
Βέβαια στα πλαίσια της ομιλίας του στο υπουργικό συμβούλιο, ο πρωθυπουργός μας κ. Παπανδρέου (ακόμη να το συνηθίσουμε) υποστήριξε ότι δεν θα αλλάξουμε τη χώρα σε 100 μέρες, αλλά θα της δώσουμε χώρο να ανασάνει και αμέσως μετά αναφέρθηκε στην άμεση κατάθεση των πέντε νομοσχεδίων που είχε προαναγγείλει προεκλογικά. Χαρακτήρισε την κυβέρνησή του «κυβέρνηση αλλαγής» και πρόσθεσε απευθυνόμενος στα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου: «Είστε υπουργοί της αλλαγής που έρχεται για να ενώσει τους Έλληνες, για να απελευθερώσει τις υγιείς δυνάμεις του τόπου .
Για να τα πάρουμε λοιπόν τα πράγματα από την αρχή. Καταρχήν χώρο για να ανασάνουμε μπορεί να χρειαζόμαστε αλλά ακόμη και η ανάσα μας κύριε Πρωθυπουργέ στοιχίζει ακριβά. Όσο πιο πολύ ανασαίνουμε, τόσο πιο πολύ κουραζόμαστε, άρα πεινάμε, άρα χρειαζόμαστε και τα προς το ζειν. Οπότε και την μία παραπάνω ανάσα την σκεφτόμαστε πλέον σοβαρά. Όσο για την κυβέρνηση αλλαγής που θέλετε να φέρετε με στόχο την απελευθέρωση των υγειών δυνάμεων του τόπου….σε ποιες υγιείς δυνάμεις ακριβώς απευθύνεστε αγαπητέ μας κύριε Πρωθυπουργέ; Σε αυτές που υπήρχαν ή σε αυτές που θα υπάρξουν; Γιατί μπορεί το ΠΑΣΟΚ να μην κατείχε την εξουσία μέχρι πρότινος, αλλά εκπροσώπους του κόμματός σας είχαμε από ανέκαθεν. Ανενεργούς βέβαια, είτε γιατί δεν μπορούσαν να κάνουν διαφορετικά, είτε γιατί έτσι αυτοί είχαν επιλέξει.
Η σημαντική διαφορά που πρέπει να τονίσουμε όμως είναι ότι από αυτή την εβδομάδα αλλάζουν κάποια σημαντικά δεδομένα. Οι υπουργοί πλέον δεν θα κρίνονται μόνο από τα σηκωμένα μανίκια και τις καλές προθέσεις για εξυγίανση του συστήματος. Τέλος τα ωραία λόγια και οι καλές προθέσεις. Από τη Δευτέρα που μας πέρασε ήρθε η ώρα των υπογραφών. Τέλος οι υποσχέσεις. Ήρθε η ώρα της πράξης και της υλοποίησης των δεσμεύσεων και της αντιμετώπισης τόσο των οικονομικών προβλημάτων που ταλανίζουν την χώρας μας, όσο και της πάταξης του ρουσφετολογικού συστήματος που όπως υποστηρίζει το ΠΑΣΟΚ δεν πρόκειται να ταΐσει. Και από το μπλε της ασφυξίας ας ελπίσουμε να μην περάσουμε στο πράσινο της μούχλας αλλά στο πράσινο της ελπίδας και της αναγέννησης.
Φυσικά είμαστε όλοι ίσοι απέναντι στο νόμο. Απαγορεύεται και στους πλούσιους και στους φτωχούς να κοιμούνται κάτω από τις γέφυρες, να ζητιανεύουν και να κλέβουν ψωμί !!
Ανατόλ Φράνς, Γαλλία.
Μην πατάς πάνω σε άλλους για να ανέβεις! Θα τους συναντήσεις κατεβαίνοντας…
(Αγνώστου αλλά πολύ σοφού)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου