Θυμούνται τα γαλάζια αλλά ξεχνούν τα πράσινα παιδιάΤόσο κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου όσο και μετά τις εκλογές, το ΠΑΣΟΚ έχει κάνει σημαία του τη διαφάνεια σε όλους τους τομείς, κατηγορώντας τη Νέα Δημοκρατία για ρουσφετολογία και πελατειακές σχέσεις με τους πολίτες. Μιλάει για βόλεμα γαλάζιων παιδιών από τα βουλευτικά γραφεία και από στελέχη της παράταξης. Ασφαλώς και δεν έχει άδικο σε όλα αυτά, ασφαλώς και όλα αυτά υπήρχαν από την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας και γι’ αυτό άλλωστε στις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου πήρε έτσι απλόχερα από τον ελληνικό λαό αυτό που της άξιζε.
Φαίνεται όμως ότι τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ έχουν πάθει μερική αμνησία αφού θυμούνται πολύ καλά το βόλεμα των γαλάζιων παιδιών αλλά ξεχνούν το βόλεμα των πράσινων παιδιών, εκτός κι αν θέλουν να μας πείσουν ότι τέτοιο βόλεμα δεν υπήρξε ποτέ. Μπορεί στόχος του Γιώργου Παπανδρέου να είναι στο μέλλον να μην υπάρξουν ποτέ ξανά τέτοια βολέματα και οι επιλογές των προσώπων για τις διάφορες θέσεις εργασίας να μη γίνονται με βάση την κομματική ταυτότητα του καθένα αλλά με βάση τα πραγματικά του προσόντα και φυσικά στην προσπάθεια αυτή ο πρωθυπουργός της χώρας θα έχει τη στήριξη όλων γιατί κανένας δε θέλει μια χώρα όπου η κάθε κυβέρνηση θα βολεύει τα δικά της παιδιά.
Δε γίνεται όμως να κατηγορούν τη Νέα Δημοκρατία για πράγματα που πρώτοι εκείνοι έκαναν, μάλιστα μπορούν να έχουν στη διάθεσή τους όποτε το θελήσουν ονόματα ανθρώπων που ακόμα και επί κυβερνήσεως Νέας Δημοκρατίας, μπήκαν σε διάφορες θέσεις εργασίας με παρέμβαση βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, επίσης μπορούν να έχουν στη διάθεσή τους ονόματα ανθρώπων που πάλι επί Νέας Δημοκρατίας, με παρέμβαση βουλευτών του ΠΑΣΟΚ εξυπηρετήθηκαν σε διάφορα άλλα ζητήματα. Υπάρχουν τα ονόματα αυτά και μπορούν να τα πάρουν όποτε το θελήσουν.
Άρα η ρουσφετολογία και οι πελατειακή αντιμετώπιση των πολιτών δεν είναι σύστημα που εφάρμοσε μόνο η Νέα Δημοκρατία αλλά τα εφάρμοζε και το ΠΑΣΟΚ. Φυσικά κανένας βουλευτής δεν κάνει το καλό για την ψυχή της μανούλας του, όλοι ξέρουμε ποιο είναι το αντάλλαγμα που ζητούν. Εκείνο που δεν αναρωτήθηκαν ποτέ τα στελέχη των δύο μεγάλων κομμάτων είναι γιατί ο πολίτης αναγκάζεται να παρακαλάει τον κάθε βουλευτή για μια θέση όχι των 1.500 αλλά των 700 ευρώ. Μήπως γιατί του αρέσει να είναι υποχρεωμένος σε κάποιον βουλευτή ή μήπως γιατί εκεί οδήγησαν το όλο σύστημα οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας;
Αν όλα αυτά τα χρόνια που κυβερνούν τη χώρα τα δύο αυτά κόμματα, το κράτος αξιολογούσε τους ανθρώπους με βάση τα αληθινά τους προσόντα και όχι με βάση το τι ψηφίζουν, είναι βέβαιο πως δε θα είχαμε φτάσει στο σημείο να σχηματίζονται ουρές έξω από τα γραφεία των βουλευτών από ανθρώπους που βρίσκονται εκεί για να ζητήσουν αυτό που σε μια δημοκρατική χώρα είναι δικαίωμα, μια θέση εργασίας.
Γνώμη μου είναι πως μόνο καλό δεν κάνει στην εικόνα του ΠΑΣΟΚ να κατηγορεί τη Νέα Δημοκρατία για βόλεμα των δικών της παιδιών τη στιγμή που στο πρόσφατο αλλά και πιο μακρινό παρελθόν έκαναν κι εκείνοι το ίδιο. Αν εγώ μια μέρα κλέψω μια τράπεζα ή ένα μαγαζί, δε θα πρέπει να βγω και να κατηγορήσω τους υπόλοιπους κλέφτες γιατί πολύ απλά θα είμαι κι εγώ ένα μ’ αυτούς.
Επίσης τόσο οι πολιτικοί όσο κι εμείς οι δημοσιογράφοι θα πρέπει επιτέλους να το καταλάβουμε πως όταν μιλάμε σε μια τηλεόραση ή γράφουμε σε μια εφημερίδα, δεν απευθυνόμαστε σε χαζούς πολίτες. Οι πολίτες πλέον γνωρίζουν πολύ καλά τι συμβαίνει, γνωρίζουν πότε κάποιος λέει αλήθεια και πότε ψέματα, οπότε είναι άσκοπη κάθε προσπάθεια παραπλάνησής τους. Αν οι πολιτικοί παθαίνουν αμνησία, οι πολίτες θυμούνται πολύ καλά τα πάντα.
Οι χαζοί πολίτες μας τέλειωσαν και όσοι πολιτικοί ζουν ακόμα με αυτή την εντύπωση κάνουν μεγάλο λάθος που στο μέλλον θα τους κοστίσει. Το πιο τρανταχτό παράδειγμα φυσικά είναι τα πρωτοκλασάτα στελέχη της προηγούμενης κυβέρνησης που τώρα βρίσκονται εκτός βουλής γιατί δεν υπολόγισαν σωστά τη νοημοσύνη των Ελλήνων.
Σ. Καραχότζα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου