ΤΟΛΜΗ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ

Πλήγωσαν την παράταξη και το πλήρωσαν
Ότι δεν τόλμησε ο Καραμανλής το έπραξε ο κόσμος της Νέας Δημοκρατίας. Αδιαμφισβήτητος αρχηγός ο Αντώνης Σαμαράς

Αρχηγός ο Αντώνης Σαμαράς
ή πώς το αουτσάιντερ τερματίζει πρώτο
Οι κάλπες έκλεισαν με μεγάλη καθυστέρηση ενώ προς τα ξημερώματα ανακοινώθηκε και το όνομα του νέου αρχηγού. Και ξαφνικά το φαβορί περνάει στη δεύτερη θέση και το αουτσάιντερ κερδίζει την κούρσα. Αντώνης Σαμαράς. Ο νέος αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας είναι πλέον αδιαμφισβήτητος ηγέτης κατορθώνοντας να συγκεντρώσει από την πρώτη κιόλας Κυριακή πάνω από 50% στις προτιμήσεις του εκλογικού σώματος. Ο Μεσσήνιος πολιτικός, ο απόγονος της Πηνελόπης Δέλτα μάλλον γνώριζε καλά τα μυστικά του βάλτου στον οποία κινήθηκε έξυπνα, υπερπηδώντας τη λάσπη που απειλούσε να τον τραβήξει στα σπλάχνα της σε κάθε βήμα. Και όχι μόνο επιβίωσε αλλά κέρδισε και το παιχνίδι.
Τι οδήγησε όμως σε αυτή την ανατροπή; Όταν ο Κώστας Καραμανλής παρέδιδε την προεδρία όλοι ήταν σίγουροι πως επόμενος αρχηγός θα είναι η Ντόρα Μπακογιάννη. Μάλιστα πολλοί ήταν εκείνοι που εκτιμούσαν ότι δεν θα υπάρξει ούτε καν έτερος διεκδικητής για την προεδρία του κόμματος. Και ξάφνου προβάλλει μπροστά της ο Αντώνης Σαμαράς, ο εφιάλτης της οικογένειας Μητσοτάκη, ο άνθρωπος που σύμφωνα με τα λεγόμενά της, χάρη στη μεγαλοψυχία της βρέθηκε και πάλι στην παράταξη. Για να αναδειχθεί εκ νέου ο εφιάλτης της πολιτικής οικογένειας.
Η Ντόρα Μπακογιάννη έκανε τεράστια λάθη. Πρώτα απ’ όλα υπερτίμησε τον εαυτό της θεωρώντας ότι η πόρτα της αρχηγίας, και μελλοντικά της πρωθυπουργίας, ήταν ανοιχτή μόνο γι αυτήν. Ετσι έπεσε στην «λούμπα» της πρότασης που κατέθεσαν οι έτεροι διεκδικητές για εκλογή από τη βάση και όχι από το συνέδριο. Από το οποίο αναντίρρητα θα αναδεικνυόταν νικήτρια. Δεύτερο υποτίμησε τον Δημήτρη Αβραμόπουλο κάτι που δεν έκανε ο αντίπαλός της με το γνωστό αποτέλεσμα. Τρίτον συμπαρατάχθηκε με την πολιτική Καραμανλή την οποία ο λαός καταδίκασε με διαφορά της τάξης του 10%. Αυτό ήταν κυρίως που πλήρωσε. Γιατί το μήνυμα που έστειλε ο κόσμος της Νέας Δημοκρατίας ήταν σαφές. Ότι δεν έπραξε ο Κώστας Καραμανλής, το έπραξε ο ίδιος. Ο θυμός του νεοδημοκράτη βρήκε τρόπο να εκφραστεί μέσα από το πρόσωπο του Αντώνη Σαμαρά. Αλλωστε μόλις τον τελευταίο χρόνο πήρε υπουργική θέση και δεν συμμετείχε καν στην κυβερνητική επιτροπή. Επιπρόσθετα ήταν αυτός που τόλμησε να αμφισβητήσει την επιλογή του Κώστα Καραμανλή περί πρόωρης προσφυγής στις κάλπες, εγκαλούμενος μάλιστα γι αυτή τη θέση του από τον ίδιο τον πρωθυπουργό. Ακόμη όλα τα κορυφαία στελέχη της παράταξης, όλοι εκείνοι που το όνομά τους εμπλέχθηκε σε σκάνδαλα ή τα νομιμοποίησαν μέσω της σιωπής τους, τάχθηκαν στο πλευρό της κυρίας Μπακογιάννη. Και αυτό ο σκληρός νεοδημοκράτης δεν μπορούσε να το ανεχθεί. Αφού αυτός ήταν ο κύριος λόγος που η παράταξη απώλεσε, με την «ατιμωτική» διαφορά των 10 και πλέον μονάδων, την εξουσία.
Δυστυχώς όμως τα στελέχη που πρόσκεινται στη Ντόρα Μπακογιάννη δεν αντιλήφθηκαν, ούτε μετά και την μεγάλη ήττα τους, ότι οι τρόποι άσκησης της εξουσίας ήταν αυτή που τους καταδίκασε. Προκειμένου λοιπόν να πάρουν τα ηνία του κόμματος και να εξακολουθήσουν να βρίσκονται στα πράγματα μετήλθαν πρακτικών εκβιασμού και δωροδοκίας, συνεχίζοντας μια πολιτική ηθική που καταδικάστηκε ξεκάθαρα από τον ελληνικό λαό. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα τοπικών παραγόντων οι οποίοι εξεβίασαν τα πράγματα στην ορεινή περιοχή, στέλνοντας στις κάλπες ακόμη και συνειδητούς ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ υποσχόμενοι επιπλέον τιμές στον καπνό εάν ψήφιζαν την Ντόρα Μπακογιάννη. Και αυτό είναι ένα εκ των περιστατικών που μας καταγγέλθηκε. Εύκολα λοιπόν μπορεί ο καθείς να αντιληφθεί με ποιους όρους παίχθηκε το παιχνίδι. Αλλωστε δεν είναι τυχαίο πως η κυρία Μπακογιάννη πήγε πολύ καλά στη μειονότητα. Ωστόσο όπως αποδείχθηκε για άλλη μια φορά δεν είναι τελικά η μειονότητα αυτή που καθορίζει το παιχνίδι. Εϊναι το σύνολο των ψηφοφόρων. Και εδώ, όπως και στις βουλευτικές εκλογές, εκτίμησαν λάθος την κατάσταση, γι αυτό και έχασαν. Ο νομός Ξάνθης, στο σύνολό του έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης στον Αντώνη Σαμαρά. Γι άλλη μια φορά οι μεθοδεύσεις και ο εκβιασμός του εκλογικού σώματος δεν κατόρθωσαν να πετύχουν τους στόχους τους. Γι άλλη μια φορά ο κόσμος καταδίκασε μια παρωχημένη πολιτική η οποία στο μόνο που αποσκοπούσε ήταν να περιφρουρήσει τα κεκτημένα συγκεκριμένων παραγόντων.
Το ζητούμενο βέβαια για την παράταξη είναι η επόμενη ημέρα. Κατά πόσο μπορεί η Νέα Δημοκρατία να αποτελέσει ένα αραγές μέτωπο μετά την πόλωση που παρατηρήθηκε κατά την προεκλογική περίοδο; Το σίγουρο είναι ότι οι ισορροπίες αλλάζουν. Άλλωστε ο Αντώνης Σαμαράς έστειλε σαφές μήνυμα. Όσοι πλήγωσαν την παράταξη δεν μπορούν να έχουν ρόλο στη νέα πορεία. Και σίγουρα όσοι στήριξαν τον Μεσσήνιο πολιτικό δεν είναι δυνατόν να δεχθούν να μείνουν στο περιθώριο και να αναδεικνύονται στελέχη που πάλεψαν με λύσσα κατά της επιλογής αυτής. Και αν σε κεντρικό επίπεδο οι ισορροπίες κρατηθούν, έστω και ακροβατώντας στη κόψη του ξυραφιού, κανείς δεν περιμένει ότι κάτι τέτοιο θα μεταφερθεί και στην περιφέρεια. Ετσι το κουβάρι σιγά σιγά ξετυλίγεται και από την Κυριακή τα ξημερώματα η αγωνία αιρετών και στελεχών που ταυτίστηκαν απροκάλυπτα αλλά και με μανία υπέρ της Ντόρας Μπακογιάννη έχασαν τον ύπνο τους. Οι εξελίξεις τρέχουν. Και αν ο νέος αρχηγός επιδιώκει την ενότητα δε σημαίνει ότι θα απεμπολίσει το δικαίωμά του για ένα νέο στίγμα, απαλλαγμένο από τα βαρίδια του παρελθόντος. Άλλωστε αν δεν το κάνει γρήγορα θα απωλέσει την εμπιστοσύνη που του έδειξαν οι σκληροί νεοδημοκράτες. Αυτοί που καθόρισαν το παιχνίδι. Κάθε ημέρα λοιπόν που περνά, και οδεύοντας προς τις εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση, θα γίνεται όλο και εμφανέστερο το νέο σκηνικό που διαμορφώνεται και τοπικά. Νέα πρόσωπα θα αναδειχθούν στο προσκήνιο ενώ δεύτερο ρόλο θα κληθούν να παίξουν οι αδιαμφισβήτητοι μέχρι σήμερα πρωταγωνιστές. Το ζητούμενο είναι εάν θα τον δεχθούν. Εκεί θα παιχτεί και το μεγάλο στοίχημα περί ενότητας του κόμματος. Και φυσικά αυτό περιλαμβάνει και την κυρία Μπακογιάννη.