Σαφείς απαντήσεις στο θέμα των προσλήψεων στο δήμο τόσο από την δημοτική αρχή όσο και από το σύλλογο εργαζομένων ζήτησε η παράταξη Πολίτες για την Αλλαγή και μαζί της όλοι οι πολίτες οι οποίοι νιώθουν μονίμως αποκλεισμένοι.«Ο ουρανός για τη γενιά μου είναι γκρίζος»
Τι απαντάμε στα νέα παιδιά;
Για διαφάνεια, αξιοκρατία, αμεροληψία, αξιοπρέπεια και ηθική των υπαλλήλων που απαρτίζουν την Επιτροπή Επιλογής Προσωπικού κάνει λόγο ο σύλλογος εργαζομένων στο Δήμο Ξάνθης με αφορμή την πρόταση της παράταξης Πολίτες για την Αλλαγή για την παρουσία αιρετών ως παρατηρητές στη διαδικασία προσλήψεων, μετά τα όσα ευτράπελα σημειώθηκαν στο θέμα των προσλήψεων στους παιδικούς σταθμούς.
Διαβάζοντας λοιπόν την ανακοίνωση διερωτώμεθα εύλογα. Ζούμε αλλού; Ήρθαμε από άλλο πλανήτη; Υπάρχει αξιοκρατία και διαφάνεια και εμείς δεν το γνωρίζουμε; Δηλαδή όλη η απογοήτευση του κόσμου που αρνείται να καταθέσει χαρτιά, όταν βέβαια μαθαίνει για κάποια προκήρυξη, αφού θεωρεί ότι το παιχνίδι είναι από πριν «ξεπουλημένο» που λέει ο αγαπημένος μου Βασίλης, είναι άνευ αιτίας; Δηλαδή χαζοί είναι όλοι αυτοί οι πολίτες που νομίζουν ότι βλέπουν τα ίδια και τα ίδια άτομα να μπαίνουν στο δήμο Ξάνθης, να δημιουργούν προϋπηρεσίες και κάποια στιγμή να μονιμοποιούνται; Τέτοιος παραμορφωτικό καθρέφτη μας έχουν ορισμένοι τοποθετήσει κι εμείς δεν το πήραμε χαμπάρι; Τι γίνεται τελικά εδώ;
Και άντε εγώ που είμαι από έξω δεν τα ξέρω τα πράγματα καλά. Και άντε οι υπάλληλοι έχουν δίκαιο και ευλόγως αγανάκτησαν από τα όσα θεωρούν ότι τους καταλογίζει ο κύριος Πούλιος. Εγώ λοιπόν ως απλός πολίτης θα επαναλάβω τα ερωτήματα που έθεσαν ανοικτά οι Πολίτες για την Αλλαγή, περιμένοντας να απαντήσουν τουλάχιστον σε εμένα η οποία στο κάτω κάτω δεν πολιτεύομαι και ως εκ τούτου κανένα μικροπολιτικό όφελος.
Είναι αλήθεια ή όχι ότι στον τομέα καθαριότητας και με όχημα την ΕΑΠΑΞ γίνονται οκτάμηνες συμβάσεις, άντε γίνονταν, αν και το θέμα έρχεται πάλι προς συζήτηση παρά τη δέσμευση ότι όλα θα περνούν μέσω ΑΣΕΠ, και προσλαμβάνονται τα ίδια άτομα; Αν όχι ας μας δώσουν τις καταστάσεις προσλήψεων των τελευταίων ετών προκειμένου να διαψευστούμε. Είναι αλήθεια ή όχι ότι δημοτικοί υπάλληλοι βολεύουν παιδιά, συζύγους ή συγγενείς; Αν όχι ας μας δώσουν τα ονόματα των υπαλλήλων για να μας διαψεύσουν περίτρανα. Είναι αλήθεια ότι αυτοί που υπογράφουν την ανακοίνωση έχουν τακτοποιήσει συζύγους, όπως κατήγγειλε ο κύριος Ξυνίδης, ως τεχνικούς ασφαλείας του δήμου χωρίς καμία προκήρυξη; Είναι αλήθεια ότι στο θέμα των παιδικών σταθμών δεν βγήκε καμία προκήρυξη και κατέθεσαν χαρτιά μόνο όσοι εκ των έσω ήξεραν τι συμβαίνει; Αν όχι ας μας δώσουν τη σχετική προκήρυξη. Είναι αλήθεια ότι κανείς δε γνωρίζει τι πραγματικά συμβαίνει στην ΕΑΠΑΞ η οποία λειτουργεί ως κερκόπορτα για να αλώσουν το δήμο τα δικά μας παιδιά; Είναι αλήθεια η όχι ότι ο σύλλογος δε βγήκε ποτέ έως σήμερα να στηλιτεύσει τη λεγόμενη «εθελοντική εργασία» που υιοθέτησε ο δήμος Ξάνθης; Είναι αλήθεια ή όχι ότι ο σύλλογος δε βγήκε ποτέ να ζητήσει προκηρύξεις για όλες τις θέσεις εργασίας που ανοίγουν στο δήμο Ξάνθης; Είναι αλήθεια όλα αυτά ή όχι;
Εμείς είμαστε καλοπροαίρετοι. Και πραγματικά δεν αμφισβητούμε την ηθική των εργαζομένων και των υπαλλήλων. Όμως όλοι υπάλληλοι είμαστε και ξέρουμε πολύ καλά πώς λειτουργούν ορισμένα πράγματα. Κι επειδή ακριβώς είμαστε καλοπροαίρετοι γι αυτό και θέτουμε τα παραπάνω ερωτήματα και ζητούμε τη δημοσιοποίηση των καταλόγων που αναφέρουμε προκειμένου να αποδειχθεί περίτρανα ότι τα πάντα γίνονται με διαφανή και αξιοκρατικό τρόπο. Όσο για το άλλοθι των ενστάσεων όλοι γνωρίζουν πολύ καλά ότι η προθεσμία είναι περιορισμένη και μέχρι να το πάρει χαμπάρι ένας, αγράμματος ειδικά, άνθρωπος το πουλάκι πέταξε. Άσε που οι περισσότεροι από αυτούς δε γνωρίζουν καν ότι έχουν αυτό το δικαίωμα.
Ας μην παίζουμε λοιπόν με τις λέξεις και ας μιλήσουμε όλοι ξεκάθαρα. Αν υπάρχει κάτι σάπιο στο βασίλειο της Δανιμαρκίας έχουμε ευθύνη συλλογική. Αν πάλι δεν υπάρχει τότε είναι και πάλι συλλογική ευθύνη να αποδείξουμε ότι η ηθική πράγματι κατέχει την περίοπτη θέση που της οφείλεται.
Η ανεργία είναι ο εφιάλτης όλων των πολιτών και ιδιαίτερα των νέων παιδιών τα οποία ξέχασαν να ονειρεύονται αφού ξέρουν πως κάθε προσπάθεια θα κοπεί εν τη γενέσει της. Είναι λοιπόν χρέος όλων μας απέναντι σε αυτά τα παιδιά να τους εμφυσήσουμε την ελπίδα που εμείς, η δική μας γενιά, τους στέρησε αφού όλοι μάθαμε να δρούμε μόνο κατά πώς μας βολεύει, αδιαφορώντας για ένα σύστημα αδιαφάνειας και αναξιοκρατίας που ανδρώθηκε και έγινε χαρακτηριστικό της σύγχρονης Ελλάδας. Ξεχνώντας στην αγωνία μας να βολευτούμε ότι αύριο τα παιδιά, τα εγγόνια μας, που ίσως δεν έχουν τις ίδιες με εμάς προσβάσεις είναι καταδικασμένα να στέκονται στις ουρές της ανεργίας. Μια καταδίκη που εμείς οι ίδιοι επιβάλλαμε. Ας μας απαντήσει λοιπόν ο σύλλογος σε αυτά τα ερωτήματα προκειμένου να νιώσουμε και εμείς ισότιμοι πολίτες, προκειμένου να νιώσουν και τα δικά μας παιδιά ότι έχουν μια θέση στον ήλιο. Γιατί πραγματικά κατεβάζω τα μάτια και δεν ξέρω τι να απαντήσω στον ανιψιό μου, 22 χρόνων, όταν μου λέει: «Θεία ο ουρανός για τη γενιά μου είναι γκρίζος. Δεν υπάρχει γαλάζιο στον ορίζοντα».
Μ.ΚΩΣΤΟΓΛΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου