστές τους, αφού εγκατασταθούν στην πόλη μας θα βρουν κάποιο άλλο σπίτι που να τους προσφέρει όλα όσα πληρώνουν.
Με βάση όλα τα παραπάνω λοιπόν, τα διαμερίσματα που αναμένεται να έχουν ιδιαίτερα αυξημένη ζήτηση είναι εκείνα των καινούριων πολυκατοικιών καθώς ως πιο καινούρια προσφέρουν πολύ περισσότερα σε όσους τα κατοικούν και φυσικά δικαιολογούν τα χρήματα που ζητάει ο ιδιοκτήτης τους.
Προσοχή λοιπόν σε όσους σκοπεύετε να αναζητήσετε προς ενοικίαση κάποιο διαμέρισμα. Οι επιλογές ειδικά στην πόλη της Ξάνθης είναι πολλές και δεν υπάρχει ιδιαίτερος λόγος βιασύνης. Εξάλλου αξίζει τον κόπο για κάποιον να ασχοληθεί λίγες μέρες παραπάνω με το θέμα αυτό παρά να καταλήξει στην πρώτη επιλογή που θα βρει μπροστά του και η οποία πιθανότατα δε θα είναι αυτό που πραγματικά ζητούσε ή αυτό που πληρώνει.
Το θέατρο της Δευτέρας


Μπορεί να πέρασε μία εβδομάδα αλλά μου έμεινε στην μνήμη μου βαθιά χαραγμένο το υπέροχο θεατρικό που είχα την τύχη να παρακολουθήσω την προηγούμενη Δευτέρα. Μου θύμισε τα παιδικά μου χρόνια και τα παλιά καλά χρόνια της τηλεόρασης, με το θέατρο της Δευτέρας που παρακολουθούσαμε από την ΕΡΤ. Φυσικά αναφέρομαι στις συνεδριάσεις των συμβουλίων της τοπικής αυτοδιοίκησης, οι οποίες είναι θαυμάσια θεατρικά έργα, με αξιόλογους ηθοποιούς που στην τελευταία παράσταση (αυτή της Δευτέρας) , έδωσαν τον καλύτερο ευατό τους και πραγματικά μπορεί ακόμη και να τον ξεπέρασαν. Το θεατρικό περιείχε νεύρο, ρυθμό, θυμό, ένταση, έντονη πλοκή η οποία ήταν ιδιαίτερα απολαυστική, μη προβλέψιμη, με πισώπλατα μαχαιρώματα, ίντριγκες, ανατροπές μέχρι την τελευταία στιγμή και καταπληκτικό φινάλε. Σε κάποιες στιγμές βέβαια ο θεατής κινδύνευσε να αποπροσανατολισθεί από την περίεργη σκηνική διεκπεραίωση, αλλά μετά την 1η σκηνή, όλα πήραν τον σωστό ρυθμό τους. Τους παλιούς και έμπειρους πρωταγωνιστές, επισκίασαν με την ερμηνεία τους οι νέοι οι οποίοι αποδείχθηκε εκ του αποτελέσματος ότι μπορούν να αναλάβουν και αυτοί πρωταγωνιστικούς ρόλους.
Ήταν ένα έργο ακτινογραφία της γενιάς των πολιτικών - καλλιτεχνών που μας κυβερνούν και της ποιότητας που κρύβουν τελικά αυτοί οι άνθρωποι οι οποίοι λειτουργούν ως δυνάστες της κοινωνικής και πολιτικής μας ζωής, με σαρκαστικό φόντο τις κόκκινες κουρτίνες και την σοβαροφάνεια των ηρώων. Οι διάλογοι προωθούσαν τη δράση και είχαν αμεσότητα. Μόνο δυο πρωταγωνιστές δεν είχαν ούτε μία ατάκα και δυστυχώς πολύ αδικήθηκαν σε σχέση με τους υπόλοιπους που αν και νέοι στον «καλλιτεχνικό» χώρο, είπαν κάτι παραπάνω από ένα «παρών». Μάλλον ο σκηνοθέτης και πρωταγωνιστής επίσης του έργου, έχασε την εμπιστοσύνη που τους είχε παλαιότερα, και δυστυχώς δεν τους έδωσε την ευκαιρία να λάμψουν με το ταλέντο που τους διακρίνει ή μπορεί ακόμη να τους προορίζει για το επόμενο κουκλοθέατρο που θα ανεβάσει προσεχώς. Εννοείται ότι δεν θα χρειάζεται να μιλούν αυτοί αφού ο σκηνοθέτης θα αναλάβει να μιλά για αυτούς. Βέβαια η σκηνοθεσία είχε δυστυχώς και πολλές άτυχες στιγμές διότι αδυνατούσε να διαχειριστεί και να προσαρμοστεί στο στόχο και στο ρυθμό της κάθε σκηνής, ώστε να διαμορφώσει τον επιθυμητό στόχο. Παρόλες όμως τις μικρές ατέλειες που διακρίναμε, όλοι, πρωταγωνιστές και μη, προσπάθησαν και νομίζω ότι μας έπεισαν ότι έχουν το ταλέντο να είναι καλοί ηθοποιοί-πολιτικοί και φυσικά άξιοι του μισθού τους. Όσο για τους κομπάρσους αυτοί μπορούμε να πούμε ότι έκλεψαν την παράσταση γιατί αυτοσχεδίασαν και μέσα από τον αυτοσχεδιασμό κατάφεραν να μας πείσουν ότι μπορούν και αυτοί να έχουν μία θέση στην επόμενη πολιτική-καλλιτεχνική σκηνή.
Δυστυχώς όμως το συγκεκριμένο θεατρικό είχε μόνο μία παράσταση. Αλλά μην στενοχωριέστε καθόλου. Θα ανέβουν και άλλα θεατρικά με παρόμοιο σενάριο και φυσικά με την ίδια αξιόλογη σκηνοθεσία. Σε σας απευθύνομαι αγαπητοί μου συμπολίτες που έχετε πολύ καιρό να απολαύσετε ένα αξιόλογο θεατρικό έργο. Είδατε πως σας σκέφτονται οι τοπικοί άρχοντες-ηθοποιοί εσάς τους ταλαιπωρημένους πολίτες που ταλανίζεστε εδώ και τόσο καιρό από την οικονομική κρίση; Πώς θα προαχθείτε πολιτιστικά ; Μόνο με τις Γιορτές Νέστου και τις Γιορτές Παλιάς πόλης; Όχι βέβαια. Οπότε σας προσφέρουν δωρεάν το καλύτερο θεατρικό έργο που θα είχατε ποτέ την ευκαιρία να παρακολουθήσετε. Και αν το θέλετε και γραμμένο για να το διαβάζετε στην παραλία ή όπου αλλού εσείς επιθυμείτε, δεν έχετε παρά να απευθυνθείτε στα αρμόδια γραφεία (πρακτικών των δημοτικονομαρχιακών – καλλιτεχνικών συμβουλίων) για να μπορείτε να το απολαμβάνετε όποτε αισθάνεστε την ανάγκη να γελάσετε, να κλάψετε ή να διασκεδάσετε γενικότερα.





Ξηλώνουν τα μηχανήματα στο εργοστάσιο ζάχαρης

Σε αναμονή των εξελίξεων βρίσκονται εργαζόμενοι και διοίκηση, τρία χρόνια μετά τις πρώτες υποσχέσεις του πρωθυπουργού





Ξεκίνησε η αναδιάρθρωση στην Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης η οποία πέρα από την οικονομική ενίσχυση της εταιρίας με περισσότερα από 72 εκατομμύρια ευρώ, περιλαμβάνει και την αποξήλωση των εγκαταστάσεων των εργοστάσιων που υπολειτουργούν ή δεν λειτουργούν πλέον, συμπεριλαμβανομένου και αυτό της Ξάνθης.
Έτσι από την προηγούμενη εβδομάδα ξεκίνησε η απομάκρυνση εξοπλισμού και μηχανημάτων που δεν θα χρησιμοποιηθούν στον μελλοντικό προγραμματισμό παραγωγής βιοαιθανόλης, από τα εργοστάσια της Ξάνθης και της Λάρισας με προορισμό άλλα εργοστάσια που συνεχίζουν την παραγωγή ζάχαρης.
Από την στιγμή που τα εργοστάσια αυτά θα μετατραπούν σε εργοστάσια παραγωγής βιοαιθανόλης, τα ποσά ζαχαρότευτλων που θα επεξεργάζονται θα είναι λιγότερα από τα μισά που επεξεργάζονταν μέχρι σήμερα και έτσι τα μηχανήματα αυτά κρίθηκαν από την εταιρία πολύ δυναμικά και μη αναγκαία και αποφασίστηκε να μεταφερθούν σε εργοστάσια όπου θα είναι πιο χρήσιμα.
Συγκεκριμένα για το εργοστάσιο της Ξάνθης που κατεργαζόταν περίπου 6 χιλιάδες τόνους τεύτλων την ημέρα, έπειτα από την μετατροπή του θα επεξεργάζεται περίπου 4 χιλιάδες τόνους, οπότε λόγω της μικρής διαφοράς οι περισσότεροι μηχανισμοί δεν κρίθηκαν υπερβολικά μεγαλύτερης δυναμικότητας από ότι προβλέπει το πλάνο παραγωγής της βιοαιθανόλης και έτσι απομακρύνθηκαν μόνο μικρά τεμάχια και όχι ο βασικός εξοπλισμός. Συγκεκριμένα αποξηλώθηκαν τα μηχανήματα και ο εξοπλισμός της δεύτερης φάσης παραγωγής.
Βέβαια οι εναπομείναντες εργαζόμενοι στα κλειστά πλέον εργοστάσια, βλέπουν την κίνηση αυτή ως την αρχή του τέλους για τα εργοστάσια και το εργασιακό τους μέλλον με δεδομένο μάλιστα ότι δεν υπάρχει συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα για την έναρξη της διαδικασίας μετατροπής των εργοστασίων.
Αν και οι εργαζόμενοι της Ξάνθης δεν προχώρησαν σε κινητοποιήσεις όπως αυτές των συναδέλφων τους από την Λάρισα, οι οποίοι προσπάθησαν και κατάφεραν να εμποδίσουν την μετακίνηση των μηχανημάτων στήνοντας μπλόκο, ωστόσο δηλώνουν πως σκοπός τους στο εξής είναι να μην απομακρυνθούν και άλλα μηχανήματα που κρίνονται αναγκαία για την παραγωγή βιοαιθανόλης, τονίζοντας πως η συνέχιση της λειτουργίας του εργοστασίου ακόμη και ως εργοστάσιο παραγωγής βιοαιθανόλης, αφορά το καλό όλης της περιοχής. Ταυτόχρονα δηλώνουν μπερδεμένοι με την όλη κατάσταση της μετατροπής και βρίσκονται ακόμη σε αναμονή των εξελίξεων, που έχουν καθυστερήσει εδώ και τρία χρόνια έπειτα από τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού, κάνοντας τους περισσότερους να πιστεύουν πως οι πρωθυπουργικές υποσχέσεις για τις μονάδες παραγωγής βιοαιθανόλης είναι στην ουσία προεκλογικό πυροτέχνημα, χωρίς κανένα αντίκρισμα.
Παράλληλα δηλώνουν πως η κίνηση αυτή δείχνει περίτρανα την αδυναμία της ΕΒΖ και της κυβέρνησης να υλοποιήσει την πρωθυπουργική δέσμευση για τη δημιουργία μονάδας βιοαιθανόλης και ότι πρόκειται για μεγάλο λάθος το κλείσιμο μιας δυναμικής παραγωγικής μονάδας της περιφέρειας. Ακόμη, οι εργαζόμενοι του εργοστασίου στην Λάρισα καταγγέλλουν πως πολλά μηχανήματα που ξηλώθηκαν, κατέληξαν σε καρότσες τσιγγάνων που τα μεταπώλησαν ως χαλκό.
Μέχρι σήμερα πάντως το εργοστάσιο ζάχαρης της Ξάνθης συνεχίζει να έχει εμπορική δραστηριότητα αποστέλλοντας τα αποθέματα της περσινής παραγωγής στην αγορά της Βουλγαρίας και βρίσκεται σε αναμονή για την υλοποίηση της μετατροπής του. Βέβαια υπάρχει ακόμη τευτλοκαλλιέργεια περίπου 14 χιλιάδων στρεμμάτων η οποία θα μεταφερθεί στα εργοστάσια της Ορεστιάδας και των Σερρών.
Προς το παρόν όμως το επιχειρησιακό σχέδιο για την μετατροπή των εργοστασίων βρίσκεται στον αέρα δημιουργώντας ένα ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα στην τοπική οικονομία, που έπειτα από το κλείσιμο των συνεταιριστικών φαίνεται να συνεχίζει την κατηφόρα, φέρνοντας πολλούς εργαζομένους αντιμέτωπους με την ανεργία και το αβέβαιο μέλλον.
Η αναμενόμενη μετατροπή του εργοστασίου ζάχαρης και η πλήρης επαναλειτουργία του, εάν και όταν πραγματοποιηθεί, υπολογίζεται πως θα φέρει το εργοστάσιο σε πολύ καλύτερα επίπεδα από τα προηγούμενα χρόνια και θα ανοίξει νέες θέσεις εργασίας και θα δώσει ανάσα σε πολλές οικογένειες, σε μια περίοδο που η οικονομική κρίση προσβάλει όλο και περισσότερες πτυχές της ζωής μας.
Στρέφεται στα ροδάκινα η ΕΑΣ Ξάνθης

Μεγάλες δυνατότητες ανάπτυξης και απόδοσης για αυτή την καλλιέργεια


Στην προώθηση της καλλιέργειας ροδάκινων από τους ξανθιώτες παραγωγούς στρέφεται πλέον η Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Ξάνθης ως εναλλακτική μορφή καλλιέργειας στην περιοχή με μεγάλες δυνατότητες ανάπτυξης.
Στόχος της ΕΑΣ είναι ο προγραμματισμός και η από κοινού προσπάθεια για την καλύτερη αποτελεσματικότητα των καλλιεργειών, που μάλιστα φαίνεται ότι κερδίζουν συνεχώς έδαφος στις εξαγωγές προς την διεθνή αγορά. Κατευθύνει δηλαδή τους παραγωγούς προς το ποιες ποικιλίες θα καλλιεργήσουν και σε ποιες εκτάσεις. Για παράδειγμα ένας παραγωγός δεν μπορεί να καλλιεργήσει μια και μόνο ποικιλία αλλά πρέπει να στραφεί σε τουλάχιστον δύο ή τρεις, όπως πρώιμα, μεσοπρώιμα και όψιμα ώστε να έχει πωλήσεις καθ’ όλη την διάρκεια του καλοκαιριού. Το κλειδί της επιτυχίας σύμφωνα με την ΕΑΣ είναι ο προγραμματισμός σε συνεργασία με τους παραγωγούς.
Μάλιστα πριν το καλοκαίρι, με σκοπό την ενημέρωση των παραγωγών και την προώθηση αυτής της καλλιέργειας, πραγματοποίησε δύο ημερίδες με θέμα την καλλιέργεια ροδακινόδεντρων και τις προοπτικές της στην εγχώρια και διεθνή αγορά, όπου πολλοί παραγωγοί εκδήλωσαν ενδιαφέρον με το συνολικό αριθμό έκτασης καλλιέργειας να κυμαίνεται σε περίπου 500 στρέμματα. Εντός των ημερών μάλιστα αναμένεται και η οριστικοποίηση των παραγγελιών προς τα φυτώρια για τις ποσότητες από κάθε ποικιλία που πρέπει να δώσουν.
Στην περιοχή μας το ροδάκινο μπορεί να ευδοκιμήσει, όπως τουλάχιστον δείχνουν σχετικές έρευνες αλλά και από ότι φαίνεται από παραδείγματα παλαιότερων φυτειών.
Οι σχετικές διερευνήσεις διαπίστωσαν ότι το επιτραπέζιο ροδάκινο είναι μια καλλιέργεια που ταιριάζει στις εδαφολογικές και κλιματικές συνθήκες της περιοχής μας και απαιτεί υποδομές σαν αυτές που έχει ήδη δημιουργήσει η Ε.Α.Σ. Ξάνθης. Αφού η περιοχή μας θεωρείται παρθένα στην καλλιέργεια ροδάκινου, δίνεται η δυνατότητα να εφαρμοσθούν από την αρχή οι σύγχρονες καλλιεργητικές τεχνικές που έχουν αναπτυχθεί και να εξασφαλιστούν πολύ μεγάλες αποδόσεις, μικρό κόστος παραγωγής, ανώτερο ποιοτικά προϊόν και με υψηλότερο στρεμματικό καθαρό κέρδος σε σχέση με τις ετήσιες καλλιέργειες που έχουμε συνηθίσει μέχρι σήμερα.
Το ροδάκινο είναι μια δυναμική καλλιέργεια που μπορεί να αγγίξει τους τέσσερις τόνους ανά στρέμμα και με βάση τα δεδομένα των τελευταίων τεσσάρων ετών, η τιμή πώλησης δεν έχει πέσει κάτω από πενήντα λεπτά το κιλό και η τιμή παραγωγού φέτος κυμαίνεται στα 45 με 50 λεπτά ανά κιλό.
Σε σύγκριση με το καλαμπόκι που αποτελεί την κυριότερη καλλιέργεια της περιοχής μας και το οποίο έχει απόδοση ένα τόνο ανά στρέμμα, με την τιμή παραγωγού να κυμαίνεται από δέκα έως δεκατρία λεπτά ανά κιλό, το ροδάκινο φαίνεται να είναι πολύ πιο κερδοφόρο.
Παράλληλα οι τιμές των σιτηρών συνεχίζουν να πέφτουν με αποτέλεσμα οι παραγωγοί να μην μπορούν πλέον να αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους. Η προσφορά από τις μεγάλες ποσότητες σιτηρών που παράγονται έχει ξεπεράσει κατά πολύ την ζήτηση που υπάρχει στην αγορά με αποτέλεσμα οι τιμές των παραγωγών να μειώνονται και μεγάλες ποσότητες προϊόντων να μένουν απούλητες.
Λύση σε αυτά τα προβλήματα μπορεί να αποτελέσει η υιοθέτηση εναλλακτικών καλλιεργειών όπως αυτή του ροδάκινου από μερίδα παραγωγών.
Σε αυτό μάλιστα αποσκοπεί και η προσπάθεια της ΕΑΣ Ξάνθης, στο να δώσει δηλαδή άλλες δυνατότητες και προοπτικές στους παραγωγούς της περιοχής, ώστε να ξεφύγουν από την μαζική παραγωγή των ίδιων προϊόντων που τελικά παραμένουν στα αζήτητα, προκαλώντας ζημιά στα έσοδα τους.
Η καλλιέργεια ροδάκινων θα στηριχτεί και από τα διαλογητήρια- ψυγεία της ΕΑΣ Ξάνθης που είναι πλέον έτοιμα να φιλοξενήσουν τις καλλιέργειες και τα εγκαίνια τους αναμένονται με την έναρξη της περιόδου συγκομιδής. Στα διαλογητήρια υπάρχουν είκοσι θάλαμοι των 170 τόνων και συνολικά μπορούν να φιλοξενήσουν περίπου 3,5 εκατομμύρια κιλά. Κατά την καλοκαιρινή περίοδο μάλιστα μπορεί να διακινεί ποσότητες μέχρι και 20 εκατομμύρια κιλά. Έτσι έπειτα από τις χειμερινές καλλιέργειες του ακτινιδίου, τα διαλογητήρια θα μπορούν όλο το καλοκαίρι να διακινούν τα ροδάκινα.
Με τις τιμές του να ανεβαίνουν και με τις υπόλοιπες καλλιέργειες να παραμένουν στάσιμες ή ακόμη και ζημιογόνες, το ροδάκινο φαίνεται όλο και περισσότερο ως μια πολύ δελεαστική εναλλακτική λύση για τους παραγωγούς της περιοχής μας.
Αντιπαλότητες συνεχίζει να προκαλεί ο νόμος για τους ημιυπαίθριους

Για ασάφειες κάνουν λόγο οι ειδικοί την στιγμή που πάνω από 1,5 εκατομμύριο ιδιοκτήτες βρίσκονται εν αναμονή των εξελίξεων


Δημοσιεύτηκε πριν λίγες ημέρες ο νόμος 3775/09 για τους ημιυπαίθριους χώρους που προβλέπει τις διαδικασίες που πρέπει να ακολουθηθούν για την τακτοποίηση-«νομιμοποίηση» των χώρων αυτών.
Έτσι οι ιδιοκτήτες καλούνται πλέον να υποβάλλουν τον φάκελό τους στην αρμόδια Πολεοδομία της περιοχής τους, ο οποίος θα πρέπει να περιλαμβάνει την αίτηση, υπεύθυνη δήλωση με τα ατομικά τους στοιχεία και περιγραφή του χώρου όπου πρέπει να αναφέρονται το εμβαδόν του, η χρήση του, ο αριθμός της οικοδομικής άδειας και ο χρόνος έκδοσής της. Επίσης πρέπει να υπάρχει κάτοψη στην οποία να αποτυπώνεται ο ημιυπαίθριος χώρος και οι πραγματικές του διαστάσεις.
Η τακτοποίηση πέρα από τους κλειστούς ημιυπαίθριους περιλαμβάνει ακόμη τα ισόγεια πάρκινγκ που έχουν μετατραπεί σε κλειστούς χώρους, αλλά και τις αποθήκες και τα υπόγεια που έχουν αλλάξει χρήσεις.
Με την υποβολή της αίτησης ο ιδιοκτήτης θα πρέπει να πληρώσει παράβολο 250 ευρώ για κάθε διαιρεμένη ιδιοκτησία, το ποσό του οποίου δεν επιστρέφεται αλλά συμψηφίζεται στην οφειλόμενη εισφορά. Το ποσό μπορεί να καταβληθεί είτε εφάπαξ, οπότε θα υπάρξει έκπτωση 10%, είτε σε τρεις δόσεις.
Η εισφορά θα πρέπει να καταβληθεί μέσα σε έναν χρόνο από την έναρξη ισχύος του νόμου και η πρώτη δόση τους πρώτους 9 μήνες. Όσοι ιδιοκτήτες δεν σπεύσουν να δηλώσουν τους παράνομα κλεισμένους χώρους και εντοπιστούν έπειτα από τους ελέγχους που έχει προαναγγείλει το ΥΠΕΧΩΔΕ, θα πληρώσουν πρόστιμο ανέγερσης 30% της αξίας του αυθαιρέτου με βάση την τιμή ζώνης και πρόστιμο διατήρησης 5% της αξίας του αυθαιρέτου, από την ανέγερση μέχρι την κατεδάφιση.
Σύμφωνα με το νόμο όσοι προχωρήσουν στην τακτοποίηση του ημιυπαιθρίου χώρου τους, δεν θα αντιμετωπίζουν πλέον προβλήματα με τις μεταβιβάσεις των ακινήτων τους ή τους ελέγχους των αρμόδιων υπηρεσιών. Ταυτόχρονα όσοι ιδιοκτήτες αντιμετωπίζουν καταγγελίες για τα ημιυπαίθρια και βρίσκονται σε διαδικασία αυθαιρέτου, πληρώνοντας το πρόστιμο και τακτοποιώντας τα ημιυπαίθρια αυτά, θα κλείνει ο φάκελός τους. Επίσης δεν υπάρχουν περαιτέρω προβλήματα με ΙΚΑ και Εφορίες, ενώ όσων αφορά τα κοινόχρηστα των πολυκατοικιών, αυτά θα επαναϋπολογιστούν με βάση τα νέα δηλωμένα εμβαδά.
Ωστόσο ο νόμος αυτός τίθεται ακόμα υπό αμφισβήτηση καθώς ο Συμβολαιογραφικός Σύλλογος ζήτησε γνωμοδότηση από τον Άρειο Πάγο για την «τακτοποίηση» των ημιυπαίθριων χώρων. Με σχετικό ερώτημα που έστειλε στον εισαγγελέα του ανωτάτου δικαστηρίου, υπογραμμίζει ότι η συγκεκριμένη νομοθετική ρύθμιση δεν "νομιμοποιεί" τις αυθαίρετες αυτές κατασκευές και αλλαγές χρήσεως των κτιρίων και συνεπώς καθιστά αδύναμη και μη νόμιμη την μεταβίβασή τους, διότι αυτό ρητώς απαγορεύεται από τις κείμενες διατάξεις. Επίσης τονίζει πως το πρόβλημα της κυβέρνησης είναι ότι θέλει να εισπράξει χρήματα, χωρίς όμως να έρθει σε σύγκρουση με το Συμβούλιο της Επικρατείας, κάτι που η κυβέρνηση αρνείται και ισχυρίζεται πως γίνεται μόνο για να αντιμετωπιστούν τα σχετικά προβλήματα των πολιτών.
Η κίνηση αυτή όμως φαίνεται πως έχει μπλοκάρει όλη τη διαδικασία και έτσι οι ιδιοκτήτες των 1,5 περίπου εκατομμυρίων κλειστών ημιυπαιθρίων χώρων, περιμένουν διευκρινήσεις για την υπ’ αριθμόν ένα πολεοδομική παράβαση, αφού αν η γνωμάτευση της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου είναι αρνητική, τότε το ΥΠΕΧΩΔΕ θα πρέπει να επανέλθει στο θέμα είτε με εγκύκλιο είτε με νέα νομοθετική ρύθμιση.
Αν και τυπικά οι Πολεοδομίες δεν μπορούν να αρνηθούν την κατάθεση των φακέλων, οι γνώστες του θέματος προτρέπουν τους ιδιοκτήτες να περιμένουν έως ότου αποσαφηνιστεί η κατάσταση. Σε κάθε περίπτωση για τους πιο βιαστικούς οι ειδικοί συνιστούν να συντάσσουν υπεύθυνες δηλώσεις ότι στο υπό μεταβίβαση ακίνητο δεν έχουν γίνει αλλαγές χρήσης χώρου, αναλαμβάνοντας οι συμβαλλόμενοι την ευθύνη, γνωρίζοντας μάλιστα εκ των προτέρων πως αν το περιεχόμενο απέχει από την πραγματικότητα θα έχουν κυρώσεις.
Προς το παρόν πάντως λίγοι είναι αυτοί που έσπευσαν να καταθέσουν τους φακέλους τους ένα μήνα μετά την έναρξη ισχύος του νόμου αν και το ποσοστό αναμένεται να αυξηθεί όταν ξεκαθαρίσει το τοπίο, αφού το όλο θέμα αφορά την προσωπική ιδιοκτησία του καθενός.
Παράλληλα πολλές Πολεοδομίες δηλώνουν ανέτοιμες να δεχτούν το κύμα ιδιοκτητών προς τακτοποίηση λόγω ανεπάρκειας προσωπικού αφού οι πολιτικοί μηχανικοί δεν αρκούν, με συνέπεια τα χρονικά όρια που βάζει ο νόμος να μην μπορούν να τηρηθούν.

Καταγγελία των κατοίκων της Λεύκης για δυσοσμία από βιομηχανία επεξεργασίας κρεάτων

Αφόρητη η κατάσταση που πολλές φορές οδηγεί τα μικρά παιδιά στο νοσοκομείο


Ως αφόρητη και επικίνδυνη για την υγεία τους χαρακτηρίζουν την κατάσταση που επικρατεί στο χωριό τους οι κάτοικοι της Λέυκης, που έπειτα από σειρά διαμαρτυριών προς τις αρμόδιες αρχές και αφού είδαν πως κανείς δεν κάνει κάτι για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα, αποφάσισαν να καταγγείλουν την όλη κατάσταση στα τοπικά μέσα ενημέρωσης σε μια ακόμη προσπάθειά τους να ακουστούν.
Εδώ και πάνω από μια πενταετία λοιπόν, οι κάτοικοι ανά διαστήματα έχουν να αντιμετωπίσουν την αποπνικτική δυσοσμία που προέρχεται από την κοντινή βιομηχανία επεξεργασίας κρέατος, αφού όπως καταγγέλλουν οι κάτοικοι, τα υπολείμματα κρεάτων και τα απόβλητα της βιομηχανίας οδηγούνται σε γειτονικά χωράφια και καίγονται δημιουργώντας αυτή την ανυπόφορη ατμόσφαιρα.
Μάλιστα υποστηρίζουν πως δεν μπορούν να κάτσουν στα σπίτια τους ούτε με κλειστά παράθυρα όταν ο ιδιοκτήτης της βιομηχανίας αποφασίζει να «καθαρίσει» τους χώρους του, ενώ δεν ήταν λίγες οι φορές που γονείς αναγκάστηκαν να μεταφέρουν τα παιδιά τους στο νοσοκομείο αφού η μυρωδιά τους προκάλεσε δύσπνοια και εμετό.
Οι κάτοικοι έχουν προχωρήσει σε καταγγελίες προς την αρμόδια υγειονομική υπηρεσία, ο ιδιοκτήτης όμως ισχυρίζεται πως η κατάσταση αυτή δεν προέρχεται από την δική του δράση.
Πλέον η υπηρεσία τους ζήτησε να μαζέψουν υπογραφές από όλους τους κατοίκους και τα διπλανά χωριά για να δούνε, όπως λένε, πιο σοβαρά το θέμα!
Όπως καταγγέλλουν οι κάτοικοι, η στάση των αρμοδίων και η μη αντιμετώπιση της κατάστασης, οφείλεται στο γεγονός ότι ο ιδιοκτήτης της βιομηχανίας έχει μεγάλη οικονομική δύναμη και για αυτό κανείς δεν αντιμετωπίζει το πρόβλημα, τονίζοντας παράλληλα πως αν όλα αυτά συνεχιστούν θα προβούν σε κινητοποιήσεις.
Παράλληλα, παρόμοια προβλήματα αλλά σε μικρότερη ευτυχώς έκταση, προκαλεί και το ρυάκι που υπάρχει στην περιοχή που όμως γεμίζει από λύματα. Έτσι τα γειτονικά σπίτια και χωράφια έχουν να αντιμετωπίσουν και αυτό, φτάνοντας τους κατοίκους πλέον στα όρια της υπομονής τους.
Δυστυχώς σε μερικές περιπτώσεις θα πρέπει να ξανασκεφτούμε πριν πούμε την έκφραση «Πάω στο χωριό να πάρω λίγο καθαρό αέρα»!
Αύξηση της επισκεψιμότητας σημαίνει αύξηση των θέσεων εργασίας στον τομέα του τουρισμού


















Τι κι αν οι επίσημες στατιστικές υπηρεσίες της χώρας μας δίνουν το ποσοστό της φετινής τουριστικής κίνησης στην Ελλάδα μειωμένο κατά 20%, η εικόνα αυτή σύμφωνα με τους επιχειρηματίες του κλάδου είναι πλασματική αφού το ποσοστό αυτό προκύπτει με βάση τις αφίξεις από το εξωτερικό σε αεροδρόμια και λιμάνια, μόνο που στις αφίξεις περιλαμβάνονται και οι Έλληνες που ταξίδεψαν στο εξωτερικό και κάποια στιγμή επέστρεψαν.
Το ξενοδοχειακό επιμελητήριο υπολογίζει γύρω στο 30% την πτώση του τουρισμού σε ολόκληρη την Ελλάδα, αν βέβαια υπολογίσει κανείς πως η πληρότητα πανελλαδικά αγγίζει το 55% και το 35% στο νομό Ξάνθης, η πτώση του τουρισμού το φετινό καλοκαίρι στην περιοχή μας φτάνει ακόμα και το 40%. Βέβαια σε όλα αυτά θα πρέπει να συνυπολογιστεί και το γεγονός ότι η Ξάνθη δεν αποτελεί καλοκαιρινό προορισμό αλλά κυρίως χειμερινό.
Ωστόσο το διήμερο του δεκαπενταύγουστου αποτέλεσε κυριολεκτικά μια σωτήρια ανάσα για τις τουριστικές επιχειρήσεις του νομού αφού πολλοί κάτοικοι από Θεσσαλονίκη, κεντρική Ελλάδα και κάποιοι από την Αθήνα, μη έχοντας την οικονομική δυνατότητα να επισκεφτούν κάποιο νησί, αποφάσισαν να περάσουν το διήμερο αυτό στην Ξάνθη όπου η πληρότητα των ξενοδοχείων έφτασε και το 90%.
Εκείνο όμως που αποτέλεσε την κύρια αιτία της μειωμένης τουριστικής κίνησης φέτος στην περιοχή μας, ήταν οι λίγοι επισκέπτες από τις όμορες χώρες όπως είναι η Τουρκία, η Βουλγαρία, η Σερβία και τα Σκόπια, γεγονός που κατά τον κύριο Απόστολο Αγκόρτσα οφείλεται στη μειωμένη προβολή του νομού μας. Ένας καλός τρόπος για να τραβήξει επισκέπτες η Ξάνθη, σύμφωνα με τον αντιπρόεδρος της ένωσης ξενοδόχων Θράκης, είναι να πραγματοποιείται μία τουλάχιστον μεγάλη εκδήλωση κάθε μήνα.
Ας μην ξεχνάμε άλλωστε πως ο τουρισμός αποτελεί το 20% του εθνικού μας ακαθάριστου προϊόντος. Η Ξάνθη διαθέτει αρκετά καινούρια ξενοδοχεία και πολύ καλές υποδομές αλλά της λείπουν οι αποφάσεις από τους φορείς, όχι μόνο νομαρχίας και δήμου αλλά και από τους ιδιωτικούς φορείς που κατά κύριο λόγο κινούν τον άξονα.
Μια περίοδος που επίσης μπορεί να λειτουργήσει ως σανίδα σωτηρίας για τον τουρισμό της Ξάνθης είναι οι Γιορτές Παλιάς Πόλης. Όπως αναφέρουν ξενοδόχοι του νομού, υπάρχει ενδιαφέρον από αρκετούς συμπατριώτες μας να επισκεφτούν το διάστημα αυτό την πόλη, έχουν γίνει ήδη αρκετές κρατήσεις οι οποίες μέρα με τη μέρα αυξάνονται. Ωστόσο ο χαρακτήρας της εστίασης ή αν προτιμάτε της σουβλακιάδας που έχουν αποκτήσει τα τελευταία χρόνια οι γιορτές δεν είναι ό,τι το καλύτερο έχουμε να παρουσιάσουμε σαν πόλη. Αντίθετα μια στροφή των ίδιων των συλλόγων περισσότερο προς τον πολιτισμό και λιγότερο προς την εστίαση θα αποτελούσε αφορμή μεγαλύτερης επισκεψιμότητας την περίοδο αυτή στην Ξάνθη.
Φυσικά κανένας δεν περίμενε και μεγάλη προσέλευση κόσμου κατά τους καλοκαιρινούς μήνες στην Ξάνθη η οποία είναι μια πόλη που διαθέτει κυρίως πολιτιστικό και οικολογικό τουρισμό. Ο Νέστος και οι πολιτιστικές εκδηλώσεις σε επίπεδο δήμου όμως φαίνεται πως δεν είναι αρκετές για να αναδείξουν τις πραγματικές δυνατότητες της πόλης μας, ενώ για τον ποταμό Κόσυνθο που θα μπορούσε να αποτελέσει ένα σημείο τουριστικής κίνησης, κανείς δε δείχνει το παραμικρό ενδιαφέρον.
Επίσης, μόνιμο φαινόμενο αποτελούν και οι αγρότες που ποτίζουν κατά τις μεσημεριανές ώρες με αποτέλεσμα και τα φυτά τους να καταστρέφουν και το 70% του νερού που αντλούν από το ποτάμι να πηγαίνει χαμένο. Παρόλα αυτά όμως κανένας δεν εξηγεί στους ανθρώπους αυτούς ποιες είναι οι ενδεδειγμένες ώρες ποτίσματος. Επίσης ο κύριος Αγκόρτσας καταγγέλλει πως έχει δει με τα μάτια του τους ανθρώπους του δήμου Ξάνθης να ποτίζουν τις μεσημεριανές ώρες γεγονός που κατά τον ίδιο σημαίνει πως οι ίδιοι οι άνθρωποι που διαχειρίζονται το πράσινο δεν το φροντίζουν ανάλογα. Τέτοιου είδους συμπεριφορές πέρα από το ότι είναι ανεπίτρεπτες, μας ευτελίζουν στα μάτια των επισκεπτών οι οποίοι μας βλέπουν να σκορπάμε έτσι άσκοπα το νερό και μάλιστα σε ώρες που δεν προσφέρει τίποτα.
Ο δήμος, βέβαια, σχεδιάζει τη δημιουργία φωτοβολταϊκού συστήματος για την εξοικονόμηση του ηλεκτρικού ρεύματος, θα μπορούσε όμως να κάνει κάτι ανάλογο και με τον ποταμό Κόσυνθο αλλά και με το ποτάμι που περνάει από την περιοχή των Κιμμερίων, δημιουργώντας μικρά φράγματα τα οποία θα είχαν σαν αποτέλεσμα την αύξηση του νερού, και όπως όλοι γνωρίζουμε νερό σημαίνει ζωή.
Ο κύριος Αγκόρτσας μάλιστα προανήγγειλε και μια μελλοντική συγκέντρωση όλων των εμπλεκόμενων σε θέματα τουρισμού φορέων του νομού με σκοπό την όσο το δυνατόν βελτίωση των υποδομών. Ο τουρισμός είναι χρήμα και δουλειά και το στοίχημα αυτό δε θα πρέπει να χαθεί για την πόλη μας. Αν συνεχιστεί αυτή κατάσταση δεν αποκλείεται να υπάρξουν και λουκέτα σε πολλές τουριστικές επιχειρήσεις και κατά συνέπεια πολλές χαμένες θέσεις εργασίας. Αύξηση της επισκεψιμότητας σημαίνει και αύξηση των θέσεων εργασίας στον τομέα του τουρισμού.
Κλείνοντας ο κύριος Αγκόρτσας τονίζει πως η Ξάνθη μπορεί να γίνει πρότυπο του τουρισμού κι αυτό μπορεί να γίνει εύκολα και ανέξοδα με τις κατάλληλες πολιτικές αποφάσεις. Επίσης τόνισε πως όσοι κινούνται γύρω από τον τουρισμό θα πρέπει να αφήσουν κατά μέρος της προσωπικές τους διενέξεις και να ασχοληθούν από κοινού για το αύριο του τόπου μας.








H Θράκη μέσα από τα μάτια ενός Θρακιώτη

Στο τεύχος μας αυτό έχουμε τη χαρά να φιλοξενούμε έναν άνθρωπο ο οποίος έχει αφιερώσει τα περισσότερα χρόνια της ζωής του σε μια προσπάθεια διάσωσης και ανάδειξης του Θρακικού και όχι μόνο πολιτισμού, τόσο μέσα από την έκδοση του μοναδικού μέχρι σήμερα θρακιώτικου περιοδικού η κύρια θεματολογία του οποίου είναι ο πολιτισμός μας όσο και μέσα από μια σειρά ακόμα δραστηριοτήτων που πάντα έχουν ως στόχο το κοινό και όχι το προσωπικό όφελος. Μέσα στις ασχολίες του είναι η δημοσιογραφία αλλά και η πολιτική, αρθρογραφεί σε αρκετές εφημερίδες σε πανελλαδικό επίπεδο ενώ είναι και εκλεγμένος δημοτικός σύμβουλος του δήμου Θεσσαλονίκης. Έχωντας ζήσει για μεγάλο χρονικό διάστημα στη Θράκη και όντας παρόν στο τελευταίο παγκόσμιο συνέδριο Θρακών, του ζητήσαμε να μας εκθέσει τις απόψεις του τόσο για το συνέδριο όσο και γενικότερα για τα δρώμενα στη Θράκη.

Κύριε Κουριανίδη, είχαμε πρόσφατα στην πόλη της Κομοτηνής το παγκόσμιο συνέδριο Θρακών όπου παραβρέθηκαν Θράκες από ολόκληρο τον κόσμο; Ποιοι ήταν οι σκοποί αυτού του συνεδρίου και ποια ήταν τα θέματα που αναπτύχθηκαν από τους εισηγητές;




Η θεματολογία ενός τέτοιου συνεδρίου, όπως και όλα τα αντίστοιχα άλλων Ελλήνων (Ποντίων, Μακεδόνων, Κρητών, Σαρακατσαναίων κ.λπ.), θα έπρεπε να διακρίνεται από σαφή εθνικοτοπικά χαρακτηριστικά, να σφυρηλατεί την εθνική αυτογνωσία και να αφουγκράζεται τις αγωνίες, τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς τόσο της ομογένειας όσο και των ελλαδιτών Θρακών. Αντίθετα, είδαμε για άλλη μια φορά να μονοπωλούν τη θεματολογία εισηγήσεις «αναπτυξιακού» και τεχνοκρατικού ενδιαφέροντος, από άξιους ίγουρα επιστήμονες, αλλά που δεν θα έπρεπε παρά να αποτελούν μία επιμέρους πτυχή του συνεδρίου. Ας μην ξεχνούμε ότι αυτά τα αναπτυξιακά οράματα καλούνται να τα υλοποιήσουν Έλληνες, δηλαδή πολίτες ενός έθνους – κράτους, με επίγνωση της ταυτότητάς τους και του τί καλούνται να υπερασπίσουν μέσα στο διεθνές πολιτικο-ιστορικό γίγνεσθαι. Ο ρόλος λοιπόν ενός τέτοιου συνεδρίου θα έπρεπε να επικεντρωθεί στην καλλιέργεια αυτής της προοπτικής.

Στο συνέδριο αυτό ήταν παρών, εκτός από τους βουλευτές και υπουργούς, και ο πρωθυπουργός της χώρας Κώστας Καραμανλής. Στην ομιλία του αναφέρθηκε σε μια σειρά από έργα τα οποία είτε είναι σε εξέλιξη είτε πρόκειται να ξεκινήσουν στο άμεσο μέλλον. Πόσο σημαντικά κρίνετε πως είναι για τη Θράκη μας τα έργα αυτά;

Αναμφίβολα η Θράκη έχει άμεση ανάγκη όχι μόνον αυτών των έργων που εξαγγέλθηκαν, αλλά και πολλών άλλων ακόμη. Ας μην ξεχνούμε ότι μαζί με τη Μακεδονία αποτελούν ζωτικής σημασίας γεωοικονομικό και γεωσταρτηγικό χώρο, το μοναδικό τμήμα της ελλαδικής επικράτειας που μπορεί να συνεισφέρει ώστε η πατρίδα μας να καταστεί ανταγωνιστική απέναντι στη διαρκή αναβάθμιση του αντίστοιχου ρόλου της γειτονικής μας Τουρκίας στην νοτιοανατολική Ευρώπη. Δυστυχώς έχουμε χάσει πολύτιμο έδαφος και πρέπει να αναπληρωθεί τάχιστα ο χαμένος χρόνος με την αξιοποίηση των πλεονεκτημάτων της περιοχής μας.

Η αναφορά του πρωθυπουργού στα μειονοτικά ζητήματα ήταν ιδιαίτερα μικρή έως και μηδαμινή. Πιστεύετε πως το έκανε σκόπιμα αυτό κι αν ναι γιατί;

Πιστεύω ότι ο πρωθυπουργός αυτολογοκρίθηκε! Οι προσδοκίες που καλλιέργησε το περιβάλλον του πρωθυπουργικού γραφείου, που επί σειρά ημερών πριν το συνέδριο άφηνε να διαρρέουν πληροφορίες ότι ο πρωθυπουργός θα έστελνε αυστηρότατα προειδοποιητικά μηνύματα προς την Άγκυρα, λόγω της προκλητικής πρακτικής της σε Αιγαίο και Θράκη, διαψεύστηκαν οικτρά. Καταλυτικό ρόλο σ’ αυτό πιστεύω ότι έπαιξε η αναπάντεχη παρουσία στο συνέδριο του τούρκου προξένου Μουσταφά Σαρνίτς, για την οποία η ενόχληση του πρωθυπουργού ήταν εμφανέστατη.

Πράγματι, στο συνέδριο είδαμε τον Τούρκο πρόξενο. Ποιος ο λόγος της παρουσίας του εκεί και ποιοι τον προσκάλεσαν;

Το ποιοί τον πρσκάλεσαν είναι εύκολο να το πούμε. Η Οργανωτική Επιτροπή φυσικά. Εξάλλου, ρωτώντας τη Γραμματεία σχετικά, δεν μου το αρνήθηκαν! Τα ερωτήματα που ανακύπτουν είναι: α΄) Σε τί εξυπηρέτησε η παρουσία του στο συνέδριο (τη στιγμή μάλιστα που διαφάνηκε πως και ο ίδιος ο πρωθυπουργός αιφνιδιάστηκε!); β΄) Δεν σκέφτηκαν οι διοργανωτές ότι με την παρουσία του εκπροσώπου ενός κράτους που βαρύνεται με τη γενοκτονία σύμπαντος του Ελληνισμού της Ανατολής (Θρακών, Ποντίων, Ιώνων, Καππαδόκων, Κωνσταντινουπολιτών, Ιμβρίων και Τενεδίων), προσβάλλουν βάναυσα την τιμή και την αξιοπρέπεια του θρακικού Ελληνισμού, που ακόμη θρηνεί τους νεκρούς του και που έχει θεσμοθετήσει να τιμά τη μνήμη τους την 6η Απριλίου κάθε έτους; γ΄) Εστάλησαν άραγε προσκλήσεις στους προξένους των άλλων δύο κρατών (Ιταλία και Γερμανία), που έχουν έδρα επίσης στην πόλη της Κομοτηνής; δ΄) Θα τολμούσε άραγε ο τούρκος πρόξενος να εμφανιστεί στο συνέδριο, αν στη θεματολογία του υπήρχαν εισηγήσεις «ενοχλητικές» για την Τουρκία, όπως λ.χ. περί της ανάγκης στήριξης της εν εξελίξει πολιτισμικής αναγεννήσεως των Ελλήνων Πομάκων ή της διεθνοποιήσεως της αναγνωρίσεως της γενοκτονίας του θρακικού Ελληνισμού; Και κάτι ακόμη: Οι διοργανωτές κάλεσαν να τιμήσει με την παρουσία του το συνέδριο (και πολύ καλά έκαναν), τον πανοσιολογιώτατο μουφτή Κομοτηνής, κ. Μέτσο Τζεμαλή. Μήπως η παρουσία του τούρκου προξένου ήταν η αιτία που ΚΑΝΕΙΣ απoσους χαιρέτισαν το συνέδριο δεν τον προσφώνησε τιμητικά, σαν να μην υπήρχε στην αίθουσα; Μήπως είχαμε κι εδώ μία αυτολογοκρισία για να μην στενοχωρήσουμε τον «υψηλό» καλεσμένο μας;...

Το διάστημα που ήσασταν στην Ξάνθη υπήρξατε και εκπρόσωπος του γνωστού επιχειρηματία Πρόδρομου Εμφιετζόγλου. Όταν όμως αποσυρθήκατε από τη συγκεκριμένη θέση, μια εκ των τοπικών εφημερίδων της Ξάνθης έκανε λόγο για ξήλωμα του Γιάννη Κουριανίδη. Πείτε μας για πρώτη φορά, είναι αλήθεια τα όσα υποστήριξε τότε η συγκεκριμένη εφημερίδα ή εσείς αποφασίσατε να υποβάλετε την παραίτηση σας και γιατί;

Ο κ. Εμφιετζόγλου με τίμησε με την εμπιστοσύνη του και τον ευχαριστώ γι’ αυτό. Η γνωριμία μου με ανθρώπους που, όπως ο πρόεδρος της «ΜΗΧΑΝΙΚΗ Α.Ε.», συγκαταλέγονται στους ανιδιοτελείς εκείνους Έλληνες που πονάν για τον τόπο μας και μάχονται για την ανάπτυξή του, είναι η μόνη ικανοποίηση που έχω εισπράξει όσα χρόνια ασχολούμαι με αυτά που συνηθίζουμε να ονομάζουμε «κοινά πράγματα». Διαπιστώνοντας ότι ήταν ιδιαιτέρως πικραμένος από την ανεπάρκεια ορισμένων ανθρώπων στους οποίους είχε στο παρελθόν στηριχθεί και που έγιναν αιτία να απαξιωθεί η όλη προσφορά του στην περιοχή, από την πρώτη στιγμή του έκανα σαφές ότι πρόθεσή μου ήταν να διαχειριστώ την κατάσταση έτσι, ώστε να μην πάει χαμένο τίποτε από εδώ και μπρος. Δυστυχώς, όλα τα χρόνια που προηγήθηκαν, σφυρηλατήθηκε μία νοοτροπία και δομήθηκε ένα πλέγμα ανθρώπων και δράσεων, το οποίο συνέχισε να λειτουργεί παράλληλα με την δική μου δραστηριότητα και το οποίο ουσιαστικά υπέσκαπτε το έργο μου. Άνθρωποι ανυπόληπτοι στην τοπική κοινωνία, που ξαφνικά διαπίστωσαν ότι έφτανε το τέλος της επιρροής τους και η αποκάλυψη της ασημαντότητάς τους ήταν απλά θέμα χρόνου, άφησαν κατά μέρος τις τεράστιες αντιπαλότητες και μίση τους και ενώθηκαν προκειμένου να αποσοβήσουν αυτήν την δυσάρεστη γι’ αυτούς εξέλιξη. Από ένα σημείο και μετά, αρνήθηκα φυσικά να υπηρετήσω αυτή την κατάσταση και κάπου εκεί έληξε και η συνεργασία μου με τον κ. Εμφιετζόγλου, ο οποίος φυσικά παραμένει υψηλά στην εκτίμησή μου, αλλά πραγματικά πιστεύω ότι δεν αξίζει αυτή η τύχη στην ανδιοτελή πρωτοβουλία του για το καλό της Θράκης μας. Ελπίζω να το αντιληφθεί σύντομα.
Όσον αφορά στην εφημερίδα που αναφέρεστε, τί να πώ; Η Ξάνθη είναι μία μικρή πόλη και νομίζω ότι όλοι γνωριζόμαστε πολύ καλά. Όπως είναι γνωστοί όσοι παλεύουν για την πρόοδο της τοπικής κοινωνίας, έτσι είναι γνωστά και τα παπαγαλάκια ιδιοτελών συμφερόντων. Ο καθένας, ανάλογα με τη δράση και την πολιτεία του έχει κατακτήσει μία θέση στη συνείδηση των πολιτών της περιοχής. Ό,τι παραπάνω και να πω εγώ από την πλευρά μου νομίζω ότι περιττεύει.

Είστε ένας άνθρωπος που έχετε ιδία άποψη για τη δημοσιογραφία. Ποια είναι η άποψη σας για τον τύπο της Ξάνθης;

Πάντοτε με εντυπωσίαζε το πλήθος των έντυπων και ηλεκτρονικών μέσων της Ξάνθης. Θα ήταν ένδειξη υγείας αυτό, αν όλοι όσοι ασχολούνται με την ενημέρωση του πολίτη το έκαναν πρωτίστως από μεράκι και δευτερευόντως για βιοπορισμό. Δυστυχώς, αυτή η ρομαντική πλευρά στον χώρο της ενημέρωσης τείνει να εκλείψει. Λίγοι είναι πια οι εκδότες που σέβονται τον εαυτό τους και αυτό χαρακτηρίζει και την Ξάνθη. Δεν είναι άμοιροι ευθυνών, όμως, και οι πολίτες οι οποίοι θα πρέπει να εμπιστεύονται περισσότερο τους έντιμους ανθρώπους της ενημέρωσης, ώστε να ξεχωρίσει επιτέλους το υγιές κομμάτι του χώρου και να απομονωθούν όσοι έχουν άλλες προτεραιότητες.

Πολλές φορές έχετε επισκεφτεί και τον ορεινό όγκο ή αν προτιμάτε καλύτερα τα πομακοχώρια. Πιστεύετε ότι είναι μια περιοχή που έχει δυνατότητες ανάπτυξης και αν ναι με ποιο τρόπο;


Η επαφή μου με τα πομακοχώρια είναι πολύχρονη, από τα χρόνια ακόμη της απαράδεκτης «μπάρας», που τα χώριζε από την υπόλοιπη ελληνική επικράτεια με τρόπο βάρβαρο και προκλητικό. Έχω πολλούς φίλους Πομακους και γνωρίζω τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τόσο οι ίδιοι όσο και η περιοχή γενικότερα. Δυστυχώς, μετά την άρση της μπάρας, κάποιοι συνεχίζουν να χτίζουν μπάρες συνείδησης. Οι γνωστοί τουρκόφρονες κύκλοι, με την ανοχή δυστυχώς της ελλαδικής πολιτείας και των τοπικών αιρετών αρχόντων, εξακολουθούν να προσπαθούν να κρατήσουν περιθωριοποιημένους τους Πομάκους συμπατριώτες μας, ώστε να είναι εύκολα υποχείρια στα σχέδιά τους. Πιστεύω ότι ο άξονας προς Βουλγαρία θα βοηθήσει στην ανάπτυξη της περιοχής, αλλά δεν αρκεί. Τα πομακοχώρια χρειάζονται ειδικά αναπτυξιακά κίνητρα, ώστε να αξιοποιήσει η περιοχή τα μεγάλα φυσικά της πλεονεκτήματα, κυρίως στον τομέα του αγροτουρισμού, αλλά και τις δυνατότητες ανάπτυξης αγροκτηνοτροφικών μονάδων.

Πέρα από τη μειονότητα όμως υπάρχουν και η υπόλοιπη Ξάνθη. ως εκλεγμένος δημοτικός σύμβουλος του δήμου Θεσσαλονίκης, τι πιστεύετε πως θα πρέπει από τη μεριά της τοπικής αυτοδιοίκησης να αλλάξει μέσα στην πόλη μας ώστε να γίνει μια πιο άνετη πόλη για τους κατοίκους της;

Η Ξάνθη δυστυχώς παρασύρεται σε επιλογές ματαιοδοξίας της δημοτικής αρχής, που δείχνει να ζηλεύει το κατάντημα άλλων μεγάλων πόλεων της πατρίδας μας. Έργα βιτρίνας, χωρίς καμμία προσφορά στην βελτίωση του επιπέδου ζωής των δημοτών, φαίνεται πως αποτελούν επιλογή της διοίκησης του Δήμου. Λ.χ., η συνένωση των πλατειών είναι ένα έργο που θα δημιουργήσει τεράστια κυκλοφοριακά προβλήματα στην πόλη και απορώ πραγματικά πώς έγινε αποδεκτή αυτή η πρόταση - τέρας για την «αναμόρφωση» του κέντρου της πόλης! Αλλά ακόμη κι αυτό το έργο θα μπορούσε να γίνει αφορμή για την κατασκευή ενός μεγάλου υπογείου χώρου στάθμευσης, κάτι που αγνοήθηκε προκλητικά και ανεξήγητα. Γενικά πιστεύω ότι η Ξάνθη, λόγω κυρίως της ρυμοτομίας της και της πολεοδομίας της ελάχιστες παρεμβάσεις χρειάζεται. Αυτό που απαιτείται είναι αστυνόμευση, ώστε να μην επιδεινώνεται η κατάσταση, που λόγω έλλειψης χώρων στάθμευσης στο κέντρο, έχει αρχίσει να γίνεται προβληματική. Και πάλι όμως ο πρώτος λόγος ανήκει στους πολίτες. Το παράδειγμα της Δαγκλή είναι χαρακτηριστικό, αφού λόγω νοοτροπίας ακυρώνεται στην πράξη μία σωστή παρέμβαση στο κέντρο της πόλης.

Τί γίνεται με το περιοδικό Ενδοχώρα; Θα συνεχίσετε να το εκδίδετε ή μετά από τόσα χρόνια παρουσίας σκέφτεστε να το σταματήσετε;

Η «Ενδοχώρα» πέρασε μία σοβαρή κρίση, που οφειλόταν σε οικονομικές δυσκολίες και είχε ως αποτέλεσμα να σταματήσει η έκδοσή της για 1,5 χρόνο περίπου. Ήδη κυκλοφόρησε τον Ιούνιο το 97ο τεύχος της, αφιερωμένο στον Διδυμοτειχίτη ποιητή Τίτο Μανάκα, και εντός του Σεπτεμβρίου κυκλοφορεί το 98ο τεύχος με τη συνήθη ύλη του. Όσοι βιάστηκαν να μας ξεγράψουν έκαναν λάθος. Είμαστε εδώ για να στηρίξουμε το ντόπιο θρακικό πνευματικό δυναμικό, για να δώσουμε φωνή στην πνευματική δημιουργία της Θράκης.



  • Σ. Καραχότζα
Οικονομική ανάσα αναζητούν τα ερασιτεχνικά ποδοσφαιρικά σωματεία του νομού μας.



Μπορεί ο τομέας του αθλητισμού και ιδιαίτερα αυτός του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου να είναι πού επικίνδυνος από άποψη τραυματισμού κάποιου αθλητή, είναι λοιπόν απαραίτητη η παρουσία αν όχι ασθενοφόρου, τουλάχιστον ενός ιατρού σε κάθε γήπεδο όπου διεξάγεται κάποιος ποδοσφαιρικός αγώνας. Όπως μας πληροφορεί ο πρόεδρος της Ένωσης Ποδοσφαιρικών Σωματείων Ξάνθης, μέσα στα γήπεδα δεν υπάρχει όχι ασθενοφόρο αλλά ούτε ιατρός και το μόνο που μπορεί να φανεί χρήσιμο σε περίπτωση κάποιου σοβαρού ή μη τραυματισμού είναι ένα φαρμακείο που διαθέτει το κάθε σωματείο και το οποίο περιέχει τα εντελώς απαραίτητα. Έτσι το φαρμακείο αυτό μαζί με την εμπειρία των παραγόντων είναι η μόνη βοήθεια των τραυματισθέντων ποδοσφαιριστών.
Ο κύριος Σπυριδόπουλος τονίζει πως από τη μεριά της η ΕΠΣ θέλει την παρουσία ιατρού μέσα στους αγωνιστικούς χώρους καθώς τα μέχρι τώρα πολύ επικίνδυνα περιστατικά όπως είναι για παράδειγμα το γύρισμα της γλώσσας ενός ποδοσφαιριστή, αντιμετωπίστηκαν με επιτυχία χάρη στην εμπειρία ορισμένων παραγόντων η εμπειρία των οποίων προέρχεται από τις οδηγίες και ενημερώσεις που κατά καιρούς κάνει η ένωση.
Επαφές από τη μεριά της ένωσης με ιατρούς της πόλης έχουν γίνει πολλές φορές ωστόσο μόνο σε μερικές περιπτώσεις μπόρεσαν να εξασφαλιστούν ιατροί για κάποιους αγώνες αφού η ένωση δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να καλύψει μόνη της ένα τέτοιο κόστος. Εκτός όμως από το οικονομικό σκέλος, ένα μεγάλο πρόβλημα είναι και ο αριθμός των ενδιαφερόμενων ιατρών αφού όποτε κι αν έγιναν ανάλογες επαφές, οι ενδιαφερόμενοι ιατροί δε ξεπερνούσαν τους 5, αριθμός που σε καμιά περίπτωση δε μπορεί να καλύψει τις ανάγκες 25 περίπου ποδοσφαιρικών αγώνων κάθε Σαββατοκύριακο.
Πριν από μερικά χρόνια είχε γίνει μια συμφωνία με μια ασφαλιστική εταιρία η οποία έναντι του ποσού των 35 ευρώ το έτος ανά ποδοσφαιριστή, κάλυπτε τα κόστος της αποθεραπείας τους σε κάποια επώνυμα νοσοκομεία, κάλυψη η οποία έφτανε μέχρι το ποσό των 5000 ευρώ. Ωστόσο το ποσό αυτό των 35 ευρώ ανά ποδοσφαιριστή το κάλυπταν τα σωματεία τους και όχι οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές και ήταν επόμενο πως με τις μικρές επιχορηγήσεις των σωματείων, το πρόγραμμα αυτό θα σταματούσε.
Στην φετινή γενική συνέλευση της ΕΠΣ τέθηκε εκ νέου το θέμα της ασφάλισης των ποδοσφαιριστών και ήδη γίνονται οι πρώτες επαφές με κάποιες ασφαλιστικές εταιρίες αν και μεγάλο πρόβλημα εξακολουθεί να είναι το κόστος ενός τέτοιου εγχειρήματος. Το παρήγορο είναι πως η ένωση καταφέρνει και εξασφαλίζει τουλάχιστον δύο ιατρούς για τα παιδικά της πρωταθλήματα καθώς πολλές φορές στα παιδιά δεν αρκεί η εμπειρία των παραγόντων και χρειάζονται τη βοήθεια ιατρών.
Βέβαια τα στενά οικονομικά περιθώρια της ένωσης έχουν σαν αποτέλεσμα και μια σειρά ακόμα από προβλήματα, εκτός του ιατρικού τομέα που προαναφέραμε. Μάλιστα σε μια περίοδο είχε σταματήσει εντελώς η εισροή χρημάτων από την πολιτεία προς τα σωματεία και προκειμένου να επιβιώσει η ένωση, χρειάστηκε η παρέμβαση του πρώην Θρακιώτη υπουργού αγροτικής ανάπτυξης κυρίου Αλέξανδρου Κοντού. Τώρα πλέον, όπως μας ενημέρωσε και ο κύριος Σπυριδόπουλος, τα πράγματα είναι σαφώς καλύτερα αφού ήδη η πολιτεία ενισχύει οικονομικά τα σωματεία και όλα δείχνουν πως πολλά από τα προβλήματα τους θα βρουν επιτέλους λύση.
Βέβαια παρά τις εξελίξεις αυτές το πάγιο αίτημα της ένωσης για αύξηση των επιχορηγήσεων προς τα σωματεία, παραμένει με τον κύριο Σπυριδόπουλο να κάνει λόγο για τουλάχιστον τριπλασιασμό των χρημάτων που δίνονται στα σωματεία. Το οικονομικό πρόβλημα άλλωστε είναι και η κύρια αιτία που κατά καιρούς ορισμένα σωματεία αποχωρούν από τα πρωταθλήματα και όταν βρεθεί κάποιος παράγοντας να τα ενισχύσει, επαναδραστηριοποιούνται.
Κύριο υπεύθυνο γι΄αυτή την τραγική οικονομική κατάσταση των σωματείων θεωρεί ο κύριος Σπυριδόπουλος την ομοσπονδία των ενώσεων η οποία φυσικά αντιμετώπιζε τα δικά της προβλήματα εξαιτίας της κόντρας της με τη πολιτεία αλλά είναι και η μόνη που μπορεί να διεκδικήσει κάτι καλύτερο για τα ερασιτεχνικά ποδοσφαιρικά σωματεία.
Προσωρινού χαρακτήρα λύσεις για τα οικονομικά των κέντρων πρόληψης κατά των ναρκωτικών

Βρέθηκε τελικά, έστω και προσωρινά, λύση στο οικονομικό πρόβλημα του κέντρου πρόληψης κατά των ναρκωτικών του νομού Ξάνθης καθώς με παρέμβαση του υπουργείου Εσωτερικών δόθηκε ένα ποσό με το οποίο καλύφθηκαν τα λειτουργικά έξοδα καθώς και οι μισθοδοσίες των τριών προηγούμενων μηνών, ενώ σύντομα αναμένεται μια ανάλογη ενίσχυση και από τον ΟΚΑΝΑ, με την οποία θα καλυφθούν τα ανάλογα έξοδα των επόμενων μηνών.
Ωστόσο, οι κατά καιρούς προσωρινού χαρακτήρα λύσεις δεν ικανοποιούν το σωματείο των εργαζομένων στα κέντρα αυτά οπότε και οι εργαζόμενοι εξακολουθούν να διεκδικούν μια πάγια χρηματοδότηση των κέντρων καθώς και ένα ασφαλές λειτουργικό θεσμικό πλαίσιο στα κέντρα όλων των νομών.
Όσο για τις κτηριακές εγκαταστάσεις του κέντρου στην Ξάνθη, οι εργαζόμενοι σ’ αυτό τονίζουν πως η αλλαγή κτηρίου δεν είναι στις άμεσες προτεραιότητες, καθώς οι περισσότερες δράσεις του κέντρου γίνονται εκτός αυτού, δηλαδή οι εργαζόμενοι επισκέπτονται συνήθως σχολεία ή και άλλους χώρους όπου συγκεντρώνονται νέοι, ενώ μέσα στο κέντρο εξυπηρετούνται μόνο τα ατομικά περιστατικά και φυσικά εκεί γίνεται η ενημέρωση των εκπαιδευτικών. Στο μόνο που θα βοηθούσε ένα μεγαλύτερο κτήριο είναι στα σεμινάρια όπου λόγω μικρής χωρητικότητας αναγκάζονται να επιλέγουν λίγα κάθε φορά άτομα.
Οι έξι εργαζόμενοι του κέντρου φαίνεται ότι προς το παρόν είναι αρκετοί προκειμένου να φέρουν εις πέρας όλες τις αποστολές. Βέβαια σε λίγες μέρες αρχίζει η νέα σχολική χρονιά και μαζί μ’ αυτήν ξεκινούν και οι εξορμήσεις σ’ αυτά των εργαζομένων του κέντρου για την ενημέρωση πρόληψης σε μαθητές, την εκπαίδευση πάνω στο θέμα των εκπαιδευτικών καθώς και την ευαισθητοποίηση των γονέων να πλαισιώνουν το πρόγραμμα των εξορμήσεων αυτών.
Ωστόσο στο κέντρο αυτό δεν απευθύνονται μόνο όσοι αντιμετωπίζουν κάποιο πρόβλημα με τις απαγορευμένες ουσίες, αντιθέτως μπορεί να απευθυνθεί ο κάθε γονέας και ο κάθε έφηβος προκειμένου να συμβουλευτεί από τους ειδικούς για θέματα που τον απασχολούν όπως για παράδειγμα η επικοινωνία με τους συνανθρώπους.


Για τους περισσότερους η προηγούμενη εβδομάδα ίσως πέρασε ήσυχα και φυσιολογικά όπως και όλες οι προηγούμενες. Για κάποιους άλλους ανθρώπους όμως η εβδομάδα που πέρασε όπως και αυτή που τώρα διανύουμε, θα είναι βδομάδες που θα τους στιγματίσουν για πάντα και δεν θα ξεχάσουν ποτέ στην ζωή τους. Γιατί πολύ απλά έχουν χάσει όλα τα υπάρχοντά τους και κυρίως έχουν χάσει την φωλιά τους, το σπίτι τους και σίγουρα έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους σε όλους αυτούς που πρέπει και είναι η δουλειά τους να τους προστατεύουν. Φωτιά στα μπατζάκια μας και φωτιά στα μπατζάκια τους. Η Ελλάδα καίγεται! Άνθρωποι χάνουν τις περιουσίες τους, τα σπίτια τους και απειλείται η ζωή τους!
Θυμάμαι ήταν 25.08.2007 όταν η Ελλάδα πάλι καιγόταν και ο κρατικός μηχανισμός δεν λειτούργησε πάλι έγκαιρα και δυστυχώς εκτός από υλικές απώλειες θρηνήσαμε και ανθρώπινες ζωές. Σήμερα είναι 26.08.2009, ακριβώς 2 χρόνια μετά και τι έμαθαν οι κυβερνώντες αυτής της χώρας; Τους έγινε μάθημα το πάθημα ή όταν έρχεται πάλι η ώρα της πύρινης απειλής, πάλι από την αρχή ψάχνουν να βρούν τρόπους να σώσουν ότι μπορούν; Και όλα αυτά βέβαια χωρίς κανένα συντονισμό και σχεδιασμό. Πώς να τους δικαιολογήσουμε; Να πούμε ότι είναι κάτι πρωτόγνωρο γι’ αυτούς και δεν το ξαναέζησαν ή δεν το αντιμετώπισαν μόλις πριν δυο χρόνια; Σας παρακαλώ βρείτε μία αξιόλογη δικαιολογία γιατί διαφορετικά δεν μπορώ να φανταστώ το μέγεθος της αχρηστίας που τους χαρακτηρίζει.
Και φυσικά τι να κάνουν τώρα οι σύμβουλοι του πρωθυπουργού για να δείξουν ότι ο Καραμανλής ενδιαφέρεται και να τονώσουν την καταρρακωμένη εικόνα του προς τους πολίτες; Ξεκίνησαν να κάνουν τις γνωστές συσκέψεις, των συσκέψεων ωωω συσκέψεις ! Και το αποτέλεσμα των συσκέψεων ήταν να κάνουν μία καταγραφή της κατάστασης και έναν πρώτο απολογισμό της όλης καταστροφής. Και ο κοσμάκης καιγόταν και δεν ήξερε από πού να λάβει βοήθεια. Γιατί από τις συσκέψεις άμεση βοήθεια δεν δίνεται, ειδικά αν αυτές οι συσκέψεις έχουν ως αποτέλεσμα μόνο την καταγραφή της καταστροφής και τίποτε άλλο. Μάλλον καμία χαρτομάντισσα θα κάλεσαν για να τους πει πότε θα σταματήσουν οι πυρκαγιές γιατί κάτι άλλο πιο συντονισμένο δεν κατάφεραν να αποφασίσουν και να κάνουν. Και αμέσως μετά οι γνωστές δηλώσεις τις οποίες ήξερα κι εγώ όπως και όλοι σας πιστεύω, πριν τις αναγγείλει ο αγαπητός μας πρωθυπουργός. «…Αντιμετωπίζουμε μια πολύ μεγάλη δοκιμασία. Αυτή τη στιγμή καταβάλλονται υπεράνθρωπες προσπάθειες από τις επίγειες δυνάμεις, μέχρι το ξημέρωμα που θα ξαναρχίσουν οι εναέριες επιχειρήσεις. Εκείνο που χρειάζεται πάνω απ’ όλα είναι ψυχραιμία. Και καλό είναι αυτή την ώρα να ακολουθούμε όλοι τις οδηγίες των αρμοδίων..» Είστε προβλέψιμος κύριε Καραμανλή και αυτό δεν είναι προσόν για ένα πολιτικό του δικού σας μεγέθους και βεληνεκούς. Βέβαια το σκηνικό με το ελικόπτερο, το οποίο θα επακολουθούσε των «βαρυσήμαντων» δηλώσεων, σίγουρα ήταν μη προβλέψιμο. Εκεί μας πιάσατε αδιάβαστους αγαπητέ μας πρωθυπουργέ! Με ελικόπτερο της πολεμικής αεροπορίας πέταξε ο κ. Καραμανλής πάνω από τις περιοχές που παραδίνονταν στην πύρινη λαίλαπα, χωρίς όμως να μπορεί να κάνει απολύτως τίποτα. Ως ένα απλός θεατής ανήμπορος να σταματήσει το μεγάλο κακό. Αν αυτό νομίζετε ότι ενισχύει την πολιτική σα εικόνας, τότε έχετε κακούς συμβουλάτορες και πρέπει επειγόντως να τους αλλάξετε. Πιστεύω ότι η κόρη μου που είναι 13 χρονών καλύτερη συμβουλή θα σας έδινε.
Τώρα με τι μούτρα θα βγει στην Έκθεση Θεσσαλονίκης να μας πείσει για μεταρρυθμίσεις, οικονομικά μέτρα και όλα τα συναφή; Γεροί να είμαστε θα το ζήσουμε και αυτό. Αμάν και αυτή η φωτιά ! Τώρα ήταν να συμβεί ; Χάλασε τα σχέδια του καημένου του πρωθυπουργού μας που είχε σκοπό στην Έκθεση της Θεσσαλονίκης να κάνει το μεγάλο come back. Αλλιώς τα είχε σχεδιάσει, αλλιώς του ήρθαν. Πραγματικά είναι τόσο άτυχος αυτός ο άνθρωπος!
Και αφού αναφερόμαστε στην πύρινη λαίλαπα που κατέκαψε την Αττική, όλοι σας φαντάζομαι ότι ενδιαφερθήκατε και για την δική μας περιοχή και ψάξατε για το βαθμό επικινδυνότητας της περιοχής μας για πυρκαγιά. Φυσιολογικό και επόμενο είναι όταν βλέπουμε την Νότια Ελλάδα να καίγεται αμέσως μετά να βλέπουμε το καταπράσινο δάσος μας και να φοβόμαστε και στην ιδέα και μόνο, ότι μπορεί να καεί αυτός ο πνεύμονας πρασίνου που κοσμεί την όμορφη πόλη μας. Βέβαια το επόμενο βήμα είναι να βρούμε και να αξιολογήσουμε τον βαθμό επικινδυνότητας της κυβέρνησης που μας κυβερνάει γιατί πλέον όντως αυτοί οι άνθρωποι είναι πλέον επικίνδυνοι για την δημόσια ζωή της χώρας μας.
ΤΟΛΜΗΡΑ

Συχνά βλέπουμε στην περιοχή μας αγρότες να ποτίζουν κατά τις μεσημεριανές ώρες, τις ώρες δηλαδή που όχι μόνο δεν ωφελούνται τα φυτά από το πότισμα αλλά καταστρέφονται κιόλας. Βέβαια οι περισσότεροι από τους αγρότες δεν το γνωρίζουν κι ό,τι κάνουν το κάνουν από άγνοια και όχι εσκεμμένα. Τι γίνεται όμως με τους ανθρώπους του δήμου Ξάνθης που επίσης ποτίζουν τις μεσημεριανές ώρες; Είναι δυνατόν οι άνθρωποι που διαχειρίζονται το πράσινο της πόλης να μην το φροντίζουν ανάλογα; Είναι δυνατόν να ξοδεύουν άσκοπα τόσο νερό; Αυτά δεν τα λέμε εμείς αλλά δημοτικός σύμβουλος και μάλιστα της συμπολίτευσης ο οποίος όπως μας είπε, έχει δει με τα μάτια του υπαλλήλους του δήμου να ποτίζουν το μεσημέρι κατά τις υψηλότερες θερμοκρασίες. Πως γίνεται από τη μια Δ.Ε.Υ.Α.Ξ. και δήμος να κάνουν λόγο για προσπάθεια εξοικονόμησης νερού κι από την άλλη οι ίδιοες οι υπηρεσίες του δήμου να το ξοδεύουν έτσι άσκοπα;

Μήπως ο πρόεδρος της ΔΕΥΑΞ Μανώλης Τσέπελης προσπαθεί επιρρίπτοντας ευθύνες στις εκάστοτε κυβερνητικές πολιτικές, για το ακριβό ηλεκτρικό ρεύμα, να απολογηθεί και να δικαιολογήσει τα υψηλά τιμολόγια της ΔΕΥΑΞ; Η διοίκησή της άραγε έχει κάνει καμιά προσπάθεια να μειώσει τις τιμές αυτές; Γιατί αυτή η νοοτροπία του να φταίνε πάντα οι άλλοι; Ο δήμος δε διαθέτει υδροηλεκτρικό φράγμα και μάλιστα πουλάει ρεύμα στη Δ.Ε.Η.; τι γίνεται με αυτό το ρεύμα, δεν υπάρχει κάποια ανταπόδοση προς το δήμο;

Γιατί οι άνθρωποι της στέγης πολιτισμού κάθε φορά που μιλάμε μαζί τους, ρωτάνε μήπως καταγράφεται η συνομιλία μας; Έχουν μήπως να κρύψουν κάτι; Τι άλλο να υποθέσουμε αφού κι όταν ακόμα τους διαβεβαιώνουμε πως η συνομιλία μας δεν καταγράφεται εκείνοι εξακολουθούν να νομίζουν το αντίθετο. Εμείς όταν λέμε κάτι το εννοούμε… εκείνοι;

Λένε πως το πάθημα γίνεται μάθημα κι αυτό ακριβώς φαίνεται να έγινε με την παρουσία της τροχαίας έξω από το θερινό δημοτικό αμφιθέατρο με τις δυο παραστάσεις της προηγούμενης εβδομάδας. Την πρώτη βραδιά δεν υπήρχε ούτε ένας τροχονόμος που να ρυθμίσει λίγο την κίνηση με αποτέλεσμα να επικρατεί ένα μπάχαλο πάνω στο δρόμο Ξάνθης Εχίνου. Τη δεύτερη βραδιά βέβαια η τροχαία ήταν εκεί αλλά το ερώτημα είναι, γιατί δεν ήταν εκεί και την πρώτη βραδιά; Δεν ξέρουν μήπως ότι ακόμα και με την παρουσία 100 ατόμων στο μέρος εκείνο θα υπήρχε πρόβλημα ως προς την ομαλή κυκλοφορία των οχημάτων; Περίμεναν να το δουν και στην πράξη για να σπεύσουν στο σημείο εκείνο να διευκολύνουν τους διερχόμενους οδηγούς;

Αν είναι δυνατόν ο νομάρχης μας να μη μπορεί να ελέγξει τους δικούς του συμβούλους που στην υπόθεση της Αθωνικής ψήφισαν λευκό και όχι τη γραμμή που εκείνος είχε δώσει. Βέβαια στην περίπτωση της κυρίας Στάντσιου είναι που μας προκάλεσε μεγαλύτερη εντύπωση καθώς πάνω σε άλλα θέματα όπως τα τηλεοπτικά κανάλια στα οποία μπορεί να μιλήσει, φαίνεται ότι την ελέγχει μια χαρά και κυρίως από τότε που την έκανε αντινομάρχη.

Αν μπείτε στην προσωπική ιστοσελίδα του κυρίου Παυλίδη και ειδικότερα εκεί που έχει τις ευχαριστήριες επιστολές, θα δείτε μία από το 2006 που του την είχαν στείλει οι εργαζόμενοι του εργοστασίου ζαχάρεως, όπου διαβάζουμε «ιδιαίτερα κύριε Νομάρχη θέλουμε να σας ευχαριστήσουμε γιατί από την πρώτη στιγμή που εκδηλώθηκε το πρόβλημα στη Βιομηχανία μας, σταθήκατε κοντά μας με παρρησία και στηρίξατε με πράξεις και όχι μόνο με λόγια τη διατήρηση και λειτουργία όλων των παραγωγικών μονάδων της Βιομηχανίας μας». Δηλαδή για να καταλάβω. Με παρέμβαση του νομάρχη λειτουργεί σήμερα το εργοστάσιο ζαχάρεως; Ισως όμως και να είμαι λίγο αφελής αφού προφανώς εννοούν τις παραγωγικές μονάδες των βαλκανικών χωρών για χάρη των οποίων αποψιλώνουν το εργοστάσιο ζάχαρης της Ξάνθης. Βλέπετε ο άνθρωπος βλέπει μακροπρόθεσμα. Γι αυτό και ο κάθετος άξονας. Για να φεύγουν ευκολότερα οι επιχειρήσεις. Μπράβο στο νομάρχη μας λοιπόν που διατήρησε τις μονάδες της…Σερβίας.

Κάθε μέρα και ένα νέο εμπορικό κέντρο ξεφυτρώνει στην Ξάνθη. Θα έμαθαν φαίνεται για τον κάθετο άξονα του νομάρχη και θέλουν να τον εκμεταλλευτούν όσο το δυνατόν καλύτερα.

Μπορεί να κλείνουν τα εργοστάσια της Ξάνθης το ένα μετά το άλλο αλλά αυτό δε μας ανησυχεί, αφού στη θέση τους ξεφυτρώνουν εμπορικά κέντρα.

Πρόσφατα ακούσαμε την πρόταση του Αλέξανδρου Κοντού για την αξιοποίηση του οικοπέδου της ΣΕΒΑΘ μέσω κάποιων επενδυτών. Ποιοι είναι όμως αυτοί οι επενδυτές; Με ποιο σκοπό θέλουν να αγοράσουν το χώρο αυτό; Τι ακριβώς θα αγοράσουν; Τη ΣΕΒΑΘ που δεν έχει μείνει τίποτα μέσα ή μόνο το οικόπεδο; Ποιος ο ρόλος στη συγκεκριμένη περίπτωση του δήμου ο οποίος είχε κάνει παραχώρηση του οικοπέδου; Κάνει άραγε κάτι ή έχει αφήσει τα πράγματα στην τύχη τους;

Ακούσαμε προς μεγάλη μας έκπληξη τον πρώην υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης Αλέξανδρο Κοντό να αδειάζει στην κυριολεξία το δήμαρχο Βιστωνίδας, λέγοντας χαρακτηριστικά «ποιόν ρώτησε για να προχωρήσει στη δημιουργία εμπορικού κέντρου»; Τι έγινε έτσι ξαφνικά και χάλασαν οι μέχρι πρότινος καλές σχέσεις του δημάρχου Βιστονίδας με τον πρώην υπουργό;

Εδώ και πολλά χρόνια ένας άνθρωπος που ασχολείται ιδιαίτερα με τη Θράκη και κυρίως με τις μειονοτικές ομάδες των Πομάκων και των Ρομ είναι ο γνωστός επιχειρηματίας κ. Πρόδρομος Εμφιετζόγλου. Μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις έχει υπό την κηδεμονία του αρκετούς από αυτούς τους ανθρώπους, κάτι που σημαίνει πως πιθανότατα ξοδεύονται και μεγάλα χρηματικά ποσά. Για ποιο λόγο όμως αυτό τεράστιο ενδιαφέρον για την τύχη των Πομάκων και των Ρομ; Για ποιο λόγο ξοδεύονται τόσα χρήματα γι’ αυτούς τους ανθρώπους; Γιατί ενώ πριν από δέκα χρόνια κάθε φορά που ανέβαινε ο κύριος Εμφιετζόγλου στα Πομακοχώρια γινόταν χαλασμός από την παρουσία κατοίκων που έτρεχαν να τον υποδεχθούν και τα τελευταία χρόνια τον υποδέχονται ελαχιστοι; Μήπως αυτός είναι ένας από τους λόγους της στροφής του επιχειρηματία προς τους Ρομ του Δροσερού; Είναι απλά ένα ενδιαφέρον και μια ευαισθησία σε εθνικά θέματα ή υπάρχουν άλλοι σκοποί; Μήπως κάτι ανάλογο κάνει ο ίδιος επιχειρηματίας και σε άλλες περιοχές της χώρας όπου υπάρχουν παρόμοια εθνικά ζητήματα; Είναι δυνατόν να υπάρχει στην εποχή μας άνθρωπος που να δίνει τόσα χρήματα χωρίς να έχει και κάποια οφέλη;

Ποιοι αντιδήμαρχοι του δήμου Ξάνθης «σκοτώθηκαν» για ένα γραφείο;

Τι συμβαίνει με το συνδυασμό του Λάκη Στυλιανίδη; Λίγο πριν το Σεπτέμβρη γίνονται συνεχείς διαβουλεύσεις, υπάρχουν αντιπαραθέσεις, βγαίνουν στην επιφάνεια πικρίες και γενικότερα επικρατεί μια αναστάτωση. Μήπως όλα αυτά γίνονται για την πίτα;

Μην ξεχνάτε αυτό που είχαμε γράψει πριν από λίγες εβδομάδες. Από τον Σεπτέμβρη έρχονται μέσω της Τ μεγάλες αποκαλύψεις εξαιτίας των οποίων κάποιοι θα βρεθούν σε πολύ δύσκολη θέση

Σάββατο 22 Αυγούστου 2009


ΜΕΤΑΞΥ ΣΦΥΡΑΣ ΚΑΙ ΑΚΜΟΝΟΣ


…η διεύθυνση υγείας η οποία φαίνεται πως δεν καταδέχεται να ασχοληθεί με τους απλούς πολίτες της Φελώνης οι οποίοι εδώ και δύο μήνες ζουν μια αφόρητη κατάσταση λόγω της δυσωδίας που αναδίδεται από παρακείμενο ρυάκι. Όσο και αν χτύπησαν πόρτες όσο κι αν φώναξαν η απάντηση ήταν η ίδια. Άκρα του τάφου σιωπή. Άραγε εάν η κατάσταση αυτή επικρατούσε δίπλα στο σπίτι τους ή στο σπίτι του πολιτικού τους προϊσταμένου με τον ίδιο τρόπο θα αντιδρούσαν; Δε βαριέσαι όμως. Τελικά είμαστε απλώς πολίτες προς κατανάλωση. Χρήσιμοι δηλαδή μόνο κάθε τέσσερα χρόνια που πρέπει να ψηφίσουμε ή κάθε χρόνο που καταβάλλουμε αδρά ποσά στην εφορία προκειμένου να διασφαλιστούν οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων. Μέχρι εκεί μετρούν την αξία μας.

…ο δήμαρχος Βιστωνίδας στον οποίο βγάζω το καπέλο για την οικολογική του συνείδηση. Δεν εξηγείται αλλιώς πώς όλο σχεδόν το καλοκαίρι η περιοχή του Ζυγού είναι χωρίς νερό και όταν αυτό υπάρχει τρέχει κυριολεκτικά σταγόνα σταγόνα. Ο άνθρωπος ανταποκρίνεται στις εκκλήσεις των περιβαλλοντικών οργανώσεων για συνετή διαχείριση των αποθεμάτων. Και για να μην μπαίνουμε στον πειρασμό και κατασπαταλούμε τους υδάτινους πόρους σου λέει ας το κόψω για να έχω το κεφάλι μου ήσυχο. Μπράβο δήμαρχε. Θα σε προτείνω για επίτιμο μέλος της Greenpeace.

...ο δήμαρχος Σταυρούπολης που εν αντιθέσει με το δήμαρχο Βιστωνίδας αποδεικνύεται πολύ σπάταλος. Βρεθήκαμε στον οικισμό το Σάββατο το βράδυ και είχαμε την αίσθηση ότι είμαστε σε μια ευρωπαϊκή χώρα η οποία αναδεικνύει τα παραδοσιακά στοιχεία των χωριών δημιουργώντας μια απαράμιλλη αισθητική. Καλά είναι δυνατόν να ξοδεύεις χρήματα για να ομορφύνεις τον τόπο σου και να αναδείξεις τα ιστορικά και αρχιτεκτονικά του στοιχεία; Απαράδεκτο. Δεν κάνει λίγο παρέα με τον κύριο Ζλάτκο μπας και του βάλει λίγο μυαλό;

…ο κύριος Τσεγγελίδης ο οποίος σε ερώτησή μας αναφορικά με τις φήμες που τον θέλουν να διεκδικεί τη νομαρχία αρκέστηκε να χαμογελάσει αινιγματικά κάνοντας πολλούς να ανησυχούν. Κάτι ξέρει ο άνθρωπος και κρατά τα χαρτιά του κλειστά. Άλλωστε χρόνια στην πολιτική ξέρει πολύ καλά πώς να χειρίζεται καταστάσεις. Θα έχει πάντως ιδιαίτερο ενδιαφέρον η κούρσα της διαδοχής. Αν και εδώ που τα λέμε όποιος και να είναι υποψήφιος σίγουρα θα είναι πολύ καλύτερος από τον έως μέχρι σήμερα επικεφαλής, ο οποίος το μόνο που κάνει είναι να περιχαρακώνεται στο κάστρο του και να ζει στην εικονική του πραγματικότητα.

…το έργο της Τσιμισκή το οποίο σύμφωνα με πληροφορίες μας ήταν «ταγμένο» οπότε ακόμη και αν δεν υπήρχαν αντιδράσεις θα έπρεπε να εφευρεθούν προκειμένου να τηρηθούν οι δεσμεύσεις. Βρε τα πεζοδρόμια, βρε το οδόστρωμα, βρε δεν ξέρω τι άλλο, κάτι πάντως θα βρισκόταν για να μπουν τα συνεργεία και να δουλέψουν στο συγκεκριμένο σημείο. Να όμως που ήταν τυχεροί και τελικά η αντίδραση των επαγγελματιών ήταν βούτυρο στο ψωμί. Τι τα θέλεις. Όλα βολικά τους πάνε. Αν έχεις άστρο ρε παιδάκι μου…

…ο κύριος Φανουράκης ο οποίος σύμφωνα με πληροφορίες μας έχει δημιουργήσει αντιπαλότητες και εντός του συνδυασμού λόγω της λειτουργίας του. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που, κατ’ ιδίαν, μιλούν για πρακτικές οι οποίες τελικά θα πλήξουν το σύνολο της παράταξης. Βλέπετε μέχρι τώρα γινόταν λόγος για τριανδρία μέσα στην παράταξη του κυρίου Στυλιανίδη. Φαίνεται πως μπήκε εμβόλιμα και τέταρτη σφήνα διευρύνοντας έτσι το εύρος της διευθυντηρίου.


Μ.ΚΩΣΤΟΓΛΟΥ
ΤΟΛΜΗΡΑ

Εδώ και τόσα χρόνια το Κανάλι 6 έχει αποδείξει ότι βρίσκεται πάντα κοντά στους πολιτιστικούς συλλόγους του τόπου, κοντά στους ανθρώπους που δεν έχουν τη δυνατότητα της άμεσης πρόσβασης και προβολής τους στα μέσα ενημέρωσης, κοντά σε όποιον έχει την ανάγκη να προβάλει κάποιο πρόβλημα ή κάποια δραστηριότητά του. Μόνο που ορισμένοι από αυτούς, όπως ο σύλλογος Ρομ Δροσερού, έχουν την απαίτηση το Κανάλι 6 να ασχολείται διαρκώς μαζί τους και να τους ακολουθεί κατά πόδας όπου κι αν πάνε, ό,τι κι αν κάνουν κι επειδή κάτι τέτοιο δεν ήταν δυνατό να γίνει, μας απειλούν ότι θα πάνε στις εφημερίδες και θα μας καταγγείλουν. Τι θα πουν άραγε; Ότι το Κανάλι 6 πρόβαλε το γεγονός της εκδήλωσης που θα πραγματοποιούσαν για να ενημερωθεί ο κόσμος γι’ αυτήν αλλά δεν πήγε να καλύψει την ίδια την εκδήλωση; Μήπως δεν μπορούν ή δε θέλουν να καταλάβουν οι κύριοι αυτοί πως εν μέσω καλοκαιριού είναι απολύτως φυσικό να υπάρχει μια έλλειψη στο προσωπικό λόγο των αδειών; Αυτό είναι λοιπόν το ευχαριστώ τους που ασχοληθήκαμε μαζί τους. Για το καλό του συλλόγου, θα πρέπει όσοι πραγματικά αγαπούν αυτό που κάνουν, να απομακρύνουν όσο το δυνατόν πιο σύντομα τα άτομα αυτά από το σύλλογο διότι με τέτοιου είδους συμπεριφορές μόνο κακό του κάνουν.

Η συναυλία με τον Αντώνη Ρέμο ανήκει πλέον στο παρελθόν αν και η τρύπα που αφήνει στα ταμεία της ΔΕΑΞ δύσκολα θα καλυφθεί. Επόμενη συναυλία η οποία θα κοστίσει πάνω από 60.000 ευρώ είναι αυτή με την Άννα Βίσση. Άντε να δούμε αυτή πώς θα καλυφθεί και τί κόσμο θα μαζέψει. Βέβαια το πιο σημαντικό με τη συναυλία αυτή είναι να μην ξεχάσει ο κύριος Φανουράκης να βγάλει φωτογραφίες με τη γνωστή τραγουδίστρια.

Οι Γιορτές Παλιάς Πόλης πλέον δε θυμίζουν σε τίποτα αυτές που γίνονταν πριν μερικά χρόνια, ούτε από άποψη εκδηλώσεων ούτε από άποψη κόστους. Έχουν ξεφύγει και πλέον βλέπουμε να παρελαύνουν από αυτές ονόματα λαμπερά που κάποιοι νομίζουν ότι δίνουν αξία στις γιορτές αυτές. Που είναι οι γιορτές με τις απλές αλλά πολύ όμορφες εκδηλώσεις τις οποίες ο κόσμος παρακολουθούσε με ευχαρίστηση; Ίσως οι διοργανωτές των γιορτών νομίζουν πως φέρνοντας τέτοια ονόματα θα μείνουν στην ιστορία ως οι άνθρωποι που διοργάνωσαν τις καλύτερες γιορτές. Το γεγονός ότι όλα αυτά έχουν αλλάξει εντελώς το χαρακτήρα τους ούτε που το σκέφτονται.


Δήμαρχε τα έχουμε πει παλιότερα αλλά σου τα ξαναλέμε και τώρα. Δυστυχώς άλλοι είναι οι δήμαρχοι του δήμου μας, άλλοι είναι αυτοί που κυβερνούν τον τόπο. Αυτά δεν είναι συμπεράσματα δικά μας αλλά μηνύματα της ίδιας της κοινωνίας η οποία και βλέπει και καταλαβαίνει τί γίνεται. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνει ένας δήμαρχος είναι να λαμβάνει τα μηνύματα της κοινωνίας αλλά φαίνεται πως εσύ δεν τα λαμβάνεις. Ίσως όλα αυτά που λέμε τώρα τα καταλάβεις στις επόμενες δημοτικές εκλογές αν και θα ήταν καλό και για σένα και για τους δημότες να τα καταλάβεις πολύ νωρίτερα.

Πληροφορίες θέλουν ορισμένους πρωτοκλασάτους δημοτικούς συμβούλους της συμπολίτευσης να δηλώνουν τρομερά ενοχλημένοι που το Κανάλι 6 και η Τ προβάλουν και την πλευρά της αντιπολίτευσης. Δεν το ξέραμε πως θα πρέπει να προβάλουμε αποκλειστικά τις απόψεις και τις θέσεις αυτών των κυρίων και να αποσιωπούμε τα όσα λέει και η άλλη πλευρά. Αν θέλουν τέτοια μέσα τα οποία ανάλογα με τα συμφέροντά τους προβάλουν μόνο τη μια ή την άλλη πλευρά, ας απευθυνθούν σε άλλους. Εμείς ως μέσα ενημέρωσης έχουμε ορισμένες αρχές και με βάση αυτές λειτουργούμε. Αυτοί είμαστε και σε όποιον αρέσουμε.

Με ποιόν συνδυασμό θα είναι άραγε υποψήφιος στις επόμενες δημοτικές εκλογές ο κύριος Φανουράκης; Θα προτιμήσει να παραμείνει εκεί που είναι ή μήπως σκέφτεται να αλλάξει στρατόπεδο;

Πόσοι ασφαλισμένου του συγκεκριμένου ασφαλιστικού ταμείου δεν έχουν ακούσει τον ιατρό που τους εξετάζει εκεί να τους προτείνει να τον επισκεφτούν στο ιδιωτικό τους ιατρείο για να έχει δήθεν τη δυνατότητα να τους εξυπηρετήσει καλύτερα. Την τσέπη τους να εξυπηρετήσουν καλύτερα θέλουν αφού πηγαίνοντας εκεί δε θα τους εξετάσουν δωρεάν. Το πρόβλημα είναι πως οι περισσότεροι αποδέχονται μια ανάλογη πρόταση και γίνονται πελάτες των ιατρών αυτών. Δεν είναι όμως μόνο αυτό το πρόβλημα με το ΙΚΑ, πρόσφατα ιατρός του ΙΚΑ αρνήθηκε να εξυπηρετήσει ένα μουσουλμάνο συμπολίτη μας ο οποίος του ζήτησε απλά να διορθώσει το λάθος που ο ίδιος είχε κάνει, δηλαδή να του γράψει τη σωστή εξέταση που πρέπει να κάνει αντί γι’ αυτήν που λανθασμένα του είχε γράψει. Αντί όμως ο ιατρός αυτός να διορθώσει το λάθος του, έδειξε την έξοδο στο συμπολίτη μας. Γιατί το έκανε αυτό; Ποιος του δίνει το δικαίωμα να φέρεται έτσι στους ασφαλισμένους;
Στην επόμενη περίπτωση, όπως φαίνεται, το χρήμα είναι αυτό που μέτρησε. Γνωστός γυναικολόγος αρνήθηκε να τον εξυπηρετήσει και να του γράψει τα φάρμακα της εγκύου γυναίκας του, η οποία παλιότερα ήταν πελάτισσα του συγκεκριμένου γυναικολόγου. Μάλιστα τον ρωτούσε επίμονα ποιος γυναικολόγος τώρα παρακολουθεί την εγκυμοσύνη της γυναίκας του. Παρόλο που ο Ανδριάν πήρε και το απαραίτητο για να εξυπηρετηθεί χαρτί από τον ελεγκτή, ο γυναικολόγος αυτός αρνήθηκε και πάλι να τον εξυπηρετήσει. Μήπως αν η γυναίκα του Ανδριάν εξακολουθούσε να είναι πελάτισσα του γνωστού αυτού γυναικολόγου, θα τον εξυπηρετούσε αμέσως; Μήπως εκείνο που τον νοιάζει είναι να παίρνει τα λεφτά και τίποτα άλλο; Αλλιώς γιατί να τον ενδιαφέρει τόσο πολύ ποιος ιατρός εξετάζει τη συγκεκριμένη γυναίκα;

Σχεδόν 12 χρόνια είναι νομάρχης ο κύριος Παυλίδης και δεν είδαμε τίποτα το αξιόλογο στην Ξάνθη, πέρα από δρόμους και στενά τα οποία γίνονται με ευρωπαϊκούς πόρους και θα γίνονταν όποιος κι αν ήταν νομάρχης. Τίποτα άλλο δεν είδαμε να γίνεται. Βέβαια δεν μπορούμε να πούμε, δείχνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον κάθετο άξονα, άσχετα αν ξεχνά ότι για να φθάσει κάποιος εκεί θα πρέπει να διασχίσει την ορεινή περιοχή όπου οι δρόμοι εξακολουθούν να είναι καρμανιόλες. Θα μου πείτε σύνδεση με Εγνατία θα έχουμε, ας πηγαίνουν από εκεί. Με λεπτομέρειες θα ασχολούμαστε; Πάντως ό,τι κι αν του καταλογίζει κανείς, ένα πράγμα θα πρέπει να του αναγνωρίσει. Ότι ο άνθρωπος κατάφερε να εκμηδενίσει κάθε σύμβουλό του αφαιρώντας του το δικαίωμα της έκφρασης. Και όχι μόνο συμβούλους αλλά και υπηρεσιακούς παράγοντες. Ποιος άλλος κατάφερε να επιβάλλει τη μονοκρατορία; Μπράβο του.

Έμαθα αλλά δε θέλω να το πιστέψω, ότι δυο παλιοί «εχθροί» οι οποίοι όχι μόνο δεν ήθελαν να ακούσουν ο ένας για τον άλλον αλλά ούτε σε απόσταση ενός χιλιομέτρου δεν ήθελαν να βρεθούν, έκαναν τις πρώτες επαφές και μάλλον τα ψιλοβρήκαν. Επαναλαμβάνω πως αυτό δε θέλω να το πιστέψω αλλά θα το ερευνήσω κι αν όντως ευσταθεί η πληροφορία αυτή θα το σχολιάσω ανάλογα.

Δε γνωρίζω εάν κάποιος από εσάς πέρασε από τα Άβδηρα βραδύ τον τελευταίο καιρό, αλλά εάν περάσει θα διαπιστώσει την υπέρ φωταγώγηση του κέντρου υγείας του δήμου από τουλάχιστον 10-15 προβολείς. Και εάν σκεφτεί κανείς ότι το κέντρο είναι ακόμη κλειστό, τι θα γίνει όταν θα λειτουργήσει; Προς τι όλη αυτή η σπατάλη ενέργειας; Να υποθέσω ματαιοδοξία; Υπάρχουν λεφτά για πέταμα στο δήμο; Τι έγινε το σεμνά και ταπεινά;Πριν μερικούς μήνες έγινε μία προσπάθεια δενδροφύτευσης παραπλεύρως της διασταύρωσης Βλαχοπούλου και Ανδριανουπόλεως. Τότε ΑΠΑΝΤΕΣ οι προστάτες του πρασίνου της Ξάνθης ήταν εκεί μαζί με τους φωτογράφους τους φυσικά. Σήμερα, τα δενδρύλλια έχουν αλλάξει χρώμα και έχουν πάρει την απόχρωση του καφέ. Δε θα έπρεπε οι κύριοι πρασινοπατέρες της πόλης μας να φροντίσουν να δώσουν λίγο νεράκι στα νεαρά αυτά φυτά; Ή μήπως είναι απασχολημένοι με τη νέα πράσινη ανάπλαση της πόλης μας;
ΒΔΟΜΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ

«…Απίστευτος ο κόσμος και ο χαρακτήρας μας…»
Αλήθεια έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί πάντα κρίνετε τον χαρακτήρα των άλλων και ποτέ το δικό σας; Εσείς γνωρίζετε το δικό σας χαρακτήρα; Μήπως τελικά εσείς αντιλαμβάνεστε μόνο τον χαρακτήρα των άλλων και δεν μπαίνετε στον κόπο να ανακαλύψετε τον δικό σας; Και τι ακριβώς είναι ο χαρακτήρας μας;
Η λέξη χαρακτήρας προέρχεται από το ρήμα «χαράσσω». Επομένως εξ’ ορισμού, ο χαρακτήρας αλλάζει. Είναι ένα σύνολο από τις ατομικές ιδιότητες του κάθε ατόμου που το ξεχωρίζουν από το υπόλοιπο σύνολο και που διαμορφώνουν την προσωπικότητά του. Οι ιδιότητες αυτές, τα γνωρίσματα, διαφέρουν από άτομο σε άτομο και τότε λέμε ότι έχουμε διαφορετικούς χαρακτήρες. Η διαμόρφωση αυτού ή του άλλου χαρακτήρα σ' έναν άνθρωπο εξαρτάται από δύο πράγματα βασικά. Καταρχήν από τις συνθήκες μέσα στις οποίες ζει και οι οποίες επιδρούν πάνω στο άτομο ποικιλόμορφα και μετά από την κληρονομικότητα, μέσω της οποίας μεταφέρονται στον καινούριο άνθρωπο μερικά από τα ψυχικά γνωρίσματα των γονιών του ή άλλων συγγενικών του προσώπων. Οι ψυχολόγοι θεωρούν ότι τον ανθρώπινο χαρακτήρα απαρτίζουν τα κύρια χαρακτηριστικά και οι ιδιότητες των βασικότερων ψυχικών λειτουργιών, δηλαδή της Βούλησης, του Συναισθήματος και της Νόησης. Από αυτά, ανάλογα με τις περιπτώσεις, κάποιο πάντα υπερτερεί και τότε λέμε ότι κυρίως ο χαρακτήρας εκφράζεται μέσα από αυτό. Ο άνθρωπος, δηλαδή, που έχει απότομες κι ανεξήγητες μερικές φορές μεταπτώσεις χαρακτήρα, σίγουρα κυριαρχείται περισσότερο από το Συναίσθημα παρά από τη Νόηση ή τη Βούληση. Έτσι λοιπόν ξεχωρίζουμε πολλούς χαρακτήρες: τους δυνατούς, σταθερούς, νευρικούς, κλειστούς ή ανοιχτούς, λογικούς, επιπόλαιους κ.ά. Άραγε ο χαρακτήρας του ανθρώπου, μπορεί να αλλάξει, κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες; Μάλλον ναι, γιατί θεωρώ ότι συμπεριφορά, τρόπος σκέψης, ακόμα και κάποιες συνήθειες μπορεί ν' αλλάξει σχετικά εύκολα ένας άνθρωπος. Ο χαρακτήρας του ανθρώπου κτίζεται από την διαπαιδαγώγηση και τα βιώματα. Αυτό που δεν μπορεί να αποβάλλει, είναι νοοτροπίες με τις οποίες μεγάλωσε και κάποια χαρακτηριστικά του εαυτού του, αν για παράδειγμα κάποιος είναι ανασφαλής και ζηλιάρης, αυτό κατά πάσα πιθανότητα δεν θ' αλλάξει ποτέ στην ζωή του. Βέβαια με το πέρασμα του χρόνου και τις εμπειρίες που ο καθένας από εμάς αποκομίζει, διαμορφώνει και νέα χαρακτηριστικά τα οποία συνήθως τον διαφοροποιούν από τους υπόλοιπους ανθρώπους.
Άλλοι άνθρωποι (εκείνοι που αφήνονται στο συναίσθημα) καθορίζονται πολύ από τον χαρακτήρα τους, ενώ άλλοι από την παιδεία και το αξιακό τους σύστημα (εκείνοι που χρησιμοποιούν την λογικότητα). Ο καθένας κινείται διαφορετικά, ο κάθε άνθρωπος είναι ένα ολόκληρο σύμπαν.
Θα δανειστώ το παράδειγμα που έθεσε ο Swami Vivekananda σε συνέντευξή του και πραγματικά με μάγεψε όταν την διάβασα. Είπε ότι αν σταθούμε δίπλα στην ακροθαλασσιά και ακούσουμε τα κύματα να ορμούν πάνω στα χαλίκια της παραλίας, θα νομίζουμε ότι είναι μεγάλος ήχος και δεν γνωρίζουμε ότι ένα κύμα είναι μια σύνθεση από εκατομμύρια εκατομμυρίων μικροσκοπικά κύματα. Καθένα απ' αυτά παράγει έναν ήχο, που δεν μπορούμε να αντιληφθούμε. Μόνο όταν αυτά γίνονται μια δυνατή και μεγάλη σύνθεση μπορούμε να τα ακούσουμε. Παρόμοια, κάθε χτύπημα της καρδιάς είναι μια εργασία. Συγκεκριμένα είδη εργασιών τα αισθανόμαστε και γίνονται αντιληπτά από μας, αυτά όμως είναι, την ίδια στιγμή, σύνολα από μικρότερες εργασίες. Αν θέλετε πραγματικά να κρίνετε τον χαρακτήρα ενός ανθρώπου, κοιτάξτε τον. Μην κοιτάζετε τις μεγάλες του επιδόσεις και τα μεγάλα του κατορθώματα. Κάθε ανόητος μπορεί να γίνει ήρωας οποιαδήποτε στιγμή. Παρατηρήστε τον να κάνει τις πιο κοινές και απλές δράσεις. Αυτά είναι, πραγματικά, τα πράγματα που θα σας δείξουν τον αληθινό χαρακτήρα ενός μεγάλου ανθρώπου. Οι μεγάλες περιστάσεις αφυπνίζουν ακόμα και τον πιο αδύναμο, από τα ανθρώπινα όντα, σε κάποιο είδος μεγαλείου. Αλλά αυτός μόνο είναι μεγάλος άνθρωπος, του οποίου ο χαρακτήρας είναι μεγάλος πάντοτε, οπουδήποτε κι αν βρεθεί.
Συμπερασματικά πιστεύω ότι ο πραγματικός μας χαρακτήρας είναι αυτά που κάνουμε όταν οι άλλοι δεν μας βλέπουν. Άλλωστε τα βαρέλια που κάνουν πολύ θόρυβο είναι συνήθως άδεια και χωρίς κανένα ουσιώδες περιεχόμενο.

Κάντε τον κόπο να ψάξετε κι εσείς τον δικό σας χαρακτήρα !!! Ίσως τότε ανακαλύψετε γιατί συμβαίνουν πολλά πράγματα που μέχρι πρότινος δεν καταλαβαίνατε γιατί συμβαίνουν. Και μην ξεχνάτε ότι «…Όταν όλα αξίζουν όλα, τότε τίποτε δεν αξίζει τίποτε….»!
Άλλα θέλω κι άλλα κάνω, πώς να σου το πω...
Έλεγα «περνούν τα χρόνια, θα συμμορφωθώ!»
Μα είναι δώρο άδωρο ν' αλλάξεις χαρακτήρα.
Τζάμπα κρατάς λογαριασμό, τζάμπα σωστός με το στανιό.

Έξω φυσάει αέρας κι όμως μέσα μου,
μέσα σ' αυτό το σπίτι, πριγκιπέσσα μου,
το φως σου και το φως χορεύουν γύρω μας...
Απίστευτος ο κόσμος κι ο χαρακτήρας μας!

Άλλα θέλω κι άλλα κάνω κι έφτασα ως εδώ.
Λάθη, στραβά και πάθη μ' έβγαλαν σωστό.
Ξημερώματα στο δρόμο ρίχνω πετονιά.
Πιάνω τον εαυτό μου και χάνω το μυαλό μου.

Έξω φυσάει αέρας κι όμως μέσα μου,
μέσα σ' αυτό το σπίτι, πριγκιπέσσα μου,
το φως σου και το φως χορεύουν γύρω μας...
Απίστευτος ο κόσμος κι ο χαρακτήρας μας!

Στίχοι : Σωκράτης Μάλαμας
Μουσική: Σωκράτης Μάλαμας

ΑΛΚΜΗΝΗ ΜΟΥΔΑΝΙΔΟΥ
Αδιαφορία, απληστία ή ρατσισμός;


Αρνούνται να εξυπηρετήσουν ασφαλισμένους του ΙΚΑ, ποιος τους δίνει το δικαίωμα αυτό;

Τι κι αν σε κάθε προεκλογική και όχι μόνο περίοδο ακούμε από τους πολιτικούς να μοιράζουν πλούσιες αλλά και κούφιες ταυτοχρόνως υποσχέσεις για εκσυγχρονισμό του δημόσιου συστήματος υγείας και καλύτερες υπηρεσίες προς τους ασφαλισμένους των ταμείων. Ακόμα κι αν κάποιες από αυτές τις υποσχέσεις έχουν εν μέρει υλοποιηθεί, φαίνεται πως η Ξάνθη απέχει πολύ από το κράτος των Αθηνών και αυτές δεν έχουν φτάσει ακόμα. Δεν είναι μόνο εκείνοι που βρίσκουν το θάρρος να καταγγείλουν δημόσια τις άσχημες συμπεριφορές ιατρών του ΙΚΑ Ξάνθης αλλά κυρίως όσοι δεν τολμούν να προβούν σε μια ανάλογη κίνηση. Να υπενθυμίσουμε πως μιλάμε για ανθρώπους που έδωσαν τον όρκο του Ιπποκράτη και τον οποίον μάλλον ξέχασαν πολύ γρήγορα.
Ο Ανδριάν Πασάι είναι ένας Αλβανός ο οποίος όμως εδώ και 11 χρόνια ζει στη χώρα μας, εργάζεται κανονικά και είναι ένας από τους ασφαλισμένους του ΙΚΑ που είδαν κατάματα το κακό πρόσωπο των ιατρών του. Πρόκειται για έναν εκ των γυναικολόγων του ΙΚΑ, ο οποίος εξέταζε την έγκυο γυναίκα του Ανδριάν στο προσωπικό του ιατρείο, αλλά για κάποιους λόγους η γυναίκα δεν ήταν ευχαριστημένη από τις υπηρεσίες του συγκεκριμένου ιατρού και αποφάσισε να απευθυνθεί σε κάποιον άλλο συνάδελφο του.
Επειδή όμως λένε πως μόνο βουνό με βουνό δε σμίγει, κάποια μέρα ο Ανδριάν πήγε στο ΙΚΑ προκειμένου να ζητήσει από κάποιο γυναικολόγο να του γράψει τα απαραίτητα για την εγκυμοσύνη της γυναίκας του χάπια τα οποία είχαν τελειώσει. Μοναδικό του λάθος ήταν που πρώτα δεν είχε κλείσει ραντεβού, αν και για να λέμε του στραβού το δίκιο, είναι μάλλον πιο εύκολο να κερδίσει κανείς τον πρώτο αριθμό του λαχείου παρά να κλείσει ραντεβού σε γυναικολόγο του ΙΚΑ.
Έτσι λοιπόν ο Ανδριάν απευθύνεται στο γραφείο πληροφοριών του ΙΚΑ απ’ όπου και τον στέλνουν στο γυναικολόγο που εφημέρευε για να του γράψει τα συγκεκριμένα φάρμακα. Μόνο που την ώρα εκείνη έτυχε να εφημερεύει ο ίδιος ιατρός που πριν μερικούς μήνες παρακολουθούσε την εγκυμονούσα γυναίκα του στο ιατρείο του και ο οποίος αναγνώρισε αμέσως το σύζυγο της πρώην πελάτισσάς του. Με το πρόσχημα ότι θα έπρεπε να υπάρχει κλεισμένο ραντεβού για να του γράψει τα φάρμακα, ο γυναικολόγος αυτός αρνήθηκε να τον εξυπηρετήσει παρόλο που όπως μας είπε ο ίδιος ο Ανδριάν, τη στιγμή εκείνη ο ιατρός καθόταν, αφού δεν είχε ασθενείς.
Μη έχοντας και άλλη λύση, ο Ανδριάν έσπευσε αμέσως στον ελεγκτή του ΙΚΑ ο οποίος πράττοντας απλά το καθήκον του, του έδωσε το απαραίτητο παραπεμπτικό για να εξυπηρετηθεί από το γυναικολόγο. Όμως για κάποιον περίεργο λόγο ο γυναικολόγος αρνήθηκε και πάλι να εξυπηρετήσει τον Ανδριάν, επιμένοντας πως πρέπει να κλείσει ραντεβού για να του γράψει τα φάρμακα της γυναίκας του κι όλα αυτά για μια υπόθεση που δε θα διαρκούσε ούτε δύο λεπτά.
Μόνο όταν ο Ανδριάν, απευθυνόμενος στο γυναικολόγο, του είπε πως το περιστατικό αυτό θα το γνωστοποιήσει σε όλους μέσω των μέσων ενημέρωσης, ο ιατρός προσφέρθηκε να τον εξυπηρετήσει, μόνο που ήταν πολύ αργά για εκείνον αφού ο γεμάτος περηφάνια Ανδριάν είχε πάρει την απόφασή του να μην ανεχτεί άλλο την ταπεινωτική συμπεριφορά του ιατρού. Βλέπετε όσο κι αν είναι Αλβανός, δεν παύει να είναι άνθρωπος και μάλιστα άνθρωπος που κάθε μήνα πληρώνει κανονικά τις εισφορές του στο ΙΚΑ, για να εισπράξει τι; Μια πέρα για πέρα προσβλητική συμπεριφορά από ιατρούς που όποιον δεν τους μοιάζει τον θεωρούν κατώτερό τους.
Στην περίπτωση μας όμως δεν είναι μόνο ο Ανδριάν που δικαίως εκφράζει τα παράπονά του γι’ αυτή την άδικη συμπεριφορά απέναντί του. Ένας ακόμα, μουσουλμάνος αυτή τη φορά συμπολίτης μας, ο Μπος Κεμάλ γνώρισε τη σκληρή πλευρά του ΙΚΑ, εκείνος αντιμετωπίζοντας κάποιο σοβαρό πρόβλημα υγείας απευθύνθηκε σε εξωτερικό ιατρό ο οποίος του συνέστησε κάποιες απαραίτητες και αρκετά ακριβές εξετάσεις. Ο Κεμάλ μη έχοντας τη δυνατότητα να ξοδέψει τόσα χρήματα, απευθύνθηκε σε ιατρό του ΙΚΑ προκειμένου το κόστος των εξετάσεων αυτών να το καλύψει το ασφαλιστικό του ταμείο.
Ο Κεμάλ εξυπηρετήθηκε αμέσως μόνο που όταν ξαναπήγε στον εξωτερικό ιατρό, διαπίστωσε πως του είχαν γράψει λάθος εξέταση. Έτσι πήρε το δρόμο της επιστροφής για το ΙΚΑ όπου και ζήτησε από τον ίδιο ιατρό να του γράψει αυτή τη φορά τη σωστή εξέταση. Αντί όμως να γίνει αυτό, άκουσε με μεγάλη έκπληξη τον ιατρό να του λέει: «εδώ δεν μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις εσύ, από ‘κει είναι η πόρτα, φύγε αμέσως». Εκείνο που δεν καταλαβαίνουμε είναι πως ο ιατρός αυτός έχει την εντύπωση πως ο ίδιος μπορεί να κάνει ό,τι θέλει μέσα στο ΙΚΑ; Από πότε το ΙΚΑ έγινε δικό του. Ή μήπως έχει κάτι με τους μουσουλμάνους και δεν τους εξυπηρετεί;
Δυστυχώς εκεί κατάντησαν οι ασφαλισμένοι του ΙΚΑ στην Ξάνθη, να απευθύνονται σε τηλεοράσεις και εφημερίδες προκειμένου να πάρουν αυτό που ήδη έχουν προπληρώσει κι άρα το δικαιούνται, μια εξέταση και πάνω απ’ όλα μια πιο ανθρώπινη συμπεριφορά από τους ιατρούς. Αν αυτός είναι ο εκσυγχρονισμός της δημόσιας υγείας, τότε φανταστείτε πόσο τραγικά ήταν τα πράγματα πριν εκσυγχρονιστεί.

Σ. Καραχότζα

Είστε διαχειριστής των δικών μας χρημάτων
Για άλλη μια φορά ο κύριος Φανουράκης επέλεξε να μηδενίσει τη δουλειά επαγγελματιών του τόπου του προκειμένου να ευνοήσει και να μοιράσει αφειδώς χρήματα σε εταιρείες εκτός νομού.


Ας πούμε τα πράγματα με το όνομά τους
Δε στέρησαν μια δουλειά από επιχείρηση της περιοχής
Στέρησαν μια θέση εργασίας

Νοοτροπίες βαθιά ριζωμένες φαίνεται πως κυριαρχούν σε πολλούς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης οι οποίοι θεωρούν ότι η ανάδειξή τους σε κάποιο αξίωμα τους δίνει το ελεύθερο να δρουν κατά πώς αυτοί νομίζουν.
Πρόσφατο παράδειγμα η στάση του προέδρου της Δημοτικής Επιχείρησης Ανάπτυξης Ξάνθης ο οποίος με τον πιο καταφανή τρόπο στέλνει το μήνυμα ότι όλοι οι επαγγελματίες του νομού τον αφήνουν παγερά αδιάφορο και το μόνο που προέχει είναι η προσωπική του προβολή και η εξυπηρέτηση συμφερόντων που μόνο ο ίδιος γνωρίζει.
Η αρχή έγινε με την ανάθεση της φωτογραφικής αποτύπωσης των Θρακικών Λαογραφικών Γιορτών σε επαγγελματίες από τη Θεσσαλονίκη και μάλιστα καταβάλλοντας ένα εξαιρετικά αδρό ποσό το οποίο, σύμφωνα με πληροφορίες, έφθασε στα 15.000 € συν τα έξοδα διαμονής-διατροφής του συνεργείου.
Η συνέχεια παίχτηκε στις Γιορτές Παλιάς Πόλης με την ανάθεση της παραγωγής του τηλεοπτικού σποτ σε εταιρεία από την Αθήνα, χωρίς μέχρι σήμερα να έχουμε μάθει το ακριβές κόστος της παραγωγής.
Πρωτοβουλίες που αναλαμβάνει ο ίδιος και τις επιβάλλει στη δημοτική αρχή η οποία απλώς παρακολουθεί τις κινήσεις του θεωρώντας ίσως ότι θα καρπωθεί κάποια από τα οφέλη.
Ποια είναι όμως τα οφέλη; Η σύναψη δημοσίων σχέσεων του προέδρου; Και ποιο το όφελος για το δήμο; Τι θα προσφέρουν δηλαδή στην οικονομική ανάπτυξη του τόπου οι επαγγελματίες από τη Θεσσαλονίκη ή η τηλεοπτική εταιρεία παραγωγής από την Αθήνα; Θα δώσουν δουλειά στους Ξανθιώτες οι οποίοι μαστίζονται από την ανεργία; Θα επενδύσουν τα χρήματα στην αγορά της πόλης; Ή θα φέρουν περισσότερους σπόνσορες. Τους είδαμε και πάλι ποιοι είναι. Η ΣΕΚΑΠ φιγουράρει στους χορηγούς των Γιορτών Παλιάς Πόλης. Δηλαδή η ΣΕΚΑΠ χρειαζόταν να δει τη δουλειά επαγγελματιών από άλλες περιοχές προκειμένου να αποφασίσει να επενδύσει στον τόπο της; Ή μήπως οι άλλες μεγάλες πολυεθνικές οι οποίες με ελάχιστο κόστος, το οποίο δεν καλύπτει ούτε καν το δευτερόλεπτο τηλεοπτικού χρόνου που αγοράζουν σε μεγάλα κανάλια, προβάλλονται πανελλαδικώς;
Από την άλλη τα δικά του χρήματα διαχειρίζεται ο κύριος Φανουράκης και τα σκορπά αφειδώς και κατά βούληση; Διαχειρίζεται τα δικά μας λεφτά, αυτά που καταβάλλουμε τόσο στο δήμο μέσω των τελών όσο και στον κρατικό προϋπολογισμό μέσω της έμμεσης ή άμεσης φορολογίας. Ποιος του είπε λοιπόν ότι έχει το δικαίωμα αυτά τα ποσά να τα βγάζει εκτός Ξάνθης και μάλιστα σε μια εποχή που όλοι οι επαγγελματίες προσπαθούν με νύχια και με δόντια να τα βγάλουν πέρα; Και με ποιο κριτήριο είναι ο κύριος Φανουράκης που αποφασίζει για τον επαγγελματισμό μιας δουλειάς ή όχι. Έχει ανάλογες σπουδές; Γιατί κάτι τέτοιο δεν το έχουμε υπόψη μας.
Απλώς ο κύριος Φανουράκης, πέρα από δημοτικός σύμβουλος, είναι και επιχειρηματίας. Και γνωρίζει πολύ καλά ότι η θητεία του στο δήμο ίσως κάποτε τελειώσει. Η επιχείρησή του όμως θα εξακολουθήσει να υπάρχει και αυτή είναι που χρειάζεται τις δημόσιες σχέσεις.
Κι ας μιλήσουμε ξεκάθαρα για τα όσα καταμαρτυρούνται στο Κανάλι 6 και στους επαγγελματίες φωτογράφους αναφορικά με ίδια συμφέροντα που θίχτηκαν γι αυτό και αντιδρούν. Ναι. Θίχτηκαν συμφέροντα. Θίχτηκαν συμφέροντα που στερούν πόρους από τις επιχειρήσεις οι οποίοι επενδύονται σε ανθρώπινο δυναμικό δημιουργώντας έστω και μία θέση εργασίας. Αυτή τη θέση είναι που στερεί με τις πρακτικές του ο κύριος Φανουράκης από τα νέα παιδιά της Ξάνθης. Ακόμη κι αν αυτή αφορά μόλις έναν άνεργο.
Από την άλλη ας δούμε την παράμετρο που μιλά για δημοκρατικά εκλεγμένους αιρετούς οι οποίοι εξουσιοδοτούνται από τους πολίτες να δρουν όπως αυτοί κρίνουν καλύτερα. Είναι άραγε δημοκρατική μία εκλογή όταν στηρίζεται στην οικονομική επιφάνεια του κάθε συμβούλου. Όσο περισσότερα ξοδέψει κανείς τόσο περισσότερες πιθανότητες έχει να εκλεγεί και μάλιστα σε καλή θέση. Αυτή είναι μια πραγματικότητα που μπορεί να κρύβεται επιμελώς ωστόσο υφίσταται. Άραγε ένας απλός πολίτης, ένας μεροκαματιάρης έχει τις ίδιες ευκαιρίες με όλους αυτούς που σήμερα φιγουράρουν στο δημοτικό συμβούλιο; Αν ναι τότε γιατί δεν υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι δουλεύουν στο εργοστάσιο και παίρνουν 700 ευρώ το μήνα; Δυστυχώς η οικονομική ευμάρεια είναι αυτή που δίνει και τα προνόμια της εκλογής.
Αυτό δε σημαίνει όμως ότι μαζί με την ψήφο εξαγοράζεται και η αυθαίρετη λειτουργία. Το έχουμε άλλωστε ξαναπεί. Τους ψήφισαν δύο με τρεις χιλιάδες άνθρωποι. Ο δήμος όμως καταμετρά σχεδόν 50.000 αν δεν κάνω λάθος. Αυτό σημαίνει ότι όλοι οι υπόλοιποι τους αποδοκίμασαν. Αυτό άραγε το έχουν ποτέ αναλογισθεί; Όχι για τίποτε άλλο, απλώς για να σεβαστούν και τις επιλογές όλων των υπολοίπων πολιτών. Γιατί εκεί τοποθετήθηκαν για το σύνολο της πόλης και όχι για τους ψηφοφόρους τους.
Ο κύριος Φανουράκης λοιπόν υπέπεσε για άλλη μια φορά σε ένα σοβαρό παράπτωμα. Και αν το πρώτο λάθος συγχωρείται στο δεύτερο δεν υπάρχει καμία επιείκεια. Άλλωστε κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει την Τόλμη και το Κανάλι 6 για ιδιοτέλεια αφού την ίδια στάση με τη σημερινή κράτησε και στην περίπτωση των φωτογράφων του νομού, τότε που οι άνθρωποι αυτοί που επί σειρά ετών προσέφεραν στο θεσμό των Λαογραφικών Εορτών παραμερίστηκαν αβασάνιστα από τον πρόεδρο της Δημοτικής Επιχείρησης Ανάπτυξης ο οποίος μηδένισε τη δουλειά τους.
Άραγε αυτοί οι άνθρωποι μας ταιριάζουν;