
Το βέβαιο πάντως είναι πως εκείνοι που έχουν σχετικά υψηλό εισόδημα θα ωφεληθούν από το συγκεκριμένο μέτρο αφού όσο μεγαλύτερο ποσό σε αποδείξεις μαζέψουν τόσο μεγαλύτερο θα είναι το εισόδημα που δε θα φορολογηθεί. Το ερώτημα μπαίνει κυρίως στις τάξεις των χαμηλών εισοδημάτων, όπου πραγματικά δε βλέπω το λόγο για τον οποίο θα πρέπει κάποιος να συγκεντρώνει με τόση μανία τις αποδείξεις από τις αγορές του.
Πέραν όλων αυτών όμως, υπάρχει και το πρακτικό μέρος της όλης υπόθεσης. Ας μην ξεχνάμε ότι οι περισσότερες αποδείξεις σβήνουν με την πάροδο του χρόνου κι άρα στο τέλος της χρονιάς δε θα μπορούν να προσμετρηθούν. Εδώ έχει δοθεί η λύση της καταγραφής ορισμένων στοιχείων από τις αποδείξεις (ΑΦΜ επιχείρησης, ημερομηνία και ποσό) σε μια λίστα ώστε ακόμα κι εκείνες που μέσα στο χρόνο θα σβήσουν, να ισχύουν κανονικά. Αρχικά η λύση αυτή ακούγεται πολύ λογική, αλλά πόσοι είναι εκείνοι που μπορούν να το κάνουν αυτό;
Ο παππούς στο χωριό, αγράμματος οικοδόμος, ο αμόρφωτος αγρότης, μπορούν να καταγράφουν αναλυτικά τις αποδείξεις τους; Ασφαλώς όχι, άρα οι άνθρωποι αυτοί θα πρέπει ή να μη συγκεντρώνουν αποδείξεις ή αφού τις μαζέψουν, να της δώσουν στο λογιστή τους προκειμένου εκείνος να τις καταγράψει. Μόνο που μια τέτοια λύση θα κοστίσει αρκετά για εκείνον που θα επιλέξει τη λύση του λογιστή.
Φυσικά δεν τίθεται καν θέμα να πηγαίνουμε στο τέλος της χρονιάς με μια σακούλα αποδείξεις στην εφορία και να τις δηλώνουμε στη φορολογική μας δήλωση αφού το έτσι κι αλλιώς κολλημένο ελληνικό σύστημα θα κατέρρεε με κάτι τέτοιο.
Όσο για την αποδοτικότητα ή μη του όλου εγχειρήματος, αυτό είναι ένα μεγάλο θέμα, αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι στην αγορά έχουν ήδη στηθεί οι πρώτες κομπίνες των επιχειρηματιών που δε θέλουν να κόβουν αποδείξεις. Διάφοροι επιτήδειοι αναζητούν και τελικά βρίσκουν διαρκώς τρόπους να φοροδιαφεύγουν τη στιγμή που ο υπ’ αριθμόν 1 στόχος της κυβέρνησης είναι η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής.
Εκτός όμως από τους επαγγελματίες στη φοροδιαφυγή, υπάρχουν και οι επαγγελματίες εκείνοι που εκ των πραγμάτων δεν μπορούν να τοποθετήσουν στις επιχειρήσεις τους ταμιακές μηχανές. Ένα κλασικό παράδειγμα είναι οι έμποροι και παραγωγοί που δραστηριοποιούνται στα λεγόμενα παζάρια. Αυτοί οι άνθρωποι, όσο κι αν το θέλουν, δεν μπορούν να έχουν ταμιακές μηχανές διότι οι επιχειρήσεις τους είναι εκτεθειμένες στα διάφορα τερτίπια του καιρού, για παράδειγμα σε περίπτωση βροχόπτωσης οι ταμιακές μηχανές δε θα μπορούν να μείνουν εκτεθειμένες στη βροχή.
Επίσης μου φαίνεται αδιανόητο να συγκεντρώνει κανείς αποδείξεις της τάξεως του 1 ή 1,50 ευρώ, η λογική λέει πως οι πιο χρήσιμες αποδείξεις είναι εκείνες που αφορούν μεγάλα ποσά κι αυτό με απλά λόγια σημαίνει πως επιχειρήσεις που πωλούν προϊόντα αξίας 1 και 1,50 ευρώ θα μπορούν εύκολα να φοροδιαφεύγουν αφού οι καταναλωτές δε θα ενδιαφέρονται και τόσο για τις αποδείξεις τέτοιας αξίας.
Το μεγαλύτερο ερωτηματικό όμως μπαίνει στο κατά πόσο το ίδιο το σύστημα μπορεί τελικά να καταπολεμήσει τη φοροδιαφυγή. Προσωπικά θεωρώ πως ένα σύστημα το οποίο δεν έχει καν τη δυνατότητα να στέλνει εγκαίρως τα τέλη κυκλοφορίας σε όλους τους κατόχους αυτοκινήτων, σε καμία περίπτωση δε θα μπορέσει να πετύχει αυτό που τόσα χρόνια ακούμε αλλά ποτέ δεν το είδαμε, την πάταξη της φοροδιαφυγής.
Καλό είναι λοιπόν, πριν ξεκινήσουμε όλοι μια τρελή συγκέντρωση αποδείξεων, να περιμένουμε την οριστικοποίηση του νομοσχεδίου ώστε να ξέρουμε ποιες είναι οι δυνατότητες αυτού του μέτρου, ποιοι θα βγουν ωφελημένοι και ποιοι θα ταλαιπωρηθούν άδικα να μαζεύουν και να καταγράφουν αποδείξεις. Βέβαια και μόνο το γεγονός ότι οι περισσότεροι καταναλωτές πλέον ζητάνε αποδείξεις για ό,τι και να αγοράσουν είναι ιδιαίτερα θετικό αφού με τον τρόπο αυτό πολλοί επαγγελματίες που παλαιότερα σκούριαζε η ταμιακή τους μηχανή, τώρα αναγκάζονται να κόβουν αποδείξεις για ό,τι πουλάνε. Αυτό όμως δε σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι λύσαμε το πρόβλημα της φοροδιαφυγής.
Σ. Καραχότζα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου