Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2009

Ψήφος αντίστασης η ψήφος στο ΚΚΕ

Απόφαση της πλουτοκρατίας η προκήρυξη πρόωρων εκλογών
Με όπλο την αντίσταση ενάντια στις πολιτικές που καθιστούν τον εργαζόμενο όμηρο των αδιέξοδων πολιτικών και των επιχειρηματικών συμφερόντων, κατεβαίνει στην εκλογική μάχη το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας ζητώντας την καταδίκη του δικομματισμού και την αντίσταση τόσο προς την εργοδοσία όσο και προς τα πολιτικά κόμματα που τη στηρίζουν.
Σε ότι αφορά στα ψηφοδέλτια σε αυτά συμμετέχουν αγωνιστές, αγωνίστριες, νέοι και νέες που πραγματικά έχουν δοκιμαστεί στο πεδίο της ταξικής πάλης, σε αγώνες εργατικούς, λαϊκούς , σε αγροτικές κινητοποιήσεις.
Στην Ξάνθη η παρουσίαση του ψηφοδελτίου έγινε το Σάββατο το βράδυ από τον ευρωβουλευτή και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής Γιώργο Τούσσα τον οποίο και συναντήσαμε για μια εφ’ όλης της ύλης συζήτηση.


Κύριε Τούσσα. Πολλοί άσκησαν κριτική για την προκήρυξη των εκλογών εν μέσω οικονομικής κρίσης καθώς η όλη διαδικασία θα επιβαρύνει κατά πολύ τον ήδη προβληματικό προϋπολογισμό. Θεωρείτε ότι ήταν μια σωστή επιλογή του πρωθυπουργού;

Η απόφαση για τις πρόωρες εκλογές έγινε με ευθύνη της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας η οποία επικαλέστηκε την οικονομική κρίση. Το Κομμουνιστικό κόμμα Ελλάδας επεσήμανε από την πρώτη στιγμή ότι επιχειρηματικοί κύκλοι, το μεγάλο κεφάλαιο, η πλουτοκρατία του τόπου μας, η Νέα Δημοκρατία αλλά και το ΠΑΣΟΚ, θέλουν μέσα από τη διαδικασία των πρόωρων εκλογών να βγει μια ισχυρή κυβέρνηση όχι για να λύσει τα προβλήματα της χώρας προς όφελος του λαού αλλά να διασφαλίσει την κερδοφορία του κεφαλαίου κατά τη διάρκεια της κρίσης με απώτερο σκοπό φυσικά αμέσως μετά το πέρας της κρίσης να έχει μια καλύτερη θέση στο διεθνή ανταγωνισμό.
Μέσα από όλη αυτή τη διαδικασία ουσιαστικά επιδιώκεται να ριχθούν πρόσθετα βάρη στις πλάτες του εργαζόμενου λαού, δηλαδή μια νέα καταιγίδα αντιλαϊκών μέτρων για τα οποία τόσο η Νέα Δημοκρατία όσο και το ΠΑΣΟΚ έχουν δεσμευτεί. Ανατρέχοντας κανείς στα τελευταία 20 χρόνια θα διαπιστώσει ότι μια σειρά από νόμους, από τις αρχές της δεκαετίας του 90 μέχρι και τις μέρες μας, ξεκίνησαν από τη Νέα Δημοκρατία, στη συνέχεια ενισχύθηκαν από το ΠΑΣΟΚ και σε αυτούς τους νόμους πάτησε τα τελευταία 5 χρόνια η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.



Ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, σοβαρές αλλαγές στην κοινωνική ασφάλιση, εμπορευματοποίηση της υγείας και της παιδείας, χτύπημα παραδοσιακών τομέων της αγροτικής και κτηνοτροφικής παραγωγής, ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς με αποτέλεσμα να φτάσουμε σε αυτό το σημείο. Ήδη την προηγούμενη εβδομάδα ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε το πακέτο των αντιλαϊκών μέτρων που δε θα διαρκέσει μόνο για τη φάση αυτή των 2 ετών αλλά θα έχει και συνέχεια σε βάθος χρόνου.
Αυτά έχουν δεσμευτεί ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία τόσο ως προς τα εθνικά προγράμματα στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής ένωσης όσο και ως προς τα ευρωπαϊκά προγράμματα για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης. Μάλιστα στις 17 Ιουλίου του 2007 έχουν συμφωνήσει σε επίπεδο ευρωπαϊκού κοινοβουλίου, για την αλλαγή συνολικά του εργατικού δικαίου όπως για παράδειγμα η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, οι σαρωτικές αλλαγές στην κοινωνική ασφάλιση. Ήδη για τις γυναίκες εκκρεμεί η αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης τους, μια αύξηση που υπολογίζεται από 5 έως και 17 χρόνια. Ακόμα χειρότερο στοιχείο είναι ο αποχαρακτηρισμός της ασφάλισης των εργαζομένων του δημοσίου από κοινωνική σε επαγγελματική και φυσικά πολλά από τα κοινωνικά αγαθά όπως η παιδεία, η πρόνοια, η υγεία εμπορευματοποιούνται.

Είπατε ότι η επιλογή αυτή είχε σαν στόχο να βοηθήσει την πλουτοκρατία. Ωστόσο τα τελευταία 5 τουλάχιστον χρόνια η πλουτοκρατία ήταν πάντα η ευνοημένη σε αντίθεση με μισθωτούς και συνταξιούχους οι οποίοι έβλεπαν το εισόδημα τους διαρκώς να συρρικνώνεται. Γιατί λοιπόν να ρισκάρει να χάσει όλα αυτά τα προνόμια τη στιγμή μάλιστα που όλα τα μέτρα για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης αφορούν τις μικρομεσαίες τάξεις και όχι τις προνομιούχες;

Από τη μεριά των βιομηχάνων, εφοπλιστών, τραπεζιτών και γενικότερα του κεφαλαίου γίνεται κριτική τόσο στο ΠΑΣΟΚ όσο και στη Νέα Δημοκρατία. Πρόσφατα μάλιστα η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έδωσε 28 δισεκατομμύρια στις τράπεζες, παρόλα αυτά όμως ζητούν την περαιτέρω ενίσχυση τους προκειμένου να διασφαλιστεί η αυξανόμενη κερδοφορία τους ειδικά την περίοδο αυτή της κρίσης η οποία έχει ήδη μεγάλο αντίκτυπο στα φτωχά στρώματα με κυριότερο στοιχείο φυσικά την αύξηση της ανεργίας. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του κράτους, η ανεργία στην Ξάνθη ακουμπάει το 12%, καθημερινά βλέπουμε σε πολλές επιχειρήσεις να αλλάζουν οι εργασιακές σχέσεις και να έχουμε την εκ περιτροπής εργασία.

Από την άλλη όμως η εκ περιτροπής εργασία έχει γίνει αποδεχτή από πολλούς εργαζόμενους οι οποίοι κατανοώντας τις δύσκολες συνθήκες της εποχής αυτής, αποδέχονται το μέτρο αυτό προκειμένου να μη χάσουν τη δουλειά τους. Θεωρείτε ότι έχει κανείς την πολυτέλεια εν μέσω μιας οικονομικής κρίσης να ρισκάρει να χάσει τη δουλειά του;

Το επιχείρημα αυτό χρησιμοποιείται ως άσκηση πίεσης συνολικά σε όλους τους εργαζόμενους αλλά αυτό το μέτρο δε θα δώσει ζωτικότητα και ανάπτυξη στις επιχειρήσεις προκειμένου να διατηρήσουν τις υπάρχουσες θέσεις εργασίας. Με τις συνθήκες και συμφωνίες που ΠΑΣΟΚ, Νέα Δημοκρατία και Συνασπισμός έχουν υπογράψει στο πλαίσιο της ενιαίας αγοράς, έδωσαν φτερά ασυδοσίας στο κεφάλαιο, μεταφορά κεφαλαίων, εμπορευμάτων και εργατικού δυναμικού, με αποτέλεσμα το κεφάλαιο να μπορεί να αλωνίζει σε όλα τα κράτη μέλη και έχει τη δυνατότητα να βρίσκει όλο και πιο φθηνό εργατικό δυναμικό. Μια τέτοια λογική η οποία έχει σαν αποτέλεσμα να χάνουν οι εργαζόμενοι δικαιώματα, είναι αδιέξοδη και στο μόνο που βοηθάει είναι να διασφαλίζεται η κερδοφορία των ισχυρών. Το Κομμουνιστικό κόμμα Ελλάδας εκείνο που προτείνει είναι αντίσταση τόσο προς την εργοδοσία όσο και προς τα πολιτικά κόμματα που τη στηρίζουν.

Μα η κερδοφορία των επιχειρήσεων σημαίνει και θέσεις εργασίας, αν μια επιχείρηση δεν παρουσιάζει κέρδη εκ των πραγμάτων θα αναγκαστεί να προχωρήσει σε περικοπές θέσεων εργασίας. Αντιθέτως αν έχει κέρδη, πέρα από το ότι θα διατηρήσει το εργατικό της δυναμικό, πιθανό να δημιουργήσει και νέες θέσεις.


Περάσαμε περιόδους και επί των δύο μεγάλων κομμάτων με υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, με αστρονομικά κέρδη για τις επιχειρήσεις. Βέβαια σε αυτό συνέβαλαν τα ευρωπαϊκά κονδύλια αλλά δε πρέπει να ξεχνάμε πως μιλάμε για χρήματα του ελληνικού λαού. Κανείς δε μας χαρίζει χρήματα, για το κάθε ευρώ που παίρνει η χώρα μας, ο λαός το πληρώνει μέχρι και 4 ευρώ. Σε εκείνες λοιπόν τις περιόδους μεγάλης ανάπτυξης, οι εργοδότες, οι ισχυροί, μας έλεγαν να κάνουμε υπομονή και πως με την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων θα μεγαλώσει η πίτα και θα έχουμε περισσότερες θέσεις εργασίας.
Έτσι φτάσαμε στην περίοδο της κρίσης όπου πάλι λένε στον λαό πως πρέπει να κάνει υπομονή, να υπάρχει η εκ περιτροπής εργασία, να αυξηθούν τα όρια συνταξιοδότησης, να εμπορευματοποιηθούν τα πάντα, πως πρέπει το 60% του ελληνικού λαού να ζήσει με κάτω από 600 ευρώ το μήνα για να περάσουμε τη κρίση. Εμείς λοιπόν λέμε πως όλα αυτά δεν έχουν καμία προοπτική για το μέλλον των εργαζομένων.

Ως κόμμα μιλάτε για φορολόγηση των επιχειρήσεων της τάξεως του 45%, ωστόσο όταν μια επιχείρηση από το 15% που φορολογείται τώρα, τη φορολογήσεις τριπλάσια, είναι επόμενο πως θα φύγει και θα πάει σε άλλη χώρα όπου και πιο φθηνά εργατικά χέρια θα βρει, και τη γραφειοκρατία για το στήσιμο της θα αποφύγει και τέτοια υψηλή φορολόγηση δε θα έχει. Παίρνετε την ευθύνη για τη μεταστέγαση των επιχειρήσεων σε άλλες χώρες;

Τα τελευταία 15 χρόνια ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία, από το 45% του φόρου που πλήρωναν οι επιχειρήσεις, το κατέβασαν στο 25%, είδαμε εσείς κανένα όφελος για τους εργαζόμενους; Είδατε μήπως διαφορετική τάση από το να φεύγουν σε άλλες χώρες οι επιχειρήσεις; Δεν είναι αυτό το στοιχείο που μπορεί να αποφέρει ανάπτυξη της παραγωγής στη χώρα μας προς όφελος των εργαζομένων. Εξάλλου και η μετακίνηση για μια επιχείρηση κάθε άλλο παρά εύκολη υπόθεση είναι, όλοι θέλουν να έχουν μια σταθερή βάση, μια ομπρέλα να εξυπηρετούνται και να προβάλλονται τα συμφέροντα τους στο επίπεδο της ευρωπαϊκής ένωσης και των διεθνών οργανισμών. Εκείνο που εν τέλει μένει για τον φτωχό εργαζόμενο, το νέο, τον αγρότη, το μικρομεσαίο επιχειρηματία είναι πως η πολιτική της ευρωπαϊκής ένωσης που τόσο πιστά εφαρμόζουν τα δυο μεγάλα κόμματα, έχει μόνο δεινά για τους εργαζόμενους.

Μιλήσατε για την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης για τις γυναίκες, μια μεταρρύθμιση όπως την αποκαλεί η Νέα Δημοκρατία η οποία δε προκάλεσε και ιδιαίτερα μεγάλες αντιδράσεις κι αυτό γιατί στον ιδιωτικό τομέα η γυναίκα έτσι κι αλλιώς εργάζεται μέχρι τα 60 και τα 65 της χρόνια και μόνο στο δημόσιο συνταξιοδοτείται πιο νωρίς. Γιατί πιστεύετε πως ένας άνθρωπος, είτε είναι γυναίκα είτε άνδρας, θα πρέπει να παίρνει σύνταξη στα 45 και 50 του χρόνια όπου είναι και η πιο παραγωγική του ηλικία;

Ας θυμηθούμε τι έλεγαν στις γυναίκες και στους νέους στις αρχές της δεκαετίας του 90, τότε που από 1η Ιανουαρίου του 1993, όσοι έπιαναν δουλειά θα έμπαιναν με τους νέους όρους. Έλεγαν λοιπόν τότε στις γυναίκες πως αυτό δε τις αφορά, πως είναι κάτι που πιάνει μόνο τους νέους. Λέτε οι μέχρι τώρα πρωθυπουργοί αλλά και οι επόμενοι να μη θέλουν στο κόκαλο που ρίχνουν στους εργαζόμενους να υπήρχε και λίγο ψαχνό ώστε και γι’ αυτούς τα πράγματα να ήταν καλύτερα και τη τετραετία τους να μπορούσαν να τελειώσουν; Δε γίνεται όμως κι αυτό γιατί δεν αναζητούμε τη ρίζα του προβλήματος. Το πρόβλημα δεν είναι ο Α ή ο Β επιχειρηματίας, το πρόβλημα είναι πως όλος αυτός ο πλούτος τον οποίον παράγουν καθημερινά δισεκατομμύρια άνθρωποι, συγκεντρώνεται σε όλο και λιγότερα χέρια. Υπάρχει μια υπέρ πληθώρα προϊόντων που παράγονται αλλά ο εργαζόμενος λαός που τα παράγει, δεν έχει τη δυνατότητα να τα αγοράσει αυτά τα προϊόντα.
Τη στιγμή που η ανεργία σπάει κόκαλα, εμείς ως χώρα έχουμε τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό τόσο σε σχολεία και νηπιαγωγεία όσο και σε νοσοκομεία κι αυτή ακριβώς είναι η αντίθεση, ενώ δηλαδή υπάρχουν θέσεις που χρειάζονται κάλυψη από άτομα, η ανεργία αντί να μειώνεται, αυξάνεται διαρκώς.

Ποιες είναι τελικά οι προτάσεις του κομμουνιστικού κόμματος Ελλάδος για να ξεπεράσει η χώρα μας την οικονομική αυτή κρίση;

Εμείς σε αντίθεση με τα υπόλοιπα κόμματα έχουμε διαφορετική πολιτική. Το Κομμουνιστικό κόμμα Ελλάδας έχει πολιτική συμμαχιών, έχει στρατηγικό πολιτικό στόχο. Τα βασικά μέσα παραγωγής να γίνουν λαϊκή περιουσία. Οι άλλοι, σε βάρος προφανώς των εργαζομένων, εκείνο που προτείνουν είναι η στήριξη της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Το Κομμουνιστικό κόμμα Ελλάδας μιλάει καθαρά στους εργαζόμενους και τους ζητά να συνταχθούν μαζί τους για να αποτρέψουν αυτή την εις βάρος τους κατάσταση.

Από τη μια ζητάτε από τον ελληνικό λαό να καταδικάσει το δικομματισμού αλλά από την άλλη δεν αναλαμβάνεται την ευθύνη σε περίπτωση μη αυτοδύναμης κυβέρνησης, να συνεργαστείτε με κάποιο από τα δύο μεγάλα κόμματα και να περάσετε όσα μπορείτε να περάσετε μέσα από τη συμμετοχή σας σε ένα κυβερνητικό σχήμα συνεργασίας. Δηλαδή ο λαός να καταδικάσει το δικομματισμό και μετά τι;

Όσο θα συνεχίζεται η πολιτική αυτή όπου χτυπάνε με κάθε τρόπο τον εργαζόμενο, το Κομμουνιστικό κόμμα Ελλάδας δε θα συμμετέχει.

Είναι γεγονός ότι αντιμετωπίζουμε σοβαρή κρίση η οποία δεν αντανακλά μόνο στην οικονομία αλλά σε όλους τους θεσμούς και τις δομές του ελληνικού κράτους. Σε αυτές όμως τις δύσκολες στιγμές, αντί να βλέπουμε μια στροφή των λαϊκών κυρίως στρωμάτων στην αριστερά, που αν μη τι άλλο έχει διαχρονικές πανανθρώπινες αξίες που πρεσβεύει αδιάλειπτα αντιμετωπίζουμε μία άνοδο της ακροδεξιάς. Γιατί συμβαίνει αυτό και πού μπορεί να οδηγήσει;

Δεν είναι στροφή προς τη δεξιά, ο πολιτικός συσχετισμός τόσο στη χώρα μας όσο και στα υπόλοιπα κράτη μέλη, εδώ και πολλά χρόνια είναι αρνητικός κι αυτό έχει επιδράσει σε πολλούς καλούς, καλοπροαίρετους ανθρώπους οι οποίοι προβληματίζονται με τις εξελίξεις αυτές. Είναι μια φάση απλά, πολλά κόμματα που χαρακτηρίζονται ως σοσιαλιστικά, κομμουνιστικά, άλλαξαν ριζικά τον πολιτικό τους προσανατολισμό, απεμπόλησαν αρχές και αξίες και ξεχνούν πως ο καλός ο καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται.

Έχουν ολοκληρωθεί τα ψηφοδέλτια της παράταξης σας και τι άτομα συμμετέχουν σ’ αυτά;

Στα ψηφοδέλτια του Κομμουνιστικού κόμματος Ελλάδας συμμετέχουν αγωνιστές, αγωνίστριες, νέοι και νέες που πραγματικά έχουν δοκιμαστεί στο πεδίο της ταξικής πάλης, σε αγώνες εργατικούς, λαϊκούς , σε αγροτικές κινητοποιήσεις. Για εμάς δεν έχει τόση σημασία να συμμετέχουν στα ψηφοδέλτια μας ονόματα λαμπερά, εκείνο που μας ενδιαφέρει είναι να έχουμε εργάτες, αγρότες, δασκάλους και γενικότερα εργαζόμενους ανθρώπους που πραγματικά όλα αυτά τα χρόνια έχουν δοκιμαστεί. Ένα τέτοιο ψηφοδέλτιο είναι κι αυτό που διαμορφώθηκε στο νομό Ξάνθης με τους Βογιατζή Κώστα ιδιωτικός υπάλληλο, Εφέντη Χασάν οικοδόμος, Μαχαιρίδου Βούλα άνεργη πτυχιούχος οικονομικών, Πυργελής Γιώργος ιδιωτικός υπάλληλος, Φωτιάδης Δημήτρης φαρμακοποιός.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου