Δεν είναι και λίγες οι φορές που τόσο η Τ όσο και τα υπόλοιπα μέσα έχουν ασχοληθεί με το ρόλο της δημοτικής αστυνομίας στην καθημερινότητα των Ξανθιωτών. Οι απαντήσεις που δίνουν κατά καιρούς οι πολιτικοί προϊστάμενοι της δημοτικής αστυνομίας είναι σαν μια ταινία σε επανάληψη, που παίζει τα ίδια ακριβώς λόγια, πιο συγκεκριμένα κάνουν λόγο για λίγα άτομα και πολλά καθήκοντα. Ίσως οι λίγοι πραγματικά στην Ξάνθη δημοτικοί αστυνόμοι να είναι ένας λόγος που η δημοτική αστυνομία δεν μπορεί να καλύψει όλα της τα καθήκοντα, υπάρχουν όμως και περιπτώσεις που ο καθένας από εμάς βλέπει εντός της πόλης τους δημοτικούς αστυνόμους να δίνουν προτεραιότητα σε γεγονότα και καταστάσεις που δε χρίζουν άμεσης παρέμβασής τους.
Ένα τρανταχτό παράδειγμα των παραπάνω είναι και τα όσα γίνονται τελευταία στο κέντρο της πόλης, ένα πραγματικό χάος το οποίο όμως ήταν απολύτως αναμενόμενο αφού θα χρειαστεί ένα χρονικό διάστημα μέχρι οδηγοί και πεζοί να συνηθίσουν τις νέες κυκλοφοριακές ρυθμίσεις. Η δημοτική αστυνομία όμως αντί να καθοδηγεί τους οδηγούς εξηγώντας τους πώς και από πού πρέπει να κινηθούν, μοιράζει κλήσεις στα «παράνομα» σταθμευμένα αυτοκίνητα και μάλιστα τη στιγμή που κανένας εκ των αρμοδίων δε φρόντισε να δημιουργήσει θέσεις στάθμευσης και έτσι ο κάθε οδηγός είναι εκ των πραγμάτων αναγκασμένος ή να αφήσει το αυτοκίνητό του έξω από την πόλη και να κουβαλήσει μέχρι εκεί τα ψώνια του ή να το σταθμεύσει όπου βρει.
Ακόμα κι αυτό όμως είναι κάτι που θα μπορούσε κάποιος να το προσπεράσει και να πει ότι απλά κάνουν τη δουλειά τους. Εκείνο που κανένας δε δέχεται σίγουρα είναι το κλείσιμο των ματιών από τη δημοτική αστυνομία στους οδηγούς εκείνους που σταθμεύουν το αυτοκίνητο τους σε σημεία όπου υπάρχουν ράμπες προκειμένου τα άτομα με αναπηρικά καροτσάκια να μπορούν να ανέβουν στο πεζοδρόμιο. Επειδή όμως τα λόγια του καθένα μπορεί εύκολα να αμφισβητηθούν, αδιάψευστος μάρτυρας είναι η εικόνα της φωτογραφίας όπου φαίνεται ξεκάθαρα να είναι κλειστές από αυτοκίνητα οι ράμπες των πεζοδρομίων.
Όλα αυτά τη στιγμή που οι ίδιοι δημοτικοί αστυνόμοι δίνουν με τόση ευκολία κλήσεις στα αυτοκίνητα που είναι σταθμευμένα στην απέναντι πλευρά όπου και δεν υπάρχουν ανάλογες ράμπες. Δηλαδή αν καταλαβαίνουμε καλά, τη νύφη την πληρώνουν οι οδηγοί που σε τελική ανάλυση δεν ενοχλούν κανέναν και εκείνοι που πραγματικά εμποδίζουν τη διέλευση των ατόμων με κινητικά προβλήματα, περνούν απαρατήρητοι. Τότε γιατί έχουν γίνει οι ράμπες αυτές; Έτσι για να λέμε πως ως πόλη ενδιαφερόμαστε για τα άτομα με αναπηρία; Φυσικά μεγάλο μερίδιο ευθύνης έχουν και οι ίδιοι οι οδηγοί που σταθμεύουν το αυτοκίνητο τους σε τέτοια σημεία αλλά κανένας δεν μπορεί να δεχτεί μια δημοτική αστυνομία η οποία μοιράζει κλήσεις εκεί που δεν υπάρχει λόγος κι εκεί που πρέπει να παρέμβει, απλά κλείνει τα μάτια.
Αν μιλούσαμε για μια οποιαδήποτε άλλη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης δε θα χρειαζόταν να κάνουμε ανάλογα σχόλια αφού εκεί είναι άμεση η επέμβαση όχι της δημοτικής αστυνομίας αλλά ενός γερανού ο οποίος σηκώνει τα αυτοκίνητα που είναι σταθμευμένα πάνω σε ράμπες. Εδώ όμως μιλάμε για Ελλάδα και ειδικότερα για την Ξάνθη όπου το ίδιο το δημαρχείο δεν έχει βρει ακόμα λύση για τα άτομα με κινητικά προβλήματα και θα ενδιαφερθούν για εκείνους που είναι στους δρόμους; Το μόνο που μπορεί κανείς να υποθέσει είναι πως η είσπραξη προστίμων είναι το μόνο που απασχολεί τους εκάστοτε αρμόδιους, άρα η λύση είναι απλά να μοιράζουν κλήσεις για τις οποίες σε τελική ανάλυση δε φταίνε οι οδηγοί αφού πολύ απλά δεν έχουν και άλλη λύση από το να σταθμεύσουν το αυτοκίνητο τους όπου βρουν λίγο χώρο.
Κατά τα άλλα ακούμε διαρκώς δημάρχους, νομάρχες και όλους τους πολιτικούς, να μιλούν για ένα κοινωνικό κράτος γιατί απλά δε θέλουν να πουν τα πράγματα με το όνομα τους, ότι δηλαδή οι ίδιοι έχουν καταντήσει τη χώρα μας ένα εισπρακτικό κράτος.
Σ. Καραχότζα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου