ΤΟΛΜΗ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ

Για τους περισσότερους η προηγούμενη εβδομάδα ίσως πέρασε ήσυχα και φυσιολογικά όπως και όλες οι προηγούμενες. Για κάποιους άλλους ανθρώπους όμως η εβδομάδα που πέρασε όπως και αυτή που τώρα διανύουμε, θα είναι βδομάδες που θα τους στιγματίσουν για πάντα και δεν θα ξεχάσουν ποτέ στην ζωή τους. Γιατί πολύ απλά έχουν χάσει όλα τα υπάρχοντά τους και κυρίως έχουν χάσει την φωλιά τους, το σπίτι τους και σίγουρα έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους σε όλους αυτούς που πρέπει και είναι η δουλειά τους να τους προστατεύουν. Φωτιά στα μπατζάκια μας και φωτιά στα μπατζάκια τους. Η Ελλάδα καίγεται! Άνθρωποι χάνουν τις περιουσίες τους, τα σπίτια τους και απειλείται η ζωή τους!
Θυμάμαι ήταν 25.08.2007 όταν η Ελλάδα πάλι καιγόταν και ο κρατικός μηχανισμός δεν λειτούργησε πάλι έγκαιρα και δυστυχώς εκτός από υλικές απώλειες θρηνήσαμε και ανθρώπινες ζωές. Σήμερα είναι 26.08.2009, ακριβώς 2 χρόνια μετά και τι έμαθαν οι κυβερνώντες αυτής της χώρας; Τους έγινε μάθημα το πάθημα ή όταν έρχεται πάλι η ώρα της πύρινης απειλής, πάλι από την αρχή ψάχνουν να βρούν τρόπους να σώσουν ότι μπορούν; Και όλα αυτά βέβαια χωρίς κανένα συντονισμό και σχεδιασμό. Πώς να τους δικαιολογήσουμε; Να πούμε ότι είναι κάτι πρωτόγνωρο γι’ αυτούς και δεν το ξαναέζησαν ή δεν το αντιμετώπισαν μόλις πριν δυο χρόνια; Σας παρακαλώ βρείτε μία αξιόλογη δικαιολογία γιατί διαφορετικά δεν μπορώ να φανταστώ το μέγεθος της αχρηστίας που τους χαρακτηρίζει.
Και φυσικά τι να κάνουν τώρα οι σύμβουλοι του πρωθυπουργού για να δείξουν ότι ο Καραμανλής ενδιαφέρεται και να τονώσουν την καταρρακωμένη εικόνα του προς τους πολίτες; Ξεκίνησαν να κάνουν τις γνωστές συσκέψεις, των συσκέψεων ωωω συσκέψεις ! Και το αποτέλεσμα των συσκέψεων ήταν να κάνουν μία καταγραφή της κατάστασης και έναν πρώτο απολογισμό της όλης καταστροφής. Και ο κοσμάκης καιγόταν και δεν ήξερε από πού να λάβει βοήθεια. Γιατί από τις συσκέψεις άμεση βοήθεια δεν δίνεται, ειδικά αν αυτές οι συσκέψεις έχουν ως αποτέλεσμα μόνο την καταγραφή της καταστροφής και τίποτε άλλο. Μάλλον καμία χαρτομάντισσα θα κάλεσαν για να τους πει πότε θα σταματήσουν οι πυρκαγιές γιατί κάτι άλλο πιο συντονισμένο δεν κατάφεραν να αποφασίσουν και να κάνουν. Και αμέσως μετά οι γνωστές δηλώσεις τις οποίες ήξερα κι εγώ όπως και όλοι σας πιστεύω, πριν τις αναγγείλει ο αγαπητός μας πρωθυπουργός. «…Αντιμετωπίζουμε μια πολύ μεγάλη δοκιμασία. Αυτή τη στιγμή καταβάλλονται υπεράνθρωπες προσπάθειες από τις επίγειες δυνάμεις, μέχρι το ξημέρωμα που θα ξαναρχίσουν οι εναέριες επιχειρήσεις. Εκείνο που χρειάζεται πάνω απ’ όλα είναι ψυχραιμία. Και καλό είναι αυτή την ώρα να ακολουθούμε όλοι τις οδηγίες των αρμοδίων..» Είστε προβλέψιμος κύριε Καραμανλή και αυτό δεν είναι προσόν για ένα πολιτικό του δικού σας μεγέθους και βεληνεκούς. Βέβαια το σκηνικό με το ελικόπτερο, το οποίο θα επακολουθούσε των «βαρυσήμαντων» δηλώσεων, σίγουρα ήταν μη προβλέψιμο. Εκεί μας πιάσατε αδιάβαστους αγαπητέ μας πρωθυπουργέ! Με ελικόπτερο της πολεμικής αεροπορίας πέταξε ο κ. Καραμανλής πάνω από τις περιοχές που παραδίνονταν στην πύρινη λαίλαπα, χωρίς όμως να μπορεί να κάνει απολύτως τίποτα. Ως ένα απλός θεατής ανήμπορος να σταματήσει το μεγάλο κακό. Αν αυτό νομίζετε ότι ενισχύει την πολιτική σα εικόνας, τότε έχετε κακούς συμβουλάτορες και πρέπει επειγόντως να τους αλλάξετε. Πιστεύω ότι η κόρη μου που είναι 13 χρονών καλύτερη συμβουλή θα σας έδινε.
Τώρα με τι μούτρα θα βγει στην Έκθεση Θεσσαλονίκης να μας πείσει για μεταρρυθμίσεις, οικονομικά μέτρα και όλα τα συναφή; Γεροί να είμαστε θα το ζήσουμε και αυτό. Αμάν και αυτή η φωτιά ! Τώρα ήταν να συμβεί ; Χάλασε τα σχέδια του καημένου του πρωθυπουργού μας που είχε σκοπό στην Έκθεση της Θεσσαλονίκης να κάνει το μεγάλο come back. Αλλιώς τα είχε σχεδιάσει, αλλιώς του ήρθαν. Πραγματικά είναι τόσο άτυχος αυτός ο άνθρωπος!
Και αφού αναφερόμαστε στην πύρινη λαίλαπα που κατέκαψε την Αττική, όλοι σας φαντάζομαι ότι ενδιαφερθήκατε και για την δική μας περιοχή και ψάξατε για το βαθμό επικινδυνότητας της περιοχής μας για πυρκαγιά. Φυσιολογικό και επόμενο είναι όταν βλέπουμε την Νότια Ελλάδα να καίγεται αμέσως μετά να βλέπουμε το καταπράσινο δάσος μας και να φοβόμαστε και στην ιδέα και μόνο, ότι μπορεί να καεί αυτός ο πνεύμονας πρασίνου που κοσμεί την όμορφη πόλη μας. Βέβαια το επόμενο βήμα είναι να βρούμε και να αξιολογήσουμε τον βαθμό επικινδυνότητας της κυβέρνησης που μας κυβερνάει γιατί πλέον όντως αυτοί οι άνθρωποι είναι πλέον επικίνδυνοι για την δημόσια ζωή της χώρας μας.