Όλα ξαφνικά ως δια μαγείας έφτιαξαν στη χώρα, όλα είναι εντάξει, τα προβλήματα τέλειωσαν και οι Έλληνες πλέουν σε πελάγη ευτυχίας. Τόσο απλή ήταν δηλαδή η λύση των προβλημάτων μας, εκλογές, το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία και όλα τέλειωσαν. Βρήκαμε τρόπο να πληρώνουμε τις δόσεις μας στις τράπεζες κανονικά, ξαφνικά τα 700 ευρώ το μήνα μας φτάνουν για όλα, η ανεργία μειώθηκε και γενικότερα η λέξη προβλήματα δεν υπάρχει πλέον στο λεξιλόγιό μας.Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω αυτή τη συμπεριφορά των Ελλήνων, μέσα σε δυο εβδομάδες κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ άλλαξε εντελώς η ψυχολογία τους και ξαφνικά βλέπουν το μέλλον με περισσότερη αισιοδοξία. Ίσως σ΄ αυτό να συμβάλλουν και τα 150 ευρώ που θα πάρουν κάποιοι ως αύξηση για ένα χρόνο. Τα 150 ευρώ ήταν δηλαδή το πρόβλημα του Έλληνα;
Δε λέω ότι δεν είναι καλό για όλους μας να υπάρχει αυτό το αισιόδοξο κλίμα, απλά λέω πως πρέπει να είμαστε όλοι πιο συγκρατημένοι και να μην ξεχνάμε το παρελθόν, τότε δηλαδή που τρώγαμε το ένα μετά το άλλο τα χαστούκια από τους ίδιους ανθρώπους που τώρα βλέπουμε ως σωτήρες της χώρας. Εξάλλου πολύ εύκολα τα μεγάλα λόγια του παρόντος μπορεί να γίνουν οι μεγαλύτερες παγίδες του μέλλοντος.
Φοβάμαι δηλαδή μην ξυπνήσουμε ένα πρωί και δούμε πως ήταν απλά ένα όνειρο γιατί η οικονομική κρίση στη χώρα ήρθε μόλις πριν δύο μήνες και θα πρέπει να περάσει αρκετός καιρός για να την ξεπεράσουμε και φυσικά χρειάζονται θυσίες τις οποίες πάλι ο απλός πολίτης θα κληθεί να κάνει. Όλοι συμφωνούμε πως για να έρθουν καλύτερες μέρες θα πρέπει να πέσει χρήμα στην αγορά, αλλά τα 150 ευρώ της αύξησης θα δώσουν τη λύση;
Άκουσε ο Έλληνας για επίδομα 1.300 ευρώ και χοροπηδάει από τη χαρά του, μόνο που για να πάρει κανείς ένα τόσο μεγάλο επίδομα θα πρέπει να πληροί πολλές προϋποθέσεις. Να έχει χαμηλό εισόδημα και φυσικά κανείς δεν έχει ξεκαθαρίσει ακόμα ποιο θεωρείται χαμηλό και πιο υψηλό εισόδημα, να είναι παντρεμένος, να είναι άτομο με ειδικές ανάγκες και να έχει δύο ή τρία παιδιά. Με λίγα λόγια κάποιος που είναι μόνος του θα λάβει το πολύ 500 ευρώ. Να υποθέσω πως με αυτά τα 500 ευρώ λύνονται τα προβλήματά μας.
Όσο για το όριο ανάμεσα στο χαμηλό και το υψηλό εισόδημα κανείς μας δεν ξέρει τι ακριβώς γίνεται. Ας υποθέσουμε πως το επίδομα αυτό το δικαιούνται όλοι όσοι έχουν εισόδημα έως και 10.500 ευρώ το χρόνο. Δηλαδή εκείνος που βγάζει ετησίως 10.500 ευρώ θεωρείται φτωχός και εκείνος που θα έχει εισόδημα 10.600 ή 10.700 ευρώ θεωρείται πλούσιος και δε θα δικαιούται το επίδομα αυτό; Αυτό δεν είναι από μόνο του ένα μέτρο που προτρέπει τον καθένα να προσπαθεί να εμφανίσει όσο το δυνατόν χαμηλότερο εισόδημα και κατά συνέπεια να πληρώνει λιγότερο φόρο στο κράτος;
Θα μου πείτε ποια θα μπορούσε να είναι η καλύτερη λύση στο θέμα αυτό. Μα σαν ήξερα εγώ τη λύση δε θα δούλευα με 700 ευρώ το μήνα, θα ήμουν ένας από αυτούς, αυτούς που κατά μέσο όρο κοστίζει ο ένας 25.000 ευρώ το μήνα στο ελληνικό κράτος. Ας βρουν λοιπόν εκείνοι τη σωστότερη και δικαιότερη λύση.
Όλοι σχεδόν οι δανειολήπτες της χώρας πανηγυρίζουν γιατί ακούστηκε ότι τα δάνειά τους θα παραγραφούν και δε θα τα πληρώσουν. Δυστυχώς έχουμε ως λαός το κακό συνήθειο να διαβάζουμε πάντα τα μεγάλα γράμματα και να μη δίνουμε σημασία στα ψιλά. Αλήθεια πόσοι γνωρίζουν ποιες είναι οι περιπτώσεις όπου τα δάνειά τους πραγματικά θα παραγραφούν; Δυστυχώς ελάχιστοι.
Οι δανειολήπτες λοιπόν που θα ευνοηθούν από το μέτρο αυτό είναι μόνο όσοι είναι άνεργοι και αποδεδειγμένα δεν μπορούν να καλύψουν τις υποχρεώσεις τους προς τις τράπεζες αλλά με την προϋπόθεση ότι δεν έχουν και κανένα περιουσιακό στοιχείο στο όνομα τους. Αν δηλαδή κάποιος είναι αποδεδειγμένα άνεργος αλλά έχει στο όνομα του ένα σπιτάκι ή ένα οικόπεδο, δε θα του χαριστεί κανένα χρέος, θα αναγκαστεί να πουλήσει ό,τι περιουσιακό στοιχείο έχει για να αποπληρώσει τα δάνειά του.
Δυστυχώς στη χώρα αυτή δε γεννήθηκε ακόμα ο πολιτικός που θα τολμήσει να τα βάλει με τους τραπεζίτες, με τους επιχειρηματίες, με το κεφάλαιο και να τους στερήσει μέρος από τα τεράστια κέρδη τους. Λέτε αυτός να είναι ο Γιώργος Παπανδρέου; Μακάρι, αλλά μου είναι πολύ δύσκολο να το πιστέψω αυτό.
Βέβαια και αυτά τα 150 ευρώ στην ετήσια αύξηση μισθών και συντάξεων καθώς και το επίδομα των 500 ευρώ θα δοθούν ύστερα από νέο δανεισμό, θα πάρουμε δηλαδή 500 και θα αναγκαστούμε εμείς ή τα παιδιά μας να επιστρέψουμε 1.500 ευρώ. Ας μη βιαστούμε να χαρούμε λοιπόν, δεν είναι η πρώτη φορά που μια κυβέρνηση ξεκινάει ορεξάτη για δουλειά τη θητεία της, πάντα αυτό γινόταν στη χώρα μας. Το ξεκίνημα της κάθε κυβέρνησης ήταν καλό και ελπιδοφόρο αλλά το τέλος μαύρο και ασύμφορο.
Το τελευταίο πράγμα που θα πρέπει να κάνουμε τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο είναι να πιστέψουμε πως τα προβλήματα μας λύθηκαν και να αρχίσουμε να ψωνίζουμε και να ξοδεύουμε άσκοπα χρήματα σε προϊόντα και υπηρεσίες τις οποίες πραγματικά δε χρειαζόμαστε. Αυτά για εμάς, γιατί από την άλλη το μόνο σίγουρο είναι ότι θα φάνε και αυτοί που κυβερνάνε τώρα, καθώς πολύ απλά το μόνο που στη χώρα αυτή δε θα τελειώσει ποτέ είναι η διαφθορά. Δείτε μόνο πόσοι θα βρεθούν στο δρόμο το επόμενο διάστημα για να πάρουν τη θέση τους τα “πράσινα” παιδιά.
Ήδη η υπουργός αγροτικής ανάπτυξης προειδοποίησε τους υπαλλήλους του συγκεκριμένου υπουργείου πως όσοι δεν εργάζονται σωστά θα πάνε σπίτια τους. Αλήθεια, ποιο είναι το κριτήριο βάσει του οποίου θα αποφασίσουν αν κάποιος εργάζεται σωστά ή όχι; Μήπως το χρώμα της παράταξης που υποστηρίζει; Σε προηγούμενο πάντως τεύχος είχα εκφράσει το φόβο μου ότι με το πρόσχημα πως η νέα κυβέρνηση βρήκε τα κρατικά ταμεία σε πολύ χειρότερη κατάσταση από αυτή που περιέγραφε η προηγούμενη κυβέρνηση, δε θα υλοποιήσει τις προεκλογικές τις δεσμεύσεις.
Δεν είχα άδικο αφού η πρώτη κίνηση ήδη έγινε, πριν λίγες μέρες μας είπαν πως το κρατικό έλλειμμα δεν είναι στο 6% αλλά θα φτάσει ακόμα και το 12%. Αυτό σε απλή μετάφραση σημαίνει πως δεν πρέπει να περιμένουμε να γίνουν όλα όσα μας έταξαν προεκλογικά. Δε θέλω να γίνω μάντης κακών, πιστεύω όμως ότι τα χειρότερα δεν τα έχουμε δει ακόμα και θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για τα πάντα.
Σ. Καραχότζα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου