Τετάρτη 13 Ιανουαρίου 2010

Γάλα από τον τόπο σου…
Από το 2007 που λειτουργεί το μέτρο του ισοζυγίου γάλακτος, ο Ελληνικός Οργανισμός Γάλακτος και Κρέατος ελέγχει και παρακολουθεί τα ισοζύγια γάλακτος, την υποχρέωση που έχουν δηλαδή όλες οι γαλακτοβιομηχανίες να στέλνουν στο τέλος κάθε μήνα τα στοιχεία για το τι γάλα αγόρασαν, από πού, σε τι ποσότητα και βέβαια τι το έκαναν.
Σύμφωνα με τον ΕΛΟΓΑΚ, κατά αυτό τον τρόπο διαπιστώνεται αν πράγματι χρησιμοποιείται το γάλα εκεί που πρέπει να χρησιμοποιηθεί για να βγει το σωστό προϊόν και ελέγχονται οι ποσότητες ελληνικού γάλακτος που κυκλοφορούν στην εγχώρια αγορά.
Οι παραγωγοί όμως επισημαίνουν ότι οι βιομηχανίες συνεχίζουν να παραπλανούν το καταναλωτικό κοινό, πλήττοντας έτσι την ελληνική παραγωγή γάλακτος.
Το ελληνικό γάλα δεν είναι αρκετό για να καλύψει τις ανάγκες της ελληνικής αγοράς και έτσι έρχονται νομίμως από τις ευρωπαϊκές αγορές συμπληρωματικές ποσότητες που όμως δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται σε όλα τα προϊόντα. Συγκεκριμένα, στο φρέσκο γάλα απαγορεύεται η χρήση γάλακτος από άλλη χώρα και στα υπόλοιπα προϊόντα γάλακτος επιτρέπεται η χρήση «ξένου» γάλακτος σε συγκεκριμένο όμως ποσοστό. Πολλές εταιρίες όμως συνεχίζουν, σύμφωνα με τους παραγωγούς, να «βαφτίζουν» το εισαγόμενο γάλα ελληνικό.
Στην αρχή που εφαρμόστηκε το σύστημα του ισοζυγίου, οι παραβάσεις που διαπιστώνονταν ήταν αρκετά μεγάλες, όμως τώρα έπειτα από τρία χρόνια εφαρμογής, τείνουν να εξαλειφθούν. Σε περίπτωση πάντως που διαπιστωθεί ότι κάποια εταιρία παρατυπεί, αποφασίζεται από το ΔΣ του Οργανισμού η επιβολή προστίμου και αν η παράβαση είναι μεγάλη τότε εισηγείται στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης.
Τα προβλήματα όμως της αγελαδοτροφίας είναι πολλά και μάλιστα η κακή ή ανεπαρκής πληροφόρηση των καταναλωτών είναι ένα από αυτά που πλήττουν περισσότερο τον κλάδο.
Σύμφωνα με τον κ. Γιάννη Φύσαρη, αγελαδοτρόφο της περιοχής, «το μπέρδεμα που έχει προκαλέσει στους καταναλωτές το γάλα υψηλής παστερίωσης «ρίχνει» το φρέσκο γάλα. Υψηλή παστερίωση δε σημαίνει και υψηλή ποιότητα όπως πολλοί μπερδεύουν. Αντίθετα σημαίνει ότι το γάλα παστεριώνεται σε υψηλότερες θερμοκρασίες, χάνοντας έτσι πολλά από τα ευεργετικά του στοιχεία. Έτσι όπως πολλοί καταναλωτές δεν επιλέγουν τα κατεψυγμένα ψάρια επειδή γνωρίζουν ότι χάνουν πολύτιμα συστατικά κατά την κατάψυξη, δε θα αγόραζαν και γάλα υψηλής παστερίωσης αν ήξεραν τι πραγματικά σημαίνει.»
Παράλληλα τονίζει ότι η ειδική σήμανση που ισχύει από 1/1/2010 για γάλα και γιαούρτι, ότι το γάλα ενός προϊόντος είναι 100% ελληνικό ή προέρχεται από άλλη χώρα, θα προστατέψει κατά το ήμισυ τους έλληνες παραγωγούς σύμφωνα με τους αγελαδοτρόφους. «Το υπόλοιπο 50% αφορά τον ΕΦΕΤ, τον ΕΛΟΓΑΚ, αυτούς που κάνουν τον έλεγχο. Δεν μπορεί μια βιομηχανία να δηλώνει ότι αγοράζει 200 τόνους ελληνικού γάλακτος και ότι πουλάει 500. Το ισοζύγιο δε λειτουργεί. Αυτό που αγοράζει σήμερα ο καταναλωτής δεν είναι ελληνικό γάλα.»
Μάλιστα, πρόσφατη έρευνα του Οργανισμού δείχνει ότι το 95% των Ελλήνων καταναλωτών θέλουν να γνωρίζουν την προέλευση της πρώτης ύλης. Το 98% θα αγόραζε το ίδιο προϊόν, στην ίδια τιμή και ποσότητα εφόσον ήξερε ότι είναι ελληνικό και το 89% δηλώνει ότι θα αγόραζε το ελληνικό γάλα ακόμη και εάν ήταν ακριβότερο.
Ακόμη ένα πρόβλημα όμως και οι τιμές. Ενώ οι παραγωγοί πουλάν σε χαμηλές τιμές, το γάλα φτάνει στα ψυγεία των σούπερ μάρκετ έως και τρεις φορές αυξημένο. «Εμείς πουλάμε μεγάλες ποσότητες και καλή ποιότητα σε 0,37-0,38 και όταν κατεβαίνουμε στις ποσότητες και στην ποιότητα μπορούν να υπάρξουν τιμές από 0,22 έως 0,25. Τα ποσά αυτά όχι μόνο δεν καλύπτουν τις ανάγκες μας αλλά τείνουν να εξαφανίσουν τον κλάδο. Πέρσι είχαμε απώλειες σε μονάδες, δυναμικότητας 50-60 αγελάδων και φέτος βλέπουμε να κλονίζονται μεγάλες μονάδες με πάνω από 200 ζώα. Αν εξαφανιστούν και οι μεγάλες μονάδες που παράγουν τις μεγαλύτερες ποσότητες γάλακτος, στο τέλος δε θα έχουμε ελληνικό γάλα.»
Όσον αφορά και στις πρώτες ύλες όμως, η Ελλάδα φαίνεται να είναι πιο ακριβή σε σύγκριση με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες αποτελώντας ακόμη ένα πρόβλημα για τους παραγωγούς. Αυτά που πρέπει να γίνουν για να στηριχθεί και να επιβιώσει ο κλάδος είναι πολλά, τα πιο σοβαρά όμως σύμφωνα με τους παραγωγούς είναι η ταυτοποίηση του προϊόντος και ο έλεγχος των βιομηχανιών.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου