ΤΟΛΜΗ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ

Οι αναβάτες της μεγάλης ρόδας

Σήμερα θα ήθελα να απευθυνθώ σε όλους τους ονειροπόλους αυτής της πόλης, με τα ατέρμονα ταξίδια και τους κούκους που φέρνουν την άνοιξη. Δυστυχώς όμως δεν βρίσκω ονειροπόλους σε αυτή την πόλη με τα χίλια χρώματα και τα άλλα τόσα προβλήματα. Αντίθετα το μόνο που συναντώ είναι κόρακες. Κόρακες πολλοί, σε κάθε πόστο, κόρακες βαθιά εδραιωμένοι και ω! του θαύματος και υποψήφιοι κόρακες. Δεν ξέρω αν υπάρχει ακόμη φιλότιμο και αγάπη για την πρόοδο αυτού του τόπου, αντίθετα είμαι σχεδόν πεπεισμένος ότι υπάρχουν πολλοί που θα πατούσαν επί «πτωμάτων» για να βρεθούν σε θέση εξουσίας και ίσως τότε ως ονειροπόλοι, θα πουλούσαν «ακριβά» τα όνειρά τους, στους υπόλοιπους πολίτες αυτού του τόπου. Δεν υπάρχει τίποτε καθαρό και τίποτα διαυγές στην πολιτική και αυτό δυστυχώς το ξέρουμε όλοι μας και το χειρότερο είναι ότι το έχουμε αποδεχτεί. Όποιος θελήσει να κάνει την ανατροπή, σίγουρα θα φαγωθεί από το κατεστημένο. Αλλά ποιος θα θελήσει να κάνει την ανατροπή αφού και αυτός θα διακινδυνεύσει να βγει εκτός πίτας; Προτείνουμε λοιπόν σε όσους θέλουν να ασχοληθούν με την πολιτική, να το κάνουν αφιλοκερδώς και χωρίς να βρίσκονται στο απυρόβλητο λόγω βουλευτικής ή όποιας άλλης ασυλίας τους προσφέρεται. Και για όσους πιστεύουν ότι τέτοια πράγματα δε γίνονται, τους δίνουμε την ιδέα να ανοίξουν ένα λογαριασμό τραπέζης όπου θα κατατίθεται ο παχυλός μισθός τους και τα χρήματα αυτά να δίνονται απευθείας σε ιδρύματα της δικής τους προτίμησης. Πόσοι υποψήφιοι πιστεύετε με τις προϋποθέσεις αυτές, θα ήθελαν να συνεχίσουν το επίπονο και φιλόδοξο έργο τους για την πρόοδο και ανάπτυξη αυτού του τόπου; Την απάντηση την αφήνω σε εσάς. Δεν ξέρω αν συμφωνείτε μαζί μου αλλά θεωρώ ότι όλα γίνονται για τη μεγάλη «κουτάλα» ή μάλλον για το μεγάλο «φαγοπότι» γιατί γίνονται και μοιρασιές, μην τους αδικούμε τους ανθρώπους ως μοναχοφαγάδες.

Και όλα αυτά νιώθω την ανάγκη να τα εκφράσω εκ μέρους των Ελλήνων που ζουν σε αυτή τη χώρα αλλά και εκ μέρους των πολιτών αυτού του τόπου, γιατί πλέον αισθάνονται ότι όλοι τους εμπαίζουν. Καθημερινά νιώθουν αδικημένοι, παραγκωνισμένοι και η μόνη αξία τους είναι η ψήφος τους. Τότε τους θυμούνται όλοι για να τους ξεχάσουν και πάλι την επομένη των εκλογών. Εκτός όμως των άλλων θεωρώ ότι καθημερινά με την αντιμετώπιση των πολιτών από τους έχοντες εξουσία, διακυβεύεται κάτι πιο προσωπικό και πολύτιμο: η ανθρώπινη αξιοπρέπεια των ανέργων, η απελπισία των γερόντων, η χωρίς προοπτική ζωή των παιδιών μας. Μαζί τους, μπαίνει επίσης σε δοκιμασία η δομή μιας κοινωνίας που δεν καταφέρνει να είναι δίκαιη, που παραμερίζει αξιοπρέπεια, κοινωνική αλληλεγγύη και κράτος πρόνοιας σε έναν άγριο κι ανεξέλεγκτο ανταγωνισμό. Είναι κάτι που το βλέπει κανείς στην ολοένα μεγαλύτερη ανισότητα, από το φορολογικό σύστημα ως το ασφαλιστικό, στα προνόμια που αντί να καταργούνται γίνονται πιο απαιτητικά και πιεστικά, στην κατανομή των κονδυλίων του προϋπολογισμού, στην αδιαφάνεια και τη διαφθορά, στην έλλειψη αξιοκρατίας. Δυστυχώς αυτή είναι η πραγματικότητα. Και αυτή την πραγματικότητα αν κάποιοι θέλουν να την αλλάξουν, θα χρειαστεί πλήρης ανασυγκρότηση όλου του κοινωνικού και πολιτικού μας συστήματος. Για θυμίστε μου, Δημοκρατία έχουμε, έτσι δεν είναι;Ελάτε λοιπόν αγαπητοί μου, άνοιξαν και σας περιμένουν. Πουλάνε φούμαρα για μεταξωτές κορδέλες. Ίσως πουλάνε και καμία θέση στο δημόσιο ή μία μετάθεση του γιου σας που είναι στο στρατό. Πάντως κάτι πουλάνε. Ακόμη και την ψυχή τους πουλάνε για να ζήσουν κι αυτοί λίγες στιγμές εφήμερης εξουσίας και δόξας. Γιατί όλα είναι εφήμερα. Έρχονται και παρέρχονται. Η ζωή είναι μία ρόδα κι εκεί που βρίσκεσαι επάνω, λίγο να σε σκουντήσουν, θα βρεθείς κάτω και μετά, ίσως με λίγο κόπο παραπάνω, πάλι επάνω. Αναλόγως το σκούντημα. Αν είναι για την κατηφόρα το σκούντημα είναι πιο εύκολο και καθόλου κοπιαστικό. Για την ανηφόρα όμως, θέλει μπράτσα. Για όλους αυτούς λοιπόν τους υποψήφιους αναβάτες της ρόδας αλλά και τους υποψήφιους μπρατσωμένους που θα δίνουν τις σκουντιές, εύχομαι τα καλύτερα. Καλά σκουντήματα, πατριώτες!!!

Κ.ΚΑΝΑΤΑΣ